Το 1981 ήρθε ένας… ξεροκέφαλος Αρσένης, ο οποίος είπε ότι έπρεπε να γίνει πραγματικός εκσυγχρονισμός του κράτους και του τραπεζικού συστήματος και το κράτος να δανείζεται με πραγματικά θετικά επιτόκια και όχι αρνητικά. Προχώρησε στην κατάργηση της Νομισματικής Επιτροπής, που καθόριζε με απόφαση του υπουργού τι δάνειο και με ποιους όρους θα πήγαινε σε ποια εταιρεία, ενοποίησε και αύξησε τα επιτόκια και δημιούργησε την πρώτη bad bank, δηλαδή τον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, για να εξυγιάνει την Εθνική Τράπεζα, που είχε σχεδόν χρεοκοπήσει από το βάρος των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Εφάρμοσε τον Ιούλιο του 1982 το πρώτο σταθεροποιητικό πρόγραμμα της Ελλάδας και προχώρησε στον ετεροχρονισμό της ΑΤΑ.
Πώς παρουσιάζεται ο Αρσένης και οι βασικές επιλογές του στην άσκηση οικονομικής πολιτικής στην έκθεση της Τεχνόπολης; Διαβάζει ο ανυποψίαστος επισκέπτης: «Με καριέρα σε σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς, ο Αρσένης θα ενσαρκώσει και θα υλοποιήσει τη νομισματική, τραπεζική και οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ της πρώτης τετραετίας: Μια εκδοχή εθνικού κεϋνσιανισμού, με έντονα στοιχεία κρατισμού και υπερβολικού πληθωρισμού, που βασίζεται πάνω στα δημοσιονομικά ελλείμματα».
Άγνοια ή σκοπιμότητα, άραγε;
Ένα είναι σίγουρο: Ότι, αν δεν σκύψουμε με προσοχή πάνω στα γεγονότα, αν συνεχίσουμε να πιστεύουμε σε μύθους που κατασκευάζουν οι νικητές, αν δεν μάθουμε από την Ιστορία, είμαστε καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουμε τα λάθη που μας οδηγούν στην αποτυχία και στην κρίση.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΛΛΙΑΣ
ΠΗΓΗ http://www.paron.gr/v3/new.php…
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 13/2/2017