Σαν την πηγή τού Φωτός γιά τον Άνθρωπο στον οφθαλμό,
που η κόρη του ωστόσο είναι μαύρη.
Σαν την εμπειρία που έχει κανείς πεθαίνοντας, διαπιστώνοντας πως ζει.
Σαν το ανυποψίαστο -γιά τον αμύητο κόσμο- Φώς,
που υπάρχει στα σιωπηλά μαρτυρικά και αθόρυβα θριαμβικά μαύρα ράσα.
Στις στάλες αυτού τού Ανικήτου Φωτός είμαστε βαπτισμένοι, και αυτό μένει.
μέσα σε ένα αιώνιο Ελληνικό Αύγουστο, γήϊνο ή επουράνιο,
όταν όλα τα άλλα “φώτα”, αθύρματα τής απάτης, ερημωμένα,
σαν κάθε ψέμμα, αφανίζονται.
Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 7/8/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIAÂ