Η Κεφαλλονιά ζει την τραγική αντίφαση, από την μια-σύμφωνα με τις μελέτες του ΙΓΜΕ- να υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ύδρευσης αλλά ακόμη και της άρδευσης όλης της επικράτειας του νομού, (αξιοποίηση των νερών του Αίνου, ολοκληρωμένη διαχείριση των υπέργειων υδάτων (φράγματα, ομβροδεξαμενές κ.λ.π.) και από την άλλη, σχεδόν το σύνολο του νομού αλλά και ιδιαίτερα περιοχές όπως η Έρισσος, να αντιμετωπίζει κυρίως το καλοκαίρι σοβαρό πρόβλημα επαρκούς και υγιεινού νερού.
Ο λόγος που μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα στο σύνολό του, είναι γιατί και αυτή η βασική λαϊκή ανάγκη δεν ήταν ποτέ επιλέξιμη δαπάνη για τις τοπικές διοικήσεις, τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, αλλά αντίθετα έχει μπει στην διαδικασία της επιχειρηματικής δράσης και διαχείρισης. Αυτή είναι μια πολιτική επιλογή που είναι συμβατή με το πλαίσιο που έχει καθορίσει η ευρωενωσιακή νομοθεσία για την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση του νερού, ώστε και αυτός ο φυσικός πόρος να τροφοδοτήσει την κερδοφορία και την επιχειρηματική δράση, εξασφαλίζοντας κέρδη για το κεφάλαιο. Σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση εξειδικεύει και προσαρμόζει την πολιτική υδάτων της Ελλάδας με την οδηγία 2000/60/ΕΚ και επιβάλλει υποχρεωτικό νέο χαράτσι στους λογαριασμούς του νερού, το λεγόμενο «περιβαλλοντικό τέλος», επιδιώκοντας την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού σε αντιπαράθεση με την μεγιστοποίηση της προσφοράς του. Την ίδια στιγμή με δηλώσεις της η Δημοτική Αρχή Κεφαλλονιάς (ΝΔ) στο όνομα του εξορθολογισμού προετοιμάζεται για τις δικές της αυξήσεις σε μια σειρά περιοχές του Δήμου.
Σε αυτά τα πλαίσια το σύνολο σχεδόν του νησιού κάνει χρήση ακατάλληλου και σε κάποιες περιπτώσεις και επικίνδυνου νερού για πόση, εκτοξεύοντας τις λαϊκές δαπάνες για εμφιαλωμένο νερό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε προβλήματα σταθερής και ανελλιπούς υδροδότησης ιδιαίτερα το καλοκαίρι όπως είναι το παράδειγμα της Ερίσου. Οι μέχρι σήμερα αποσπασματικές εμβαλωματικές «λύσεις» (π.χ. εργοστάσια αφαλάτωσης, μερική αντικατάσταση δικτύου χωρίς απομόνωση του αμιάντου κ.ο.κ.) όχι μόνο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, αλλά βάζουν σε τεράστια ταλαιπωρία και προκαλούν υψηλό κόστος και κινδύνους για την υγεία, για τα λαϊκά νοικοκυριά και τους μικρούς επαγγελματίες.
Υπενθυμίζουμε ότι πριν από λίγους μήνες η Επιτροπή Αγώνα Φορέων του Νομού κατέθεσε σε όλα τα κόμματα της Βουλής (πλην Χρυσής Αυγής) υπόμνημα για τους σεισμόπληκτους του Νομού στο οποίο, μεταξύ άλλων, απαιτούσε την εξασφάλιση επαρκούς, πόσιμου-υγιεινού και φθηνού νερού για όλους τους κατοίκους. Το ζήτημα της ακαταλληλότητας και της μη επάρκειας του νερού, του
ακατάλληλου και επικίνδυνου δικτύου σε όλο τον Νομό είναι προϋπάρχον και χρόνιο ζήτημα (στο Αργοστόλι, στο Ληξούρι, ΄Ερισσο, Ιθάκη κ.α.). Μετά τον διπλό σεισμό του 2014 στην Παλλική μονιμοποιήθηκε να μην πίνεται το νερό του δικτύου, ενώ με τον σεισμό του 2015 διαλύθηκαν οι ατομικές εγκαταστάσεις των κατοίκων της Ερίσσου (δεξαμενές, στέρνες κ.ο.κ.). Παρά τις διεκδικήσεις του λαού της Βόρειας Κεφαλλονιάς και των μαζικών φορέων του Νομού όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε το θέμα, αλλά υπήρξε δραματική επιδείνωση λόγω νέων προβλημάτων στο εργοστάσιο αφαλάτωσης.
