Οι σημερινές λαϊκές εκδηλώσεις και μεταξύ αυτών και το καρναβάλι, είναι πλέον δύσκολο να στηρίζονται απόλυτα στην τοπική μας παράδοση. Το καρναβάλι στο νησί μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως αστικό κατ΄ αντιπαράθεση με το λαϊκό που διατηρείται σε πολλά μέρη. Η παλαιότατη ανοργάνωτη και αυθόρμητη μορφή έχει από καιρό εξαλειφθεί κι έτσι βρίσκουμε κάποια μόνιμα στοιχεία τα οποία και σήμερα επαναλαμβάνονται : είσοδος του βασιλιά-Καρνάβαλου, ύπαρξη καρναβαλικής επιτροπής που διοργανώνει την εκδήλωση, συγκεκριμένο πρόγραμμα, βραβεία σε μασκαράτες, βραδιές χορού μεταμφιεσμένων.
Ο πληθυσμός τα τελευταία χρόνια στην Κεφαλλονιά δεν είναι απόλυτα ομοιογενής όπως συμβαίνει σε πολλά μέρη της Ελλάδας-κυρίως ορεινά και πεδινά-. Η ομοιογένεια έχει σαν αποτέλεσμα να διατηρούνται σχεδόν αναλλοίωτα τα έθιμα, γεγονός που δεν συμβαίνει και στο νησί μας. Εδώ, κατά το καρναβάλι οι συμμετέχοντες δεν είναι μόνο Κεφαλλονίτες και ως εκ τούτου παρουσιάζονται μικτά στοιχεία, τα οποία απλά πιστοποιούν την συμβολή και την παρουσία των μη ντόπιων στην ιστορία του τόπου που ζουν.
Στο χαρούμενο αυτό πανηγύρι σημαντική είναι κάθε χρονιά η συμμετοχή όλων των περιοχών της Κεφαλλονιάς. Επίσης τις μέρες αυτές ξαναζωντανεύει το «αιώνιο μίσος» μεταξύ Αργοστολιού και Ληξουριού και έτσι κάθε πόλη ξεχωριστά προσπαθεί να παρουσιάσει όσο το δυνατόν πιο πλούσια καρναβαλική εικόνα. Η συμμετοχή είναι μεγάλη. Οι μέρες αυτές δημιουργούν έναν κόσμο ζωντανό, γεμάτο χρώματα και ανάγκη για σάτυρα και διασκέδαση, πανέτοιμο να γελάσει με πράγματα που υπό άλλες συνθήκες τον αφήνουν αδιάφορο. Είναι ο κόσμος του καρναβαλιού στην Κεφαλλονιά που συνεχίζει να … βακχιάζει με έναν όμως σύγχρονο τρόπο.
Φωτογραφία: Κομπόγιο
Ευρυδίκη Λειβαδά