Γιώργος Σκλαβούνος: Στην επέτειο του Θανάτου του Δημητρίου Υψηλάντη.(16/8/1832)

« … Το στήθος κάθε Έλληνος είναι δεύτερο Μεσολόγγι».

Σε αυτό το «μήνυμα» ο Δ. Υψηλάντης καταγγέλλει τη δεύτερη ουσιαστικά πράξη υποτέλειας στην Αγγλία και μάλιστα με την απόφαση της Εθνικής Συνέλευσης με σκοπό συνθηκολόγηση με τους Οθωμανούς τυράννους, στην βάση μιας Ελλάδας του Μοριά και φόρου υποτελούς στον Σουλτάνο.

Ένα κείμενο μνημείο ανθρώπινης, και Εθνικής αξιοπρέπειας. Ένα κείμενο απόλυτα αποκαλυπτικό της ταυτότητας και της ποιότητας της προ –Καποδιστριακής Ελληνικής Πολιτικής ηγεσίας. Αποκαλυπτικό του ήθους των ανθρώπων που ονόμασαν την πολιτική της υποτέλειας, «συνταγματική αντιπολίτευση» Ένα κείμενο που πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι Έλληνα ,Φιλέλληνα και κάθε μαχόμενου για την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια ανθρώπου.

Ας τιμήσουμε την υπέροχη μορφή του Δημητρίου Υψηλάντη με μια προσεκτική ανάγνωση ενός κειμένου διαχρονικής σημασίας.

Το Αγγλικό Υπουργείο Εξωτερικών (υπ. Κάνινγκ) αφού με κάθε τρόπο είχε αποσπάσει από την Ελληνική επαναστατική ηγεσία, στρατιωτική και πολιτική, το αίτημα της αποκλειστικής προστασίας της της Ελλάδος, αφ ενός το απόρριψε κυνικότατα, αφ ετέρου το αξιοποίησε στον ανταγωνισμό της με την Ρωσία και την Γαλλία, για την επικυριαρχία της επιρροής της στην Ελλάδα. Στην συνέχεια επεδίωξε και απέσπασε την σύμφωνη γνώμη του Μαυροκορδάτου του Ζωγράφου αλλά και της από τον Μαυροκορδάτο ελεγχόμενης Εθνικής συνέλευσης, το αποκλειστικό δικαίωμα της διαμεσολάβησης –συμβιβασμού με τον Σουλτάνο.(βλέπε λεπτομερή τεκμηρίωση ΤΆΚΗΣ ΑΡΓ.ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Τόμ Β, σελ 608-615,Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών).

Ο Δημήτριος Υψηλάντης αντέδρασε καλώντας την Συνέλευση να αναγνωρίσει τις ευθύνες απέναντι στην ιστορία, στο Έθνος και στην ανθρωπότητα, με την ακόλουθη επιστολή ././

Προς την Εθνικήν Συνέλευσιν των Ελλήνων

Κύριοι.

Και ως απλούς πολίτης, και ως πρωταίτιος του σημερινού αγώνος χρεωστώ εις το έθνος μου,εις την οικογένειαν μου εις εμέ τον ίδιον να εκφράσω τα φρονήματα μου εις μίαν εις μιαν κρίσιμον περίστασιν,εκ της οποίας κρέμεται η μέλλουσα τύχη της Ελλάδος.

Η εθνική συνέλευσις αποφασίζουσα να ζητήση την μοναδικήν μεσιτείαν του εν Κωνσταντινουπόλει Πρέσβεως της Αγγλίας, δια να συμβιβάσει την Ελλάδα με τους τυράνους της,παρεκτρέπεται από τα ιερά χρέη της και από τον προς όρον της συγκροτήσεως της.

Ο λαός κυριοι,του οποίου παρησιαζητετε το πρόσωπον, δεν Σας έδωκε πληρεξουσιότητα δεν σας έδωκε πληρεξουσιότητα να καταργήσετε την εθνικήν και πολιτικήν ανεξαρτησίαν του,αλλά να την στερεώσητε,να την διαιωνίσητε.

Η Ιστορία θέλει κρίνει μιαν ημέραν αδεκάστως την πράξιν σας.

Η Ευρώπη, Κύριοι, ησθάνθη τώρα πλέον παρά ποτέ ότι η υπόθεσις των Ελλήνων είναι αρκετά προχωρημένη, δια να μην υποπέση εφεξής εις τας εναντιότητας της τύχης.

Και πως γίνεται οι πληρεξούσιοι του ίδιου αυτού έθνους δια μιας πράξεως ανηκούστου εις τα χρονικά των λαών, ν’αποδεικνύωσιν εις τον κόσμον,ότι μόνοι αυτοί δεν γνωρίζουσιν αυτήν την αλήθειαν.

