την στιγμή που ο “δράστης” είναι ενήλικος, δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη. Η πράξη, το αδίκημα, βαρύνει αποκλειστικά τον δράστη. Και στην περίπτωσή μας ο “δράστης” είναι ενήλικος. Να θυμίσουμε επίσης, το “τεκμήριο της αθωότητας”, που ο νομοθέτης έχει θεσπίσει για κάθε κατηγορούμενο, μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεσή του, προστατεύοντας έτσι, τον κατηγορούμενο, από ενδεχόμενη δικαστική πλάνη, διασυρμό, ή ακόμα και από σκευωρία εις βάρος του! όλα αυτά φυσικά, είναι ψηλά γράμματα, για τις διάφορες “ενημερωτικές κρεατομηχανές” του διαδικτύου! Τι κι’ αν διασύρουν οικογένειες και “ποδοπατούν” προσωπικότητες! Αξία γι’ για τους ιδιοκτήτες τους έχουν τα παραπάνω “κλικ” και οι διαφημίσεις που θα φέρουν αυτά! Άλλωστε τι αξία έχουν η ανθρώπινη ζωή και η αξιοπρέπεια, μπροστά στα κέρδη τους; Καμία! Και αυτό το αποδεικνύουν καθημερινά… με την θεματολογία τους και την μαυροψυχία τους!
Τάσος Καβαλλιεράτος.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 14.9.2016