Η τραγωδία της Ελλάδας πρέπει να τελειώσει επειγόντως. «Οι μισοί από τους 160.000 με 180.000 αποφοίτους πανεπιστημίων που έχουν φύγει από την Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, είναι κάτοχοι διδακτορικού» (1). Η Ελλάδα χάνει τον ανθό της, μια νέα δραματική μετανάστευση άρχισε για τα νιάτα μας
Ένας ολόκληρος λαός περιμένει καιρό τώρα, το τέλος του «μνημονιακού» δράματος και αντί γι αυτό ακόμα βλέπει την συνέχιση του Σταυρικού του μαρτυρίου…της σταγόνας αντί της λυτρωτικής ανάτασης. Είναι πολύ κακό και μπορεί κατά τις περιστάσεις ν’ αποβεί ολέθριο να μην λέγεται από όλους σ’ έναν ταλαιπωρημένο λαό η πλήρης αλήθεια. Ολόκληρη η αλήθεια όσο σκληρή κι αν είναι. Έτσι θα μπορέσει ο Λαός να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα και να κινητοποιήσει όλα τα αποθέματα των ψυχικών δυνάμεων του που θα του επιτρέψουν την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ζοφερής κατάστασης Ο Τόπος βρίσκεται από καιρό σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. .Οι σύγχρονοι καιροί όμως δεν συγχωρούν την διαιώνιση τέτοιων “παρανοϊκών” καταστάσεων. Αν πάλι «αγνούν» κάποιοι ότι η μοναδική νησίδα ειρήνης, σταθερότητας και ηρεμίας στην αιμάσουσα ευρύτερη περιοχή, είναι η Ελλάδα τότε χρειάζεται μια ευρύτερη συμπαράσταση να βγει άμεσα από τα αδιεξοδα της .. Η Ελλάδα είναι το τελευταίο ευρωπαικό φυλάκιο ,απέναντι στη βία που βρίσκεται σ’ εξέλιξη σ’ ολόκληρη τη Μεσόγειο. . Ο Σουλτάνους της Αγκύρας δεν έρχεται αύριο για να μας δώσει κατι ,αλλά για επιδιώξει τους σκοπούς του. Στην πραγματικότητα η συγκυρία θα τον οδηγήσει να φύγει με άδεια χέρια. Άλλωστε πολιτικά και στην διεθνή σκηνή η Τουρκία δεν κέρδισε τίπτα από το 1922 μέχρι σήμερα και η Κύπρος υπήρξε «Πυρεία νίκη» λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι υποχρεωμένη για κρατήσει την κατάκτηση της να πληρώνει ακριβά σε χρήμα και σε κύρος .
Φοβούμαι ότι η παρούσα απειλή κατά της Ελλάδος από του γείτονες , δεν είναι η απλή περίπτωση του ληστού που επιδιώκει την αναζήτηση λαφύρων ή λύτρων και όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, πλέον πρόκειται περί εθνικής απειλής για την οποία υπάρχει προφανής μεθόδευση, απαράδεκτοί χειρισμοί, επιλογή χρόνου και σκοπού. Αυτά συμβαίνουν την ώρα τούτη
Ας παραμείνουμε σταθεροί κι’ άγρυπνοι.
Ή Ελλάς πάντοτε μεγάλωσε όπως κι’ όλοι οι λαοί πού δεν έσβησαν με το πέρασμα των αιώνων μέσα στον πόνο και την αιώνια πάλη με μύριους εχθρούς κι αντίξοες δυνάμεις και συμφέροντα. Πρέπει. ν’ ανατρέψουμε ακόμη μια φορά τούς ανίερους σκοπούς ασπόνδων φίλων και ύπουλων εχθρών και μόνον αποφασισμένοι και ενωμένοι μπορούμε. Η Ελλάδα στην αδυσώπητη δίνη του χρόνου, δεν φοβήθηκε ποτέ ν’ ανταποκριθεί στο κάθε φορά αινιγματικό χαμόγελο της Ιστορίας.
Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό ,ας μην επιδοθούμε αυτή την στιγμή σε υστερικές πολεμικές κραυγές και κορώνες, πράγμα ανοήτως που συνηθίζουμε. Η υπόθεση απαιτεί νηφαλιότητα ,σύνεση ,αλήθεια και σοβαρότητα, αλλιώς χάνουμε ταυτόχρονα και την εσωτερική ενότητα και την κάθε επιδίωξη επιτυχίας
Τώρα όμως ήλθε η ώρα όλοι ν’ αποδείξουν τα λόγια τους και οι εταίροι και οι φίλοι και σύμμαχοι και να πάρουν την ιστορική τους ευθύνη: «Είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί κανείς να ξεζουμίζει έναν λαό. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, αλλά για να έχουν αποτέλεσμα θα πρέπει να γίνουν με μέτρο και να μην προκαλούν εθνική ασφυξία. Η Ελλάδα, που πρέπει οπωσδήποτε να μείνει στην Ευρωζώνη, χρειάζεται αναπτυξιακή προοπτική και όχι εκβιασμούς». Τάδε έφη ο Πρόεδρος της Αμερικής Ομπάμα την 01/02/2015.
«ΤΙ ΕΙΧΕΣ / ΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ, ΤΙ ΕΙΧΑ / ΧΑ ΠΑΝΤΑ»
Το 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης κατά την τελευταία πρωθυπουργία του κήρυξε πτώχευση. Για να επιτευχθεί η εξυπηρέτηση του χρέους ο ΔΟΕ απέκτησε τακτικές πηγές εσόδων και αξιολογούσε τις κρατικές υπηρεσίες για την αποδοτικότητα και την φοροεισπρακτική τους ικανότητα. Έτσι στο ΔΟΕ αποδίδονταν τα έσοδα των μονοπωλίων αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, τραπουλόχαρτων, τσιγαροχάρτων και σμυρίδας Νάξου, ο φόρος καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά. Οι Έλληνες έζησαν τις συνέπειες αυτής της πτώχευσης και τη σκληρότητα του χρέους μέχρι το 1978.!ΔΗΛΑΔΗ ΠΛΗΡΩΝΑΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ 85 ΧΡΟΝΙΑ (1893-1978)
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ
Σημ.
(1). Βλ. έρευνα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και συγγραφέα Λόη Λαμπριανίδη, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 612/2017