1) Το ποτήρι για την Ελλάδα ξεχείλισε τέλη Ιουνίου, οπότε και αποφασίσθηκε να ενημερωθεί η Μόσχα. Αρχές Ιουλίου έγινε η ενημέρωση χωρίς να υπάρξει θόρυβος. Η Αθήνα πρότεινε στη Μόσχα να αποσύρει εκείνη τους δύο διπλωμάτες για τους οποίους υπήρξαν τα επιβαρυντικά στοιχεία για παράνομες δραστηριότητες – λέγεται μάλιστα ότι ήταν σε γνώση και άλλων μυστικών υπηρεσιών. Η Μόσχα δεν απάντησε. Όμως σήμερα ισχυρίζεται ότι δεν ενημερώθηκε ποτέ και ότι «αν είχε γίνει ένα τηλέφωνο, το θέμα θα είχε λυθεί».
2) Η Μόσχα διαδίδει ότι η Αθήνα προκάλεσε την διεθνή αναστάτωση. Όμως η Αθήνα κινήθηκε σιωπηλά. Για το θέμα μίλησε μόνο όταν αποκαλύφθηκε στις 11 Ιουλίου.
3) Της δημοσιογραφικής αποκάλυψης ακολούθησε μπαράζ ρωσικών διαρροών, δηλώσεων και συνεντεύξεων. Αυτό που ενοχλεί ήταν ότι η Μόσχα συμπεριφέρθηκε ως να μην καταλαβαίνει πως προσέβαλε την Ελλάδα.
4) Στις 11 Ιουλίου υψηλόβαθμοι κύκλοι στη Μόσχα διέρρεαν σε ρωσικά ΜΜΕ ότι η επίσκεψη Λαβρόφ στην Ελλάδα μάλλον θα ματαιωθεί. Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί πως οι πρώτες δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων στις 11 Ιουλίου ήταν σε χαμηλούς τόνους. Όπως και όσα είπε στις 12 Ιουλίου η εκπρόσωπος τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μαρία Ζαχάροβα για «συμμετρική απάντηση» που θα έρθει «στην ώρα της». Και τα ρωσικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι η Ρωσία δεν έχει αποφασίσει απελάσεις.
5) Στις 13 Ιουλίου κλήθηκε στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ο Έλληνας πρεσβευτής Ανδρέας Φυργανάς όπου του έγινε αυστηρή διαμαρτυρία. Του είπαν ότι οι απελάσεις αποτελούν αντιρωσική απόφαση, ότι πίσω από την απόφαση της Ελλάδας κρύβονται οι ΗΠΑ και ότι οι απελάσεις συμπίπτουν με την σύνοδο του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά διέρρευσαν και σε ΜΜΕ της Ρωσίας.
Η Ελλάδα απέφυγε να απαντήσει, παρά το ότι ενοχλήθηκε από την προσβλητική εκτίμηση πως ενήργησε με εντολή άλλης χώρας. Τελικά διπλωματικές πηγές σχολίασαν από την Αθήνα ότι «οι ισχυρισμοί περί δήθεν αμερικανικών πιέσεων προς την Ελλάδα είναι απολύτως αβάσιμοι. Οι Ρώσοι φαίνεται ότι έχουν μια δυσκολία να αντιληφθούν ότι ένα μικρό κράτος μπορεί και είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα εθνικά του συμφέροντα. Δυσκολεύτηκαν να αντιληφθούν τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο εμπορικός μας στόλος στη διεθνή οικονομία και τα συμφέροντα που έχει η χώρα για να υπερασπιστεί αυτόν τον ρόλο.
Δυσκολεύονται να αντιληφθούν το δικαίωμα της χώρας μας να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα στην περιοχή και όλο βλέπουν τρίτες δυνάμεις από πίσω. Και δυσκολεύονται επίσης στην προκειμένη να αντιληφθούν ότι δεν αφήνουμε να παρεμβαίνουν τρίτες δυνάμεις στα εσωτερικά μας».
6) Στις 14 Ιουλίου ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ δίνει συνέντευξη στο Russia Today America, στην εκπομπή του Λάρι Κινγκ. Παρά το ότι γνώριζε την ενόχληση της Αθήνας, επανέλαβε ότι υπάρχει αμερικανικός δάκτυλος.
