Απαντώ ναι, γιατί το 2010 δεν υπήρχε εναλλακτική. Οι διεθνείς αγορές είχαν κλείσει. Η χώρα είχε αφεθεί να γίνει ευάλωτη στις κερδοσκοπικές κινήσεις των αδυσώπητων διεθνών αγορών και είχε συρθεί στη χρεοκοπία. Επομένως ποτέ πλέον δεν πρέπει να υπάρξει κρίση υπερδανεισμού και σώρευση χρεών που δεν μπορούν να αποπληρωθούν.
2)Ήταν επιβεβλημένη η πολιτική ακραίας δημοσιονομικής προσαρμογής και λιτότητας; Απαντώ ότι ούτε ήταν επιβεβλημένη ούτε ορθολογική. Ήταν ένα τοξικό φάρμακο. Ένα φάρμακο οι παρενέργειες του οποίου ήταν χειρότερες από την ασθένεια. Το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεση το τεκμηριώνει πλήρως. Αυτή η πολιτική είναι όχι μόνο καταστροφική για μεγάλες κοινωνικές ομάδες αλλά και αποσταθεροποιητική τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά .
3)Γιατί επιβλήθηκε τότε;
Γιατί εξυπηρέτησε την βραχυπρόθεσμη οικονομική και πολιτική στόχευση των πιστωτών: να αποπληρωθούν τα δάνεια που είχαν αφειδώς χορηγήσει οι Ευρωπαικές Τράπεζες με το πιο μικρό πολιτικό και οικονομικό κόστος για τις ίδιες, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους θεσμούς της Ευρωζώνης . Ο πιο ισχυρός επιβάλλει τη θέληση του σύμφωνα με τις βραχυπρόθεσμες επιδιώξεις του και ο ανίσχυρος αναγκάζεται να τις αποδεχθεί .
Κοιτάζοντας προς το μέλλον και αντλώντας τα σωστά συμπεράσματα από το παρελθόν, δεν πρέπει ποτέ πλέον να αφήσουμε την χώρα ευάλωτη στις αγορές και σε πιστωτές. Για να γίνει αυτό, απαιτείται να ανακτήσουμε την οικονομική μας κυριαρχία με ουσιαστική παραγωγική αναδιάρθρωση , αποτελεσματική θεσμική θωράκιση και διακυβέρνηση και εμπέδωση μιαςÂκουλτούρας συνεργασίας και συναίνεσης, μακριά από τις κακές συνήθειες του παρελθόντος.
Στις πολιτικές ανακατατάξεις που νομοτελειακά θα γίνουν τα επόμενα χρόνια, και στον αγώνα για τη συγκρότηση μιας πλατειάς προοδευτικής συμμαχίας προσδοκώ να είμαι παρούσα».
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 22/8/2018, #ODYSSEIA