Πῶς ὁδηγεῖται κάποιος εἰς αὐτό τό συμπέρασμα, τό ὁποῖον θεωρῶ ὃτι, ὃταν ὑποδειχθῇ ἡ ἀτέλεια τοῦ συστήματος, θά γίνῃ ἡ ὃλη κατάστασις εἰς τούς ἐκλεκτούς ἀναγνώστας τῆς ΑΛΗΘΕΙΑΣ ἀπολύτως ὀφθαλμοφανής καί κατανοητή:
α) Ὃταν ἡ ἡμέρα ἀρχίζει νά μεγαλώνῃ μετά τήν Ἐαρινήν Ἰσημερίαν (Equinox), τήν 21ην Μαρτίου, δηλ. ὃταν ἡ ἡλιακή ἀκτινοβολία εἰς τό Βόρειον Ἡμισφαίριον, εἰς τό ὁποῖον ἀνήκομεν, ἀρχίζει νά γίνηται διαρκῶς μεγαλυτέρα καθώς ὁ ἣλιος ἀνεβαίνει πρός τόν Τροπικόν τοῦ Καρκίνου (21ην Ἰουνίου) καί μετά ἀρχίζει καί πάλιν ἡ ἐπιστροφή του πρός τήν Φθινοπωρινήν Ἰσημερίαν τήν 23ην Σεπτεμβρίου, κατά τό ἀκολουθούμενον σήμερον σύστημα μεταφέρομεν τόν χρόνον κατά μίαν ὣραν πρός τά ἐμπρός. Ὃμως θά ἒπρεπε νά ἐγίνετο τό ἀντίθετον – δηλ. νά ἐτίθεντο τά ὡρολόγιά μας μίαν ὣραν πρός τά ὀπίσω. Ἐφ’ ὃσον μετά τήν 21ην Μαρτίου ἡ ἡμέρα μεγαλώνει εἰς βάρος τῆς νυκτός, δηλ. ὑπάρχει μεγαλυτέρα ἡλιοφάνεια καί ἂρα ὁ ἣλιος ἀνατέλλει πολύ ἐνωρίτερον καί δύει τό ἀπόγευμα ἀργότερον, ἢτοι, ἐν ἂλλοις λόγοις ἁπλῶς, ὁ ἣλιος τήν Ἂνοιξιν καί τό Καλοκαίρι ἀνατέλλει ἐνωρίτερον καί δύει πολύ ἀργότερον, θά ἠδυνάμεθα ὃλοι λογικῶς καί ἂνευ οὐδενός προβλήματος νά ἀρχίζωμεν τήν ἡμέραν μας κατά μίαν ὣραν ἐνωρίτερον καί ὂχι μίαν ὣραν ἀργότερον ὡς πράττομεν τώρα! Καί τοῦτο διότι ἒχωμεν ἂπλετον ἡλιακόν φῶς πολύ ἐνωρίτερον καί δέν θά ὑπάρχῃ καμμία ἀνάγκη καταναλώσεως ἠλεκτρισμοῦ διά φωτισμόν.
β) Ἀντιθέτως, ἀπό τό Φθινόπωρον, δηλ. ἀπό τήν Φθινοπωρινήν Ἰσημερίαν τήν 23ην Σεπτεμβρίου καί καθ’ ὃλον τό Φθινόπωρον καί τόν Χειμῶνα, ἢτοι μέχρι τήν 21ην Μαρτίου, ἡ ἡλιοφάνεια εἶναι ἠλαττωμένη, ἐφ’ ὃσον αἱ ἡμέραι εἶναι μικροτέρας διαρκείας καί αἱ νύκτες μεγαλυτέρας, δηλ. ὁ ἣλιος ἀνατέλλει ἀργότερον καί δύει ἐνωρίτερον καί ἑπομένως θά ἒπρεπε τό σύστημα τῶν ὡρῶν νά πηγαίνῃ μίαν ὣραν ἐμπρός – καί ὂχι, ὡς γίνεται τώρα, μίαν ὣραν ὀπίσω! Δηλ νά μήν ἐξυπνῶμεν καί πηγαίνωμεν εἰς τήν ἐργασίαν μας, ὃταν ἀκόμη εἶναι νύκτα (σκότος) καί ἒτσι νά τελειώνωμεν τήν ἡμερησίαν ἐργασίαν μας ἐν ὃσῳ ὑπάρχει ἀκόμη κάποιον φῶς. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον νά μή καταναλίσκωμεν εἰς τάς οἰκίας μας τήν πρωΐαν καί εἰς τάς ἐργασίας μας τό ἀπόγευμα περισσότερον ἠλεκτρισμόν παρά πᾶσαν λογικήν.
