Με ιδιαίτερο σεβασμό στην παράδοση, πασιφανές μεράκι και αγάπη, ο Μπάμπης Μακρής επιχείρησε πρόσφατα, με εξαιρετική επιτυχία, μικρογραφικές ακριβείς αναπαραστάσεις κύριων εργαλείων ή κτισμάτων παλαιών επαγγελμάτων.
Η έκθεση αυτή που περιλαμβάνει δεκαπέντε διαφορετικές δράσεις, έγινε τόσο στο Ληξούρι, όσο και στο Αργοστόλι και τράβηξε την προσοχή πλήθους κόσμου, κυρίως όμως, και αυτό είναι το πλέον σημαντικό, μαθητόκοσμου και εκπαιδευτικών.
Αναλυτικά περιλαμβάνει αργαλειό, τηλέγραφο (με ιδιαίτερη αναφορά στους νεκρούς του Τηλεγραφείου κατά τους σεισμούς του 1953 και στον όρκο που έδωσαν το 1954 οι επιζώντες), παλιά τυπογραφεία της Κεφαλλονιάς, τον φάρο του Γέρο Γόμπου και τους παλιούς φαροφύλακες, τους μπαρουτόμυλους της Δημητσάνας, το σιδηρουργείο του Παπαδάτου με τους τόρνους και όλα τα εργαλεία του, τον ασύρματο του ιστορικού πλοίου του Π.Ν. μας ΑΒΕΡΩΦ (τον οποίο, σημειωτέον δώρισε ο κατασκευαστής-συλλέκτης Μ. Μακρής στο εν λόγω πλοίο όπου και εκτίθεται), κεφαλλονίτικα ελαιουργεία (με τις πέτρες παλαιού τύπου – με αλογόμυλους), το ταξίμετρο του αείμνηστου Αργοστολιώτη ταξιτζή «Κουτσολύκου» και μέρη από την κονσόλα, ανεμόμυλο, μαγγανοπήγαδο και το έθιμο του κλύδωνα, παγοποιείο, τροχός περιπλανώμενος, παλιές αντλίες καυσίμων, η ψησταριά του Βαλλιανάτου στην πλατεία Βαλλιάνου στο Αργοστόλι, η πιο ιστορική της Κεφαλλονιάς, τα παγωτά Μακρή και εικονικές μαρτυρίες με τα μετακινούμενα παγωτατζήδικα του Πολλάτου, του Λυκούδη, του Βοσκοπούλα, και τα ΕΒΓΑ έξω από το παλιό Γυμνάσιο Θηλέων Αργοστολίου.
Όλες οι παραπάνω αναπαριστώμενες δράσεις είναι λειτουργικές, συνοδεύονται με ικανό φωτογραφικό υλικό, κυρίως από την προσεισμική Κεφαλλονιά, επικεντρωμένο στην προβολή των προσώπων και των τόπων που είχαν άμεση σχέση με το παραδοσιακό επάγγελμα, αλλά και με αφήγηση μικρών ιστοριών, άγνωστων στο ευρύ κοινό.
Μοναδικά δημιουργήματα δεμένα με τις ανάγκες μιας εποχής που έφυγε, αποπνέουν την ανθρώπινη επαφή, τη ζεστασιά της επικοινωνίας, ξυπνούν μνήμες για όσους βίωσαν εκείνες τις συνθήκες, και αποτελούν πηγή γνώσης για όσους δεν έζησαν τα δύσκολα χρόνια της προ-βιομηχανοποίησης. Τότε που γύριζε στους χωματένιους δρόμους ο μπάρμπα-Βαλλιανάτος πουλώντας γιαούρτια που τα κουβαλούσε μέσα σε δυο φαρδιά καλάθια περασμένα στα μπράτσα του, κι ο γαλατάς ο Μπάμπης με το γάϊδαρό του διαλαλούσε το φρέσκο γάλα.
Ο συλλέκτης και μικροκατασκευαστής Μπάμπης Μακρής, για άλλη μια φορά, μας εξέπληξε με το ταλέντο του, και η κατάθεση της ψυχής του στο έργο του αποτελεί άριστο οδηγό γνώσης ιδιαίτερα για τις νέες γενιές και κυρίως, για αυτές που θα έρθουν. Αν η πολιτεία δεν δείξει κάποιο ενδιαφέρον για μόνιμη στέγασή τους, ίσως θα πρέπει η Κεφαλλονίτικη εκπαιδευτική κοινότητα να πάρει την πρωτοβουλία και να φροντίσει για την μόνιμη φιλοξενία τους σε δικό της χώρο.
Ευρυδίκη Λειβαδά