«Ο Γιάννης Διαμαντής πηγαίνοντας, πριν 14 χρόνια, να ψηφίσει στο Δήμο Αιγάλεω, του οποίου είναι δημότης, διαπίστωσε ότι δεν μπορεί, αφού όπως του είπαν ήταν… νεκρός!
»Διερευνώντας την υπόθεση διαπίστωσε ότι ένας άλλος άνδρας, με τα ίδια ακριβώς στοιχεία, είχε πεθάνει το εν λόγω διάστημα, μετά από νοσηλεία του στο Τζάνειο Νοσοκομείο.
»Κι εκεί ήταν που άρχισε ο Γολγοθάς του. Ο κ. Γιάννης Διαμαντής και η σύζυγός του απευθύνθηκαν αρχικά στο Δήμο Αιγάλεω, όπου εν τέλει είχαν σταλεί τα στοιχεία του νεκρού Γιάννη Διαμαντή, για να διορθωθεί το λάθος.
»Ο Δήμος, ως μη αρμόδιος, τους έστειλε στο Ληξιαρχείο Αθηνών και από εκεί εστάλησαν στον Εισαγγελέα, ο οποίος τους ενημέρωσε πως θα πρέπει να πάνε σε δικαστήριο και να γίνει δίκη για να διορθωθούν τα στοιχεία του.
»Ο δεύτερος κύκλος παράνοιας ξεκίνησε όταν το δικαστήριο εξέδωσε απορριπτική απόφαση με αιτιολόγηση ότι την αίτηση για αλλαγή των στοιχείων πρέπει να την κάνει ο… νεκρός Διαμαντής και όχι ο ζωντανός!!!
»Η σύζυγος του κ. Διαμαντή περιέγραψε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σειρά προβλημάτων που αντιμετωπίζει όλα αυτά τα χρόνια η οικογένειά της, όπως το ότι δεν μπορεί να πάρει οικογενειακό επίδομα ή ότι δεν ήταν δυνατό να γίνει αποδοχή κληρονομιάς μετά το θάνατο του πεθερού της (εδώ μιλάμε για πραγματικό… θάνατο).
»Ο παθών πάντως, όπως είπε σε εκπομπή του ΑΝΤ1, όλο αυτό το χρονικό διάστημα κάνει κανονικά φορολογικές δηλώσεις και πληρώνει φόρους, αφού η Εφορία τον θεωρεί… ζωντανό!
»Η μάχη για την απόδειξη του αυτονόητου συνεχίζεται με ακόμα ένα δικαστήριο για την οικογένεια Διαμαντή…»
Η ιστορία του άτυχου οικογενειάρχη είναι, δυστυχώς, μια από τις αμέτρητες περιπτώσεις γραφειοκρατικής παράνοιας.
Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν η ελληνική γραφειοκρατία τον συμβουλεύσει να… πεθάνει για να λυθεί το πρόβλημα!
Ας ελπίσουμε ότι ο Θεός είναι φιλέλληνας και θα βάλει το χέρι του γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, είτε από ανικανότητα είτε από απροθυμία, έχουν αφήσει το θεριό της γραφειοκρατίας να βρυχάται και να κατασπαράζει τους πολίτες.
Και αν η προαναφερθείσα περίπτωση δεν σας πείθει για τα εξωφρενικά της απαράμιλλης ελληνικής γραφειοκρατίας παραθέτω ένα ακόμα παράδειγμα…
Στις αναπτυγμένες χώρες γίνονται προετοιμασίες και καταστρώνονται σχέδια δράσης για την περεταίρω ανάπτυξή τους. Στην τουριστική Ελλάδα αφήνονται τα πάντα στην τύχη τους ή σωστότερα στα χέρια άσχετων πολιτικών και γραφειοκρατών.
Αντί λοιπόν να προετοιμαζόμαστε και να είμαστε έτοιμοι πολύ πριν αρχίσει η τουριστική σεζόν στα τέλη Απριλίου, αφήνουμε μέχρι και τον Ιούλιο απαράδεκτες εκκρεμότητες!
Απολαύστε τι κοντολογίς αναφέρει υπουργική απόφαση που κοινοποιήθηκε στις αρχές Ιουλίου:
«Παρατείνεται έως την Παρασκευή, 7 Ιουλίου 2017, η προθεσμία σύναψης συμβάσεων από τους Δήμους, για απευθείας παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, για εκμίσθωση τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κλπ…»
Η κατάντια αυτή έχει δύο τραγικά αποτελέσματα. Πρώτον δημιουργεί χάος στην εξυπηρέτηση των λουομένων (κυρίως ξένων τουριστών) και δεύτερο ανοίγει διάπλατες τις πόρτες στα λαμόγια να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προς ίδιον όφελος!
Άλλος για το τρελοκομείο. Το λεωφορείο φεύγει εντός ολίγου!
Αυτά για σήμερα. Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να περνάτε όσο πιο καλά μπορείτε…
Γιώργος Μεσσάρης
ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Μακρύς Γιαλός στην Κεφαλλονιά. Μια από τις ομορφότερες αμμουδιές της Ελλάδας.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 25/7/2017