Διά νά δικαιολογήσωσιν ὃμως αὐτό τό παράλογον κατ’ ἐμέ ἀντίστροφον σύστημα μετακινήσεως τῶν ὡρῶν ὑπό τῶν «ἐπινοησάντων» τό παρόν σύστημα, τό ὁποῖον μᾶς ἐπέβαλον νά ἀκολουθῶμεν ὃλοι ἀπερισκέπτως, μᾶς ἐλέχθη ὃτι μέ τόν ὑπάρχοντα σήμερον τρόπον ἐξοικονομεῖται πολύς ἠλεκτρισμός κατά τήν βιομηχανικήν παραγωγήν! Καί τό ἐδέχθημεν αὐτό ἀβασανίστως! Ἀλλά ἂς ἐξετάσωμεν καλύτερον καί τό θέμα αὐτό:
α) Ἐάν ἐννοῶσι τόν ἠλεκτρισμόν, ὁ ὁποῖος καταναλίσκεται διά νά λειτουργῶσιν τά Ἐργοστάσια (αἱ βιομηχανικαί μονάδες), τόν ὁποῖον ἀπαραιτήτως χρειάζονται αἱ μηχαναί τῶν ἐργοστασίων διά νά λειτουργῶσιν, αὐτό οὐδένα ἀπολύτως ῥόλον παίζει, πιστεύω, ἐάν ἡ ὣρα εἶναι ἐμπρός ἢ ὀπίσω, ἀφοῦ αἱ μηχαναί τῶν Ἐργοστασίων ἀνεξαρτήτως τῶν ἐποχῶν καί τῆς ἡλιοφανείας, πολλῆς ἢ ὀλίγης, πρέπει νά χρησιμοποιήσωσι τόν ἲδιον ἠλεκτρισμόν, χειμῶνα-καλοκαίρι, διά νά παράγωνται τά βιομηχανικά προϊόντα!
β) Ἐάν πάλιν οἱ προβαίνοντες εἰς τήν ἀλλαγήν τῶν ὡρῶν ἐννοῶσι τόν καταναλισκόμενον φωτισμόν διά τούς ἐργαζομένους εἰς τά διάφορα Γραφεῖα (ἐργοστασίων, δημοσίων ἢ ἰδιωτικῶν ἐπιχειρήσεων κτλ.), δηλ. διά τό Γραφειακόν Προσωπικόν, καί πάλιν οὐδεμίαν σημασίαν ἒχει, ἢ ἐάν ὑπάρχῃ αὓτη εἶναι ἐλαχιστοτάτη, ἐάν εἶναι Χειμών ἢ Καλοκαίρι, Ἂνοιξις ἢ Φθινόπωρον, διότι, ὡς ὃλοι καλῶς γνωρίζομεν, ὃλα τά Γραφεῖα πρέπει νά ἒχωσι πολύ καλόν φωτισμόν ἀνεξαρτήτως ἐποχῆς διά τήν ἂνεσιν καί καλυτέραν ποιότητα εἰς τήν ἐργασίαν τοῦ προσωπικοῦ των ὡς καί διά τήν ὑγείαν τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ἐργαζομένων εἰς αὐτά!
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω βλέπομεν πόσον παράλογος ὑπῆρξεν ἡ ἐπί ἒτη ἀκολουθουμένη λεγομένη «ἀλλαγή τῆς ὣρας» καί πῶς αὐτοί, οἱ ὁποῖοι τήν εἰσήγαγον, ταλαιπωροῦν ἀσκόπως τό νευρικόν σύστημα ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων εἰς τό Βόρειον Ἡμισφαίριον, καθ’ ὃτι αὐτό ἀποτελεῖ τήν μεγαλυτέραν, ὡς πιστεύω, μαζικήν πλῦσιν ἐγκεφάλου ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων πού ἒγινε ποτέ!