7) Στην συνέντευξη ο Σ. Λαβρόφ συσχέτισε την υπόθεση Σκριπάλ με την Ελλάδα! Είπε ότι ΗΠΑ και Βρετανία βασίζουν την εξωτερική πολιτική τους σε αβάσιμες δηλώσεις για «ρωσικό ίχνος» στην υπόθεση Σκριπάλ, και πρόσθεσε: «μόλις είδαμε το ίδιο πράγμα και στην Ελλάδα».
Δηλαδή ο Σ. Λαβρόφ ταυτίζει την αντίδραση της Αθήνας με την υπόθεση Σκριπάλ, ξεχνώντας ότι η Ελλάδα ήρθε σε αντιπαράθεση με την πλειοψηφία των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ και των εταίρων της στην Ε.Ε. και δεν απέλασε Ρώσους διπλωμάτες. Ξέχασε ακόμη και τις ευχαριστίες της Μόσχας προς την Αθήνα για την στάση της στην υπόθεση Σκριπάλ.
Η Αθήνα επέλεξε να μην σχολιάσει την συνέντευξη Λαβρόφ, παρά τους προσβλητικούς συσχετισμούς που έκανε.
8) Στις 18 Ιουλίου η Μόσχα επιλέγει να υψώσει τους τόνους, αν και η Αθήνα σιωπά. Η Μ Ζαχάροβα κάλεσε αποκλειστικά τους εκπροσώπους των ελληνικών ΜΜΕ στη Μόσχα. Η κίνηση από μόνη της αποτελεί κλιμάκωση.
9) Η Μ. Ζαχάροβα είπε στους δημοσιογράφους ότι δι’ υμών ότι θέλησε να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό!
10) Επανέλαβε τους ισχυρισμούς για «πιέσεις» που δέχθηκε η Ελλάδα χωρίς να δώσει καμία απόδειξη.
11) Ακολούθησε η απάντηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών που έκανε λόγο για «χαρακτηριστικό δείγμα ασέβειας προς τρίτη χώρα, καθώς και έλλειψης κατανόησης του σύγχρονου κόσμου, στον οποίο τα κράτη, ανεξαρτήτως μεγέθους, έχουν αυτοτέλεια και μπορούν να ασκήσουν ανεξάρτητη, πολυδιάστατη και δημοκρατική εξωτερική πολιτική. Τέτοιες αρνητικές λογικές παρακίνησαν άλλωστε τους τέσσερεις Ρώσους πολίτες να προβούν στις ενέργειες που οδήγησαν στην απέλασή τους ή στην απαγόρευση εισόδου τους στην Ελλάδα. Τα στοιχεία δε, βάσει των οποίων ενήργησε η Ελλάδα, είχαν παρουσιαστεί εγκαίρως στις ρωσικές αρχές. Εξάλλου, και οι ίδιες οι ρωσικές αρχές έχουν πολύ καλή γνώση του τι πράττουν οι άνθρωποί τους.
Η Ελλάδα επεδίωξε εξαρχής να διαχωρίσει τις ενέργειες των ατόμων αυτών από την επίσημη ρωσική εξωτερική πολιτική. Με τη σημερινή της όμως δήλωση, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών υιοθετεί και δείχνει ως να θέλει να νομιμοποιήσει τις παράνομες αυτές ενέργειες.Â Η συνεχής ασέβεια προς την Ελλάδα πρέπει να σταματήσει. Ουδείς δικαιούται ή δύναται να παρεμβαίνει στις εσωτερικές της υπόθεσης. Τέλος, ανυπόστατοι ισχυρισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η απόφαση αυτή ελήφθη κατόπιν πιέσεων τρίτων, είναι ανάξιοι σχολιασμού και δείχνουν νοοτροπία ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνονται τις αρχές και τις αξίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής».
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς μιλώντας την Πέμπτη σε επιστημονική ημερίδα για το Μακεδονικό (που αποτελεί την θρυαλλίδα των εξελίξεων στις ελληνορωσικές σχέσεις) για πρώτη φορά μίλησε επί προσωπικού στέλνοντας μήνυμα ότι «δεν φοβάται». «Με εμένα φοβικές εξωτερικές πολιτικές δεν γίνονται και το έδειξα τις τελευταίες μέρες. Δεν φοβάμαι όσο πιστεύω στο μεγαλείο και στις δυνατότητες της δικής μας χώρας», τόνισε.
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 19/7/2018, HuffPost