Πιο συγκεκριμένα η μονάδα αφαλάτωσης που τροφοδοτεί την περιοχή της Ερίσσου, χρόνια λειτουργεί πλημμελώς και αδυνατεί να παράγει τις απαιτούμενες ποσότητες νερού, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες, που το διάστημα του καλοκαιριού είναι ιδιαίτερα μεγάλες λόγω του μεγάλου αριθμού επισκεπτών-τουριστών. Η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του εργοστασίου αφαλάτωσης πρωτίστως επιβάλλει ακόμη και την περικοπή των εξόδων συντήρησης των μηχανημάτων. Έτσι δεν μπορεί να διασφαλίζεται επαρκές και υγιεινό νερό για τους κατοίκους και τους μικρούς επαγγελματίες της περιοχής. Οι πολιτικές ευθύνες είναι εγκληματικές, αφού, σε μια περιοχή που γνωρίζει την παροχή του νερού με δελτίο και λίστα, δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο θωράκισης για δεξαμενές - στέρνες- όμβρια ύδατα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί τον λαό της Βόρειας Κεφαλλονιάς να βγάλει τα συμπεράσματα του για την πολιτική και την διαχείριση που έχουν επιβάλει ΕΕ – κυβέρνηση και Δήμος Κεφαλλονιάς και σε αυτό το πρόβλημα. Κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική να απαιτήσουμε τα απαραίτητα τεχνικά έργα και τις πολιτικές εμπλουτισμού των υπόγειων και επίγειων υδροφορέων. Να σταματήσουν οι εμβαλωματικές, πρόχειρες και πολλές φορές πανάκριβες για τον λαό και εν τέλει επικίνδυνες λύσεις. Φράγματα, λιμνοδεξαμενές, αρδευτικά και υδροδοτικά δίκτυα και άλλες υποδομές, που χρόνια τώρα προτείνει η Λαϊκή Συσπείρωση, προσκρούουν πάντα στην επιλεξιμότητα της ΕΕ για να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και η ανάπτυξη. Αντίθετα, με τον μανδύα του περιορισμού της ζήτησης και της προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος, δικαιολογούν την πανάκριβη τιμή του νερού, την ιδιωτικοποίηση του και μεθοδεύουν νέες αυξήσεις.
Ειδικά για το πρόβλημα σε σχέση με την έλλειψη νερού στην ΄Ερισσο απαιτούμε άμεσα :
1.Να μπει ως θέμα στην ημερήσια διάταξη και να συζητηθεί στο αμέσως προσεχές Δημοτικό Συμβούλιο έτσι πως έχουν ζητήσει δεκάδες κάτοικοι της περιοχής με αίτηση τους που έχουν κάνει εδώ και μήνες προς το Δημοτικό Συμβούλιο και έχει μπει στα αζήτητα.
2.Μέτρα για το εργοστάσιο αφαλάτωσης (επαρκές μόνιμο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό που θα διασφαλίζει τη λειτουργία του στα ανώτερα δυνατά επίπεδα, ανταλλακτικά και συντήρηση αυτού).
3.Να καλυφθούν με 100% κρατική χρηματοδότηση και με μέριμνα των αρμοδίων υπηρεσιών οι ζημιές από τον σεισμό σε ατομικές υποδομές ύδρευσης (στέρνες, δεξαμενές κ.λ.π.).
4.Υλοποίηση των μελετών που υπάρχουν από το κράτος για την Βόρεια Κεφαλλονιά και που θα λύσουν οριστικά το πρόβλημα της ύδρευσης. Οι μελέτες να υλοποιηθούν από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και όχι από ιδιώτες.
5.Κατάργηση του φόρου 80% που μπαίνει στα τιμολόγια της ΔΕΥΑΚ επί της αξίας του νερού χωρίς αύξηση της τιμής του κυβικού.
6.Μείωση της τιμής του νερού των εργατικών-λαϊκών νοικοκυριών, των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών.
Αργοστόλι 07 Μάρτη 2017
Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Νίκος Γκισγκίνης
Γιάννης Κουρούκλης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 7/3/2017