Σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού, στις αρχές Μαΐου αναμένεται να εγκαινιαστεί στο μουσείο η ψηφιακή έκθεση για την αποκατάσταση του Ιερού Κουβουκλίου, που αυτόν τον καιρό «τρέχει» στο Μουσείο του National Geographic, στην Ουάσιγκτον. Προς το παρόν τα πορίσματα του Πολυτεχνείου προκαλούν αίσθηση.
«Οπως γνωρίζετε, παραδώσαμε το έργο στις τρεις θρησκευτικές κοινότητες, στις 22 Μαρτίου 2017. Ομως η έρευνα επί των ευρημάτων συνεχίζεται», λέει η κ. Μοροπούλου και προσθέτει: «Μιλάμε για τα δείγματα κονιαμάτων που πήραμε όταν ανοίξαμε τον Πανάγιο Τάφο και από τις ορθομαρμαρώσεις του ένθεν κι ένθεν». Τα δείγματα χρονολογήθηκαν από το Εργαστήριο Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών που διευθύνει η κ. Μοροπούλου και το εργαστήριο Αρχαιομετρίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου που διευθύνει ο Νίκος Ζαχαριάς.
«Από τη χρονολόγηση των κονιαμάτων συμπεραίνεται ότι η πρώτη ορθομαρμάρωση του Παναγίου Τάφου έγινε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, όπως όντως προκύπτει από τις ιστορικές πηγές και αυτή είναι μια ιστορική επιβεβαίωση», λέει η γνωστή καθηγήτρια. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, ο τάφος εντοπίστηκε από τους Ρωμαίους γύρω στο 326. Την περίοδο αυτή έφτασαν στην Ιερουσαλήμ εκπρόσωποι του Κωνσταντίνου (272-337 μ.Χ.) με σκοπό την αναζήτηση και τον εντοπισμό του.
Μέχρι τώρα τα πρώτα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα γύρω από το μνημείο είχαν χρονολογηθεί την περίοδο των Σταυροφοριών, δεν ήταν δηλαδή παλαιότερα των χιλίων ετών.
«Αν και είναι αρχαιολογικά αδύνατον να διαπιστωθεί ότι ο τάφος αποτελεί το σημείο ταφής ενός Εβραίου που ήταν γνωστός ως Ιησούς από τη Ναζαρέτ και ο οποίος σταυρώθηκε, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, στην Ιερουσαλήμ το 30 ή το 33 μ.Χ., τα αποτελέσματα των νέων χρονολογήσεων τοποθετούν την αρχική κατασκευή του μνημείου την εποχή του Κωνσταντίνου, του πρώτη χριστιανού αυτοκράτορα της Ρώμης», αναφέρει το δημοσίευμα.
Η επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ εφιστά την προσοχή μας στο εξής: «Τα πορίσματα των ερευνών αποτελούν χρονολόγηση της πρώτης ορθομαρμάρωσης και όχι του τάφου». Η κ. Μοροπούλου διευκρινίζει, επίσης, πως «η ομάδα της δεν κάνει αρχαιολογική έρευνα. Εμείς κάνουμε έρευνα επί των τεχνικών δεδομένων, τα οποία όμως είναι πάρα πολύ σημαντικά γιατί αποκαλύπτουν την ιστορία του Παναγίου Τάφου».
Στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του το μνημείο υπέστη βίαιες επιθέσεις, κινδύνευσε από πυρκαγιές και φυσικά φαινόμενα… Παρ’ όλα αυτά η πρώτη ορθομαρμάρωσή του -«η σπασμένη γκρίζα πλάκα την οποία όλοι είδατε κάτω από την πρώτη πλάκα»- διατηρήθηκε μέχρι τις μέρες μας, σύμφωνα πάντα με τα πορίσματα του ΕΜΠ.
«Στη διάρκεια των ερευνών μας και των χρονολογήσεων που κάναμε εντοπίσαμε όλες τις ιστορικές φάσεις των επεμβάσεων στο Ιερό Κουβούκλιο, πέραν εκείνης του Κωνσταντίνου», επισημαίνει η κ. Μοροπούλου. «Βρήκαμε τη βυζαντινή, τις επεμβάσεις της περιόδου των Σταυροφοριών, την αναγεννησιακή αναστήλωση, η οποία σχετίζεται με την επάνω πλάκα την οποία τραβήξαμε για να ανοίξουμε τον Πανάγιο Τάφο». Η τελευταία αναστηλωτική φάση ήταν αυτή του αρχιτέκτονα της Υψηλής Πύλης Κάλφα Τζελεπή Κομνηνού, το 1810. Αυτή τη φάση παρέλαβε και αναστήλωσε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 30/11/2017, Μαγδαληνή Ντούκα Μοντεσάντου