Τά τελευταῖα ἒτη μετά τάς αὐξανομένας ἐνστάσεις μεγάλου ἀριθμοῦ πολιτῶν τῶν Εὐρωπαϊκῶν καί ἂλλων χωρῶν, οἱ «εἰδήμονες τοῦ ἐμπρός-ὀπίσω τῶν ὡρῶν» ἐσκέφθησαν, ὃτι ἀπό τό 2021 θά δύνανται αἱ χῶραι τῆς Εὐρώπης καί ἂλλαι νά ἐπανέλθωσιν εἰς τό παλαιόν σύστημα τῆς ὣρας, δηλ. νά μένῃ ἡ ὣρα ἀναλλοίωτος καθ’ ὃλην τήν διάρκειαν τοῦ ἒτους. Πρᾶγμα πού εἶναι πολύ καλή ἀπόφασις ἐκ μέρους των καί δέν θά ταλαιπωρῇ πλέον τούς πολίτας τό θέμα τῆς ὣρας. Ὃμως ταὐτοχρόνως ἐσκέφθησαν, ἐπί τῷ δημοκρατικώτερον!, ὃτι ἐάν θά ὑπάρχωσι χῶραι, πού θά ἢθελον νά παραμείνωσι εἰς τό παρόν σύστημα, αὗται θά δύνανται νά τό πράξωσι!
Ἀντελήφθησαν μήπως ὃτι τοιουτοτρόπως θά δημιουργήσωσι μίαν τοιαύτην σύγχυσιν καί χάος εἰς τήν Εὐρώπην καί γενικῶς τό Βόρειον Ἡμισφαίριον, τό ὁποῖον θά μᾶς ὁδηγήσῃ, ἀναποφεύκτως εἰς μίαν χρονικήν Βαβέλ ἢ χρονικόν Λαβύρινθον, ἀπό τήν ὁποίαν ἢ τόν ὁποῖον δέν θά γνωρίζωμεν πῶς θά ἐξέλθωμεν; Φαντασθῆτε τό κάτωθι τυχαῖον παράδειγμα εἰς τήν Εὐρώπην: π.χ. ἡ Γερμανία, τό Βέλγιον, ἡ Αὐστρία, ἡ Ἑλλάς καί ἡ Κύπρος νά θελήσωσι νά παραμείνωσιν εἰς τό ἰσχύον τώρα σύστημα τοῦ «ὡριαίου ἐμπρός-ὀπίσω», ἐνᾧ π.χ. ἡ Γαλλία, Ὁλλανδία, Ἑλβετία, Ἰταλία κτλ. νά θέλωσι νά ἐφαρμόσωσι καί πάλιν τό παλαιότερον σύστημα τῆς ὣρας, πού εἲχομεν ἂλλοτε, ἢτοι τῆς σταθερᾶς ὣρας καθ’ ὃλον τό ἒτος.
Θά ὑπάρξῃ τότε μία τεραστία σύγχυσις μέ τάς ὣρας τῶν κρατῶν. Οἱ ταξειδεύοντες ἀπό τήν μίαν χώραν τῆς Εὐρώπης εἰς τήν ἂλλην δέν θά κάμνωσι τίποτε ἂλλον ἀπό τοῦ νά ἀλλάσσωσι διαρκῶς ἐμπρός καί ὀπίσω τήν ὣραν τῶν ὡρολογίων των! Θά εἶναι βεβαίως πολύ καλόν διά τούς ὡρολογοποιούς καί τάς πωλήσεις τῶν ὡρολογίων, διότι αὐτά θά χαλῶσι εὐκολώτερον καί θά πρέπῃ οἱ πολῖται ἢ νά ἀγοράζωσι ἂλλα ἢ νά τά ἐπιδιορθώνωσι!…
Ὃμως εἶναι ἀπαραδέκτως γελοῖον διά μίαν σοβαράν ὀντότητα ὡς ἡ Ε.Ε., ἣτις ἐπενόησε τό ἑνιαῖον νόμισμα (τό Εὐρώ) διά νά διευκολύνηται ὁ πληθυσμός τῶν κρατῶν της κατά τήν διακίνησίν του ἀπό τήν μίαν χώραν εἰς τήν ἂλλην καί κατά τάς συναλλαγάς του, νά ἒρχηται τώρα νά εἰσηγῆται τήν «ἐλευθερίαν» ἐπιλογῆς τῆς ὣρας εἰς τήν κάθε χώραν, κατά τήν προτίμησιν καί ἀρέσκειαν ἑκάστης!
Τό συμπέρασμα κατά τόν γράφοντα εἶναι τό κάτωθι: Εἲτε νά ὑπάρξῃ μία σταθερά ὣρα καθ’ ὃλον τό ἒτος εἲτε, ἐάν παραμείνῃ τό ὡριαῖον ἐμπρός-ὀπίσω τῆς ὣρας, νά γίνηται κατά τόν ἀντίθετον τρόπον πού γίνεται σήμερον, ὡς αὐτό ἐξηγήθη εἰς τό πρῶτον μέρος τοῦ παρόντος ἂρθρου.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 12/4/2019 #ODUSSEIA