Συνολικά 3.500 απώλειες, ο συνολικός αριθμός των εξαφανισθέντων κατά την τουρκική εισβολή εκτιμάται σε 1.619, ανάμεσα στους οποίους οι 83 είναι Ελλαδίτες. Οι Αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) και εκθέσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης επέρριπταν ευθύνες στην Τουρκία για την τύχη των αγνοουμένων, ενώ τεκμηρίωναν περιπτώσεις κρατουμένων για τους οποίους η Τουρκία δεν είχε δώσει εξηγήσεις. Η επίσημη τουρκική θέση ωστόσο ήταν και παραμένει έως σήμερα ότι δεν κρατά αιχμαλώτους και ότι δεν γνωρίζει τι απέγιναν αυτά τα πρόσωπα. Να μην ξεχνάμε, πως κάποιοι πολέμησαν στην Κύπρο. Και πολέμησαν γενναία και κράτησαν τις γραμμές, που τους είχαν εμπιστευθεί. Ο ΄΄Φάκελος της Κύπρου΄΄ δεν ανοίγει, γιατί θα αποκαλυφθεί ο εγκληματικός ρόλος των προδοτών.
Από την άλλη πλευρά η Άγκυρα από το 1974 μέχρι σήμερα διαρκώς προωθεί τις διεκδικήσεις της με πράξεις που δημιουργούν μικρότερα ή μεγαλύτερα πολιτικά τετελεσμένα. Τα τελευταία χρόνια προωθεί συστηματικά μία στρατηγική αεροναυτική κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επισήμανε, επίσης, το γεγονός ότι πέραν των διεκδικήσεων και προκλήσεων στο Αιγαίο, η Άγκυρα θέλει την Ανατολική Μεσόγειο «τουρκική λίμνη
Είναι γενικότερα αποδεκτή η θέση του Hans Morgenthau στο έργο «Πολιτική μεταξύ των Εθνών», ότι βιώσιμο είναι το κράτος, το οποίο δύναται να εφαρμόσει τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου που αφορούν την επικράτειά του.
Η εθνική μας ταπείνωση του Ιούλη του 1974, οδηγεί τα βήματα της Ελλάδας μέχρι σήμερα .
Δεν μας φταίνε μόνο οι Κασσάνδρες και οι Εφιάλτες, πάντα υπήρχαν παντού ,μάς φταίει το κακό μας το κεφάλι και όχι μόνον .Ας μην ξεχνάμε το εθνικό μας σπορ ,την διχόνοια.
Το ζήτημα είναι τελικά «ποιος πληρώνει το βαρκάρη» ;.
Περπατούμε στην κόψη του ξυραφιού, νοιώθουν αυτόν τον κίνδυνο του βηματισμού μας οι σύγχρονοι Έλληνες; Ήδη γίναμε «πολιορκημένοι από παντού» από στεριά και θάλασσα!
Ελπίζω πως σύντομα θα το διαπιστώσουμε.
Γιατί ο νόμος της ζούγκλας δεν έχει ολότελα αποδυναμωθεί.
“Tο ψωμί σώθηκε, τα βόλια σώθηκαν, γεμίζουν τώρα τα κανόνια τους μόνο με την καρδιά τους. Tόσα χρόνια πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα όλοι πεινάνε, όλοι σκοτώνονται και κανένας δεν πέθανε – πάνου στα καραούλια λάμπουνε τα μάτια τους, μια μεγάλη σημαία, μια μεγάλη φωτιά κατακόκκινη και κάθε αυγή χιλιάδες περιστέρια φεύγουν απ’ τα χέρια τους για τις τέσσερις πόρτες του ορίζοντα.” (Ρωμιοσύνη Ρίτσος Γιάννης)
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ 19/7/2018
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 19/7/2018