Η Κάλλας και ο Μπελογιάννης

μουσείου ο κ. Κουτσούμπας να εμφανίσει το όπλο της, ως τεκμήριο επαναστατικής γνησιότητας του κόμματος στο οποίο προΐσταται.

Ολα αυτά νομίζω εξηγούν επαρκώς το γεγονός ότι, ενώ τις προάλλες εγκαινιάσθηκε μουσείο στο σπίτι του Νίκου Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα, το διαμέρισμα όπου έμεινε η Κάλλας πριν φύγει στην Αμερική παραμένει ερμητικά κλειστό. Τουλάχιστον μετά την αποχώρηση των καταληψιών, που εκδιώχθηκαν από το ανάλγητο κράτος επί υπουργίας Νίκου Δένδια. Το κτίριο ανήκει στο ΝΑΤ, το οποίο υποθέτω πλήρωνε την ηλεκτροδότησή του όσο το κατοικούσαν οι «συλλογικότητες». Πρόκειται για την πολυκατοικία Παπαλεονάρδου που βρίσκεται στην οδό Πατησίων, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εχει σημασία το σημείο. Αρκεί να σκεφθεί κανείς τις δυνατότητες αξιοποίησης ενός έστω μικρού μουσείου αφιερωμένου σε μία από τις σημαντικότερες παγκοσμίως προσωπικότητες του εικοστού αιώνα. Απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό, οι επισκέπτες θα είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν ότι η σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει να επιδείξει μόνον την κουρελαρία που κρέμεται στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.

Θα μου πείτε τι σημασία έχουν οι άριες και η κολορατούρα μπροστά στους αγώνες του λαού, που έχυσε το αίμα του για να γίνουν υπουργοί οι κ. Κατρούγκαλος και Φλαμπουράρης; Φοβούμαι πολύ ότι το ερώτημα μπορεί να μοιάζει ειρωνικό, όμως δεν παύει να αντανακλά τη νοοτροπία όχι μόνον των νυν κυβερνώντων αλλά και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουμε συλλογικά την ανάγκη για καλλιέργεια οδηγεί στην αδυναμία μας να αναγνωρίσουμε τις πραγματικές αξίες. Την καλλιέργεια την είπαμε «κουλτούρα» για να ξεμπερδεύουμε. Κι η Κάλλας ανήκει στην κουλτούρα. Δεν την καταλαβαίνουμε και δεν μας αφορά. Ο Μπελογιάννης όμως ανήκει στον «λαό», οπότε για το μουσείο του κοπιάζουμε να βρούμε ΕΣΠΑ. Και μετά αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να μας εντυπωσιάζουν όσοι μας πουλάνε χάντρες και καθρεφτάκια.

Πτωχεύσαμε, διότι δεν είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε τον εαυτό μας. Και με τα χέρια ψηλά, ζητήσαμε από τους «άλλους» να μας αξιολογήσουν. Με αποτέλεσμα να ανακαλύψουμε, ω της φρίκης, πως η αξία μας δεν ήταν αυτή που νομίζαμε πως είναι. Οι «άλλοι», δυστυχώς, προτιμούν την Κάλλας από τον Μπελογιάννη.

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 30/3/2017 , Β. Λορεντζάτος