Ὁ θαλάσσιος χῶρος μιᾶς ΑΟΖ περιλαμβάνει ἀφ’ ἑνός πᾶσαν πανίδα καί χλωρίδα εὑρισκομένην ἐντός αὐτῆς. Ἡ πανίς περιέχει τούς ἰχθεῖς, τά μαλάκια καί τά ὀστρακοειδῆ, ἐνὧ ἡ θαλασσία χλωρίς τά ἂλγη ἢ αἱ ἂλγαι (φύκη) (Ἀγγλ. algae, Γαλλ. algues), τά σπογγώδη φυτά, τούς κοραλλιογενεῖς ὀργανισμούς κτλ. Ἂς σημειωθῆ ὃτι τά ἂλγη ἐπεξεργαζόμενα ἀποτελοῦσι σήμερον ἓν ἀντικατάστατον τῶν ζωϊκῶν ἀλεύρων διατροφῆς τῶν ζώων. Ἐξ αὐτῶν ἐπίσης παράγεται καί εἰδικόν ἂλευρον καί συστατικά διά τήν παρασκευήν διαιτητικῶν τροφῶν. Ἐπί πλέον τά ἂλγη δύνανται νά χρησιμοποιηθῶσι διά τήν παραγωγήν βιοκαυσίμων (διά τήν τελευταίαν χρῆσιν ἲδε εἲδησιν εἰς ΑΛΗΘΕΙΑ, 28/1/2012, Σελίδα 11).
Ἀφ’ ἑτέρου τό θαλάσσιον ὑπέδαφος μιᾶς ΑΟΖ περιλαμβάνει πάντα φυσικόν πλοῦτον εὑρισκόμενον ἐντός τοῦ ὑπεδάφους της. Σημειωτέον ὃτι ἐντός τοῦ θαλασίου ὑπεδάφους δυνατόν νά περικλείωνται πλήν τῶν ὑδρογονανθράκων καί διάφορα μέταλλα ὡς μαγγάνιον, χαλκός, χρυσός, νίκελ, κοβάλτιον, ἀλουμίνιον, σίδηρος κ.ἂ.
Ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ὡς ἂνω ἐπισήμου ἀποφάσεως καί Συμβάσεως τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν διά τό Δίκαιον τῆς Θαλάσσης ἡ Κύπρος ἒχει πᾶν διεθνῶς ἀποδεκτόν δικαίωμα νά θεωρῆ τόν χῶρον ἢ τήν Ζώνην τήν ἐπεκτεινομένην πέραν τῶν ἀκτῶν της μέχρι 370 χλμ. ὡς ἀνήκουσαν ἀποκλειστικῶς εἰς αὐτήν καί ὑποκειμένην εἰς τήν ἀπόλυτον κυριαρχίαν της πρός ἐκμετάλλευσιν τοῦ ἐμπεριεχομένου θαλασσίου καί ὑπεδαφίου πλούτου τῆς ΑΟΖ.
Ὡς ἓν χαρακτηριστικόν παράδειγμα δύναται νά ἀναφερθῆ μία μικροτάτη νῆσος μεγέθους μόλις 2 τετρ. χλμ. ὀνόματι Clipperton, πού κάποιοι Ἂτλαντες λόγω τοῦ μικροτάτου μεγέθους της οὒτε κἂν σημειώνουσιν. Ἡ μικροσκοπική αὐτή νησίς εὑρίσκεται εἰς τόν Εἰρηνικόν εἰς τά ἀνοικτά τοῦ Μεξικοῦ καί ἀνήκει εἰς τήν Γαλλίαν. Αὐτή ὃμως ἡ μικροτάτη νῆσος τῶν 2 τετρ. χιλμ. δίδει εἰς τήν Γαλλίαν ἓν ἐκμεταλλεύσιμον ἐκτόπισμα ΑΟΖ ἐκ 400.000 τετρ. χλμ.! Ἑπομένως καί τό Καστελλόριζον τῆς Ἑλλάδος καί ἡ Κύπρος, ἡ τελευταία ὡς ἀνεξάρτητον κράτος, ἒχουσι κάθε διεθνές δίκαιον καί δικαίωμα νά κατέχωσι τόν θαλάσσιον χῶρον τῆς ΑΟΖ καί νά εἶναι τοῦτο καί ἀποδεκτόν καί σεβαστόν διεθνῶς.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω εἶναι πλέον ἢ φανερόν ὃτι ἡ Τουρκία εὑρίσκεται πλήρως ἐκτός Διεθνοῦς Δικαίου καί Συμβάσεων, δηλ. εὑρίσκεται ἐν πλήρει διεθνεῖ παρανομία ἐπιδιώκουσα ἐπεμβάσεις εἰς τούς χώρους τῶν Ἑλληνικῶν νήσων καί τῆς Κύπρου, ὡς καί ἂλλων γειτονικῶν χωρῶν της.