Σας φοβίζει η πτωσις του Μεσολλογίου; Αφιερωθείτε, ως και εις τας αρχάς του αγώνος,εις την χαρακτηριστικήν ενέργειαν και τον πατριωτισμόν των Ελλήνων. Το στήθος κάθε Ελληνος Είναι δεύτερον Μεσολόγγι.

Σας θορυβεί η έλλειψις πόρων; Καταφύγετε εις τη γενναιοφροσύνην των πολιτών. Ελλην δεν εκώφευσε ποτέ εις την φωνήν της πατρίδος.

Τέλος πάντων χρήματα δεν έχομεν ; ας ακυρώσωμεν τα χρέη μας.

Εχομεν όμως ανάγκην προστασίας; Ας καταφύγομεν εις τους ηγεμόνας όλων των εθνών. Εξ’ ίσου όλα εχουσιν δικαιωμα εις την ευγνωμοσύνην μας. Αι περιστάσεις μας αι θέσεις των εγγυώνται την επιθυμητήν βοήθειαν.

Τα μεγάλα έθνη και οι καλοί πατριωται,φαινονται εις τας κρισίμους περιστασεις της πατρίδος.

Δούλος είναι εύκολον να γένη τις όταν θέλει. Αυθέντης είναι δύσκολον.

Επιθυμούμεν την ειρήνην ας τρέξομεν εις τα οπλα.

Αν εξ εναναντίας, δια λόγους αποκρύφους εις εμέ, η εθνική συνέλευσις επιμενει εις την προλαβούσαν απόφασιν της,κρίνω χρέος μου ιερόν και απαραίτητον να διαμαρτυρηθώ,ως και ήδη διαμαρτύρομαι επίσης κατ’ αυτής ενώπιων του ελληνικού λαού, και όλων των λοιπών της χριστιανικής Ευρώπης,ως κατά μιας πράξεως παρανόμου, αντιελληνικής, και διόλου αναξίας ενός έθνους το οποίον υπεδουλώθει μεν πολλάκις πλην όμως ποτέ δεν εσυμβιβάσθει με τους τυράννους του.

Έλλην όμως, και φίλος άδολος της ελευθερίας του έθνους μου,δεν θέλω λείψει να συναγωνιστώ μετά των λοιπών συνάδελφων μου και να χύσω και την τελευταιαν ρανίδα του αίματος μου,ενόσω διαρκεί ο υπέρ ανεξαρτησίας πόλεμος.

Παρακαλώ δε να μοι δοθεί επίσημον αντιγραφον της παρούσης μου διαμαρτυρήσεως.

Μένω με το ανήκον σέβας.

Εν Πιάδα τη 12 Απριλίου 1826.

Ο πατριώτης Δημήτριος Υψηλάντης./

Αυτή είναι η διαμαρτυρία του υπέροχου αυτού τέκνου, μιας υπέροχης οικογένειας, μιας υπέροχης παράδοσης, Ενός τέκνου του ασυμβίβαστου Πόντου.

Η απάντηση άγος ,της υπό τον Μαυροκορδάτο «Εθνικής των Ελλήνων Συνέλευσης».

Η εθνική γ συνέλευσις.

Αναγνώσασα την προς αυτήν αναφοράν του Κ Δ.Υψυλάντου.

Παρατηρήσασα,ότι δι’ αυτής καθ’υβρίζει αυθαδώς τους νομίμους πληρεξουσίους του έθνους,και διαμαρτύρεται εναντιον αυτών δια τας πράξεις των.

Ψηφίζει α’. Ο κύριος Δημήτριος Υψηλάντης αποκλείεται από κάθε πολιτικόν δικαίωμα και στρατιωτικόν υπούργημα.

β. Το παρόν ψήφισμα να καταχωρηθή εις τον κώδηκα των ψηφισμάτων, και να δημοσιευθεί δια του τύπου.

Εξεδόθη εν Επιδάυρω τη 15 Απριλίου 1826. Ο πρόεδρος της εθνικής συνελεύσεως .Πανούτσος Νοταράς,/ο αρχιγραμματύς Α.Παπαδοπουλος/ .

Το πώς οδηγήθηκε το 21 σε Εθνική Συνέλευση που καθαιρούσε τον Υψηλάντη και του στερούσε τα πολιτικά του δικαιώματα θα το συζητήσουμε συντομα./ Προς το παρών να επισημάνουμε ότι αυτά είναι το κυρίαρχο πολιτικό ηθος των κυβερνώντων το επαναστατημένο έθνος μέχρι και την έλευση του Καποδίστρια. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βαφτίστηκαν «Συνταγματική Αντιπολίτευση» του Καποδιστρια, με πρώτον μεταξύ αυτών τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Συνεχίζουμε

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 16/8/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIA