Πίσω από φτηνές δικαιολογίες (Κράτσα – Αλεξάκης – Σπύρου), προσπαθούν να κρύψουν την απόλυτη υποταγή και συμφωνία τους στις κατευθύνσεις όλων των κυβερνήσεων, για μείωση του μισθολογικού κόστους, αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, περικοπή των χρηματοδοτήσεων και προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων.
Το προκλητικό αίτημα των 12 προσλήψεων, δείχνει ότι στην προτεραιότητά τους δεν είναι:
•η στελέχωση υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό και η κάλυψη οργανικών θέσεων.
•ένα ολοκληρωμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο παρεμβάσεων, μελετών και έργων, που να υπηρετούν τις προτεραιότητες και τις ανάγκες του λαού κάθε περιοχής.
•ο εξοπλισμός με μέσα ώστε να μπορούν να εκτελεστούν οι υπηρεσίες και τα απαραίτητα έργα.
Είναι φανερό ότι τεχνικές υπηρεσίες με ελάχιστους μηχανικούς, μηχανήματα και εξοπλισμό, δεν μπορούν στοιχειωδώς να ανταποκριθούν στις ανάγκες, όχι μόνο για την απαραίτητη συντήρηση υποδομών (δρόμοι, ρέματα κλπ.), αλλά ούτε καν για την αποκατάσταση βλαβών που παρουσιάζονται και πρέπει να αντιμετωπισθούν άμεσα (κατολισθήσεις, βυθίσεις οδών κλπ.). Πολιτική προστασία με έναν εργαζόμενο και εργαζόμενοι με πολλαπλά καθήκοντα δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε αποτελεσματικά ούτε ποιοτικά.
Η επιλογή τους είναι η συνέχιση της απαξίωσης, η παραπέρα ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, η εντατικοποίηση της εργασίας των υπαρχόντων υπαλλήλων, με τελικό σκοπό την εκχώρηση υπηρεσιών, έργων, αρμοδιοτήτων σε εργολάβους και ιδιωτικές εταιρείες.
Η “ΑΝΑΣΑ” αφού ανακάλυψε, τους αυτοτελείς πόρους, την κατάργηση του 1/1 και την ανάγκη αύξησης στον προϋπολογισμό, πρότεινε την σταδιακή κάλυψη των 118 κενών σε βάθος τετραετίας. Είναι η τακτική, που από τη μια, προσπαθεί να κρύψει πολιτικές ευθύνες και από την άλλη, οδηγεί δια της τεθλασμένης στο ίδιο αποτέλεσμα.
Αυτό που δεν κρύβεται, είναι ότι αυτές οι δυνάμεις παρά τις επιμέρους διαφορές τους, υποκλίνονται στον ροζ ή στον γαλάζιο “ρεαλισμό”, προωθούν με απόλυτη συνέπεια τις κεντρικές πολιτικές, αντιλαϊκές κατευθύνσεις και υπηρετούν το ρόλο της ΤΔ ως το μακρύ χέρι του κράτους. Όλες οι περιφερειακές αρχές (Σπύρου, Γαλιατσάτου, Κράτσα) παρά τις διαπιστώσεις δεν τόλμησαν, να καταγγείλουν και να συγκρουστούν με τις κυβερνήσεις τους. Όχι μόνο δεν διεκδικούν τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ), αλλά προσαρμόζουν τους προϋπολογισμούς τους, στην πολιτική της υποχρηματοδότησης.
Στη σημερινή συνεδρίαση το αίτημα πρέπει να είναι τουλάχιστον για 118 εργαζόμενους. Πάγια θέση μας, η απαίτηση για σταθερό και μόνιμο προσωπικό, ανάλογα με τις ανάγκες. Αν αυτή η απαίτηση συνδεθεί με τους αγώνες των εργαζομένων, μπορεί πραγματικά να υπάρξουν καλύτερα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τους πολίτες.
Η “Λαϊκή Συσπείρωση’’ καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους να οργανωθούν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Σε αυτόν τον αγώνα η Λαϊκή Συσπείρωση θα είναι δίπλα τους.
3/12/19
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 5/12/2019 #ODUSSEIA #ODYSSEIA