Λαμβάνων τά ὡς ἂνω ὑπ’ ὂψιν ὁ γράφων πιστεύει ὃτι εἶναι καιρός διά τήν Τουρκίαν νά κάνη μίαν νέαν ἀντικειμενικήν ἐνδοσκόπησιν ὃσον ἀφορᾶ τήν χαραχθεῖσαν ὑπ’ αὐτῆς πρό πολλῶν δεκαετιῶν καί ἒκτοτε ἀκολουθηθεῖσαν πιστῶς ὑπ’αὐτῆς ἐμπράκτως καί ἐμπολέμως ἒναντι τῆς Κύπρου ἐξωτερικήν πολιτικήν της, ἢτοι τῆς διά βιαίας καί συστηματικῆς ἀποσπάσεως καί σταδιακῆς ἐνσωματώσεως εἰς αὐτήν τοῦ βορείου τμήματος τῆς Κύπρου, ὡς ἀποτελοῦντος τοῦτο κατά τά τότε διαμορφωθέντα σχέδιά της, τό παραγωγικώτερον, εὐφορώτερον τουριστικῶς ὡραιότερον καί στρατηγικῶς σημαντικώτερον δι’ αὐτήν μέρος τῆς Νήσου μας, παρ’ ὃλον, ὡς γνωστόν, ὃτι εἰς τό Βόρειον Τμῆμα τῆς Κύπρου (Κερύνεια) τό ποσοστόν τῶν τότε κατοικούντων Τουρκοκυπρίων ἦτο πολύ ὀλιγώτερον, περίπου 16%, ἀπό ἂλλον ἐλεύθερον μέρος τῆς νήσου, ὃπου τοῦτο ἒφθανε τό 23% τοῦ πληθυσμοῦ (Μέσος Ὃρος ὃλης τῆς νήσου 18%).
Εἶναι ἢδη καιρός, πιστεύω, οἱ Τοῦρκοι νά ἐπανεξετάσωσι τά ἀρχικά σχέδια των καί νά «ἀνακρούσωσι πρύμναν» εἰς τήν ἀρχικήν πολιτικήν των, τήν ἀκολουθουμένην μέχρι σήμερον, ἡ ὁποία τούς ὁδηγεῖ διαρκῶς καί περισσότερον εἰς ἀλληλοδιαδεχομένας ῥήξεις καί προστριβάς τόσον μέ τό Διεθνές Δίκαιον καί τήν διεθνῆ κοινότητα ὃσον καί μέ τήν Εὐρωπαϊκήν Ἓνωσιν καί τό Εὐρωπαϊκόν Δίκαιον.
Ἐάν ἡ Τουρκία ἐπικεντρώση σήμερον τήν προσοχήν της εἰς μίαν ἀντικειμενικήν ἐνδοσκόπησιν τοῦ πολιτικοῦ της «γνῶθι σαυτόν» καί προβῆ εἰς ἀντικειμενικάς ἀναλύσεις τῶν διαμορφωθέντων νέων σημερινῶν δεδομένων καί καταστάσεων καί ἐφ’ ὃσον πράγματι, ὡς λέγει, κήδεται ἒστω καί ἐπ’ ἐλάχιστον εἰλικρινῶς τῆς τύχης καί τοῦ μέλλοντος τῆς Τουρκοκυπριακῆς κοινότητος, θά πρέπη ἂνευ καθυστερήσεως νά χωρήση εἰς μίαν ἀναστροφήν καί πλήρη διαγραφήν (tabula rasa) τῆς μέχρι σήμερον πολιτικῆς της καί νά καθοδηγήση τούς Τουρκοκυπρίους εἰς μίαν λογικήν καί ἒντιμον λύσιν μέ τούς συνοίκους των Ἑλληνοκυπρίους πρός ὂφελος καί εὐημερίαν τῶν προστατευομένων της Τουρκοκυπρίων, ἀλλά καί ὃλων τῶν κατοίκων τῆς Νήσου.
