Η στάση αυτή αποτελεί απρόκλητη επίθεση και σκοπεί στην αποδυνάμωση του αμυντικού δυναμικού και δημιουργία εστίας έντασης και απρόκλητης βλάβης ,που η εξέλιξη της μπορεί να οδηγήσει τους υπαίτιους ακόμη και ενώπιον του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου. Πρόκειται για μια νέα μορφή πολέμου, η οποία δεν χρησιμοποιεί συμβατικά οπλικά συστήματα, αλλά ένα νέο οπλικό σύστημα, τον άνθρωπο.
Toν Ιούλιο του 1998 υιοθετείται από τη Διάσκεψη της Ρώμης το ιδρυτικό καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ – International Criminal Court, ICC) -γνωστό και ως Καταστατικό της Ρώμης-, το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2002. Σύμφωνα με το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο της Νυρεμβέργης , διεθνές έγκλημα είναι κάθε πράξη που καθολικά αναγνωρίζεται ως έγκλημα μεγίστης διεθνούς σημασίας που για ευνόητους λόγους δεν μπορεί να αφεθεί στην αποκλειστική δικαιοδοσία του κράτους, το οποίο θα είχε τον έλεγχο υπό κανονικές συνθήκες. Στην ευρεία αυτή κατηγορία ανήκουν τα εγκλήματα πολέμου(άρθρο 8 Κατ ΔΠΔ), η γενοκτονία(άρθρο 6 ΚατΔΠΔ), τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας(άρθρα 7-11 Κατ ΔΠΔ) και το έγκλημα της επίθεσης(άρθρο 5 ΚατΔΠΔ), τα οποία και αποτελούν τις σημαντικότερες παραβιάσεις και προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διακρίνονται για την ευρεία και συστηματική επίθεση, πρόκειται δηλαδή για οτιδήποτε αποτρόπαιο διαπράττεται ως μέρος εκτεταμένης ή συστηματικής επίθεσης εναντίων αμάχων, η οποία τελείται είτε από έναν δράστη είτα από πολλούς που ενεργούν άπαξ ή σε διαφορετικούς χρόνους στα πλαίσια οργανωμένου σχεδίου ή προσχεδιασμένης πολιτικής. Στο Καταστατικό του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης περιέχεται ο ακόλουθος ορισμός ( άρθρο 6 παρ.(γ) Κατ ΔΣΔ συνδ. Άρθρο 7 Κατ ΔΠΔ) : “Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: δολοφονία/ ανθρωποκτονία (murder), εξόντωση (extermination), υποδούλωση (enslavement), εκδίωξη ή βίαιη μεταφορά πληθυσμού(deportation or forcible transfer of population), φυλάκιση ή άλλες σοβαρές στερήσεις της ελευθερίας, βασανισμοί και άλλες απάνθρωπες πράξεις που διαπράττονται εις βάρος άμαχων πληθυσμών, πριν ή κατά τη διάρκεια του πολέμου ή διώξεις για πολεμικούς, φυλετικούς ή θρησκευτικούς λόγους σε εκτέλεση εγκλήματος ή σε σχέση με οποιοδήποτε έγκλημα εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, κατά παραβίαση ή μη της εθνικής νομοθεσίας της χώρας όπου διεπράχθη”. Αλλά και πέραν από τις διεθνείς προεκτάσεις του ζητήματος ,διερωτώμαι γιατί οι Εισαγγελικές αρχές δεν ασκούν καθημερινά κακουργηματικές διώξεις για όσα σοβαρότατα συμβαίνουν στα σύνορα μας. Διαρκείς προσπάθειες να σπάσουν το φραγμό των ελληνικών δυνάμεων στα ελληνοτουρκική μεθόριο κάνουν εκατοντάδες μετανάστες από νωρίς σήμερα το πρωί, με τη «βοήθεια» της τουρκικής στρατοχωροφυλακής, αφού εκσφενδονίζουν δακρυγόνα που προέρχονται από το συγκεκριμένο Σώμα, παράλληλα με πέτρες και άλλα αντικείμενα. Δεν αρκεί η καταδίκη για την παράνομη είσοδο ,όταν διαπράττονται οργανωμένα αδικήματα κατά της ζωής και της περιουσίας Ελλήνων πολιτών. Διερωτώμαι αν καταρτίζονται φάκελοι για τις ζημίες που υφίσταται το Ελληνικό Κράτος από την απρόκλητη εισβολή .
Είναι απαραίτητο μά δεν αρκεί η αντιμετώπιση του ζητήματος με μέτρα αμυντικής πολιτικής χρειάζεται και η επίκληση της διεθνούς νομιμότητας όχι στα λόγια στα εργα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 4/3/2020 #ODUSSEIA #ODYSSEIAÂ