Αντώνης Αργυρός: Περί δικαιοσύνης και άλλες ιστορίες

Το ΕΔΔΑ τότε  έκρινε ότι υφίσταται μεν επέμβαση στην απόλαυση του δικαιώματος στην περιουσία, η επέμβαση αυτή όμως είναι νόμιμη και υπαγορεύεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος χωρίς να διαταράσσεται η ισορροπία μεταξύ του σεβασμού της ατομικής περιουσίας και της αρχής της αναλογικότητας

Είναι πια συχνές οι περιπτώσεις που τα Δικαστήρια αντιμετωπίζουν την Κρίση με πνεύμα που αντιπαλεύει σε Αρχές και Αξίες που είχαν καθιερωθεί στονσυγχρόνο νομικό πολιτισμό μας και   με πραγματική αναφορά στις αξίες του Ουμανισμού και του Κοινωνικού Κράτους. Πάντως η νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων , παρ’ όλη την έντονη αρνητική κριτική που της είχε ασκηθεί διατηρεί σημαντικά δείγματα σεβασμού στις Αρχές και τις αξίες του Κοινωνικού Κράτους και του Κράτους Δικαίου, πρόσφατο δείγμα Ο Άρειος Πάγος, με την με αριθμό. 1194/2017 απόφασή του, δικαίωσε τη δικαστική μάχη των 393 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών που απολύθηκαν από τις θέσεις τους στις 16 Σεπτεμβρίου 2013.Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε γνωστή την απόφασή του σχετικά με την προσφυγή εκατοντάδων εκπαιδευτικών που ζητούσαν να μπει ένα «φρένο» στις αναθέσεις των μαθημάτων ειδικοτήτων στο δημοτικό σε εκπαιδευτικούς που δεν ανήκουν στις συγκεκριμένες ειδικότητες, θέτοντας νέα δεδομένα για την ερχόμενη σχολική χρονιά.  Σάλος προέκυψε μετά την απόφαση 1738 /2017 του Συμβουλίου της Επικρατείας που βάζει «πάγο» στις απανωτές παρατάσεις στο δικαίωμα της εφορίας να ασκεί αναδρομικά φορολογικούς  ελέγχους. Όμως η Πολιτεία με επαχθή μέτρα και τα τεράστια παράβολα και δυσθεώρητα τέλη και μεγάλα δικονομικά εμπόδια, την μεροληπτική νομοθέτηση υπερ του πανίσχυρου Κράτους  με συνεχή προνόμια υπερ. του και σε βάρος των αδυνάτων, εμποδίζει τον αδύναμο πολίτη να καταφύγει στην Δικαιοσύνη και έτσι μαζί με την μακρόχρονη καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης  ,την πολυνομία και την κακονομία ,δεν μπορούμε να μιλάμε για την δυνατότητα του πολίτη να βρει το δίκιο του μπορούμε να μιλάμε για γενικευμένη αρνησιδικία. Οι περισσότεροι δεν ασχολούνται με τα μεγάλα ζητήματα της Δικαιοσύνης, τις μεγάλες δίκες και τις πολιτικές αντιδικίες, ασχολούνται με την αδυναμία να βρουν το δίκιο τους. Ας σκεφτούμε την επαχθέστατη θέση των εργαζομένων και συνταξιούχων στην εποχή μας.

Υ.Γ. «Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα.

Πολλά κεφάλια θα σπάσουν.

Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα».

Νικος kαζαντζακης

ΑΝΤΩΝΗΣΠ.ΑΡΓΥΡΟΣ

31/7/2017

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 31/7/2017