Δέν πρέπει οἱ Τοῦρκοι πολιτικοί νά ἒχωσι πλέον οὐδεμίαν ψευδαίσθησιν ὡς πρός τό ὃτι τό μέλλον προδιαγράφεται πολύ ρόδινον διά τό νόμιμον Κράτος τῆς Κύπρου, τό ὁποῖον ἐξ ἀνάγκης ἐλέγχει σήμερον τό ἐλεύθερον τμῆμα τῆς Νήσου. Θά πρέπη οἱ Τοῦρκοι νά εὓρωσι τό θάρρος νά ἀποδεχθῶσι τήν θέσιν αὐτήν, καθ’ ὃ,τι λόγω τῆς ἀνευρέσεως τοῦ μεγάλου ὑποθαλασσίου πλούτου εἰς τό ἐλεύθερον μέρος τῆς Κύπρου, μία συνέχισις τῆς πρό δεκαετιῶν χαραχθείσης πολιτικῆς των τούς ὁδηγεῖ ὁλοταχῶς καί κατ’ εὐθεῖαν πρός μίαν ὃλως δι’ὃλου χαμένην πλέον δι’ αὐτούς ὑπόθεσιν. Ἡ εὐημερία καί τό καλύτερον μέλλον διά τούς Τουρκοκυπρίους εὑρίσκεται μόνον εἰς τήν ἐξεύρεσιν μιᾶς λογικῆς καί δικαίας λύσεως τοῦ Κυπριακοῦ καί ὂχι εἰς τήν πολιτικήν τῶν συνεχῶν ἀντιπαραθέσεων ἒναντι τῶν Ἑλληνοκυπρίων πρός ὑφαρπαγήν τοῦ βορείου τμήματος τῆς Νήσου.
Διά δέ τήν ἰδίαν τήν Τουρκίαν ἡ λύσις τοῦ προβλήματος θά σημαίνη πλεῖστα θετικά, ἢτοι πολιτικήν νηνεμίαν καί διαρκῆ εἰρήνην εἰς τήν ἐξ αἰτίας της δημιουργηθεῖσαν ἀναταραχήν εἰς τήν Ἀνατολικήν Μεσόγειον, ὡς ἐπίσης καί μεγάλην ἐξοικονόμησιν πόρων ἀφοῦ δέν θά χρειάζηται νά διατηρῆ δαπανηράς στρατιωτικάς δυνάμεις εἰς μίαν ξένην χώραν κατακρατοῦσα καί παραβιάζουσα ἒδαφος τό ὁποῖον δέν τῆς ἀνήκει, πρᾶγμα τό ὁποῖον τήν θέτει διαρκῶς εἰς μειονεκτικήν θέσιν προσδίδον μάλιστα εἰς αὐτήν πολύ προσβλητικούς χαρακτηρισμούς ὡς ἁρπακτικῆς, ἐπεκτατικῆς, βιαίας καί βαναύσου χώρας, δηλ. χαρακτηρισμοί οἱ ὁποῖοι ἐξεγείρουσι τήν διεθνῆ συνείδησιν καί προδιαθέτουσιν ὃλους τούς πολιτισμένους λαούς ἐναντίον της.
Ἡ Τουρκία εἶναι καιρός πλέον νά ἀντιληφθῆ ὃτι ἐπιβάλλεται ἀλλαγή πολιτικῆς ἐκ μέρους της πρός τήν κατεύθυνσιν τῆς συνδιαλλαγῆς. Διότι ἒστω καί ἐάν ὑποθέση τις, ὃτι ἀκολουθοῦσα τήν παροῦσαν πολιτικήν της ἐπιτύχει τελικῶς τήν Διχοτόμησιν, ἡ «νίκη» της αὐτή θά εἶναι Πύρρειος καί ὁ θησαυρός «ἂνθρακες». Ὁ μεγάλος θησαυρός εἶναι οἱ …. ὑδρογονάνθρακες!. Δυστυχῶς δι’ αὐτήν καί τά ἀρχικά της σχέδια ὁ μεγάλος πλοῦτος τῆς Κύπρου εὑρίσκεται νοτίως τῆς Νήσου ὑπό τόν ἒλεγχον τοῦ νομίμου Κυπριακοῦ Κράτους καί τό μέλλον καί ἡ οὐσιαστική εὐτυχία καί εὐημερία τῶν Τουρκοκυπρίων ἒγκειται μόνον εἰς μίαν δικαίαν λύσιν καί τήν συνύπαρξίν των μέ τούς Ἑλληνοκυπρίους.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Φιλικώτατα,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 10/9/2019 #ODUSSEIA #ODYSSEIA