Μια ακόμη αλλαγή είναι η εισαγωγή διαφόρων εργασιών σε κάθε γνωστικό αντικείμενο για καλύτερη κατανόηση της ύλης, με απώτερο στόχο οι μαθητές να ξεφύγουν από την καθιερωμένη παπαγαλία και να μην έχουν ανάγκη τα φροντιστήρια.
Πρωτοκαθεδρία θα έχουν τα μαθήματα των ξένων γλωσσών και της πληροφορικής. Παράλληλα, το υπουργείο εξετάζει τη ριζική αλλαγή της ύλης των βιβλίων.
Για την αξιολόγηση των μαθητών εξετάζεται ένα σύστημα «ισοβαθισμένο», όπου οι εξετάσεις στο τέλος κάθε τάξης θα είναι ανάλογης πιστοποίησης. Για το λόγο αυτό εξετάζεται το μοντέλο της αξιολόγησης από Βάση Δεδομένων περιφερειακά. Οι αρμόδιοι πάντως δεν αποκλείουν ακόμα και εξετάσεις πανελλήνιας εμβέλειας κατ΄ αναλογία του σημερινού μοντέλου. Το διετές λύκειο θα οδηγεί τελικά στην απόκτηση του Εθνικού Απολυτηρίου που θα καταλήγει στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Στόχος του νέου συστήματος είναι η εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση να γίνεται με βάση τους βαθμούς από το λύκειο. Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο Παιδείας έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να αιφνιδιάσει τους υποψηφίους και το σχέδιο εστιάζει στη δυνατότητα με το απολυτήριο του Λυκείου στο χέρι ανάλογα με τον βαθμό που μπορεί να έχει ο υποψήφιος να πηγαίνει στις σχολές εκείνες που θα έχει τη δυνατότητα λόγω του βαθμού να εισαχθεί.
Τί θα γίνει με τα Γυμνάσια
Μεγάλες αλλαγές αναμένονται και στα Γυμνάσια, όπου από τριετούς φοίτησης αυξάνονται στα τέσσερα χρόνια με παράλληλη αναμόρφωση της ύλης.
Μια από τις βασικότερες αλλαγές στο νέο γυμνάσιο θα είναι η διεύρυνση των γνώσεων σε πολλά γνωστικά πεδία. Παράλληλα, η επιλογή του τύπου Λυκείου που θα ακολουθήσουν οι μαθητές θα γίνεται στην τετάρτη γυμασίου.
Σύμφωνα πάντως με την πρόταση:
1. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου συντελεστή κατάταξης των υποψηφίων, επί του γενικού βαθμού πρόσβασης, ή άλλων κριτηρίων επίδοσης, εξασφαλίζει σε ΑΕΙ και ΤΕΙ φοιτητές με γενική αλλά και ειδική επάρκεια.
2. Από τη στιγμή που έχει ολοκληρωθεί το Νέο Λύκειο, ο συντελεστής βαρύτητας μπορεί να εφαρμοστεί επί του Εθνικού Απολυτηρίου και έτσι να περάσουν οι πανελλήνιες εξετάσεις στην ιστορία.
3. Η πρόταση αυτή ανατρέπει το κυριότερο ελάττωμα που εμφανίζει το ελληνικό εξεταστικό σύστημα, επιτρέπει την όσο το δυνατό μεγαλύτερη σύμπτωση ανάμεσα στο τι θέλει να σπουδάσει κανείς και στο τι τελικά σπουδάζει.
4. Μειώνει τη σημασία της βαθμοθηρίας, και επομένως το χρόνο και την ένταση προετοιμασίας για τα μαθήματα. Επιτρέπει τέλος την ομαλότερη κατανομή των σπουδαστών στα τμήματα των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων.
Τί προβλέπεται για το μάθημα των θρησκευτικών
Ριζικές αλλαγές αναμένονται να ισχύσουν και για το μάθημα των Θρησκευτικών, με «θεμελιώδη αρχή, στο εξής, την προσέγγιση των άλλων θρησκευτικών παραδόσεων και το σεβασμό στη θρησκευτική ετερότητα». Ενώ παράλληλα αναμένεται μια τελείως διαφορετική προσέγγιση καθώς Οδυσσέας Ελύτης, Νίκος Γκάτσος, Μάνος Χατζηδάκης, Γιάννης Ρίτσος, Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Λοϊζος, Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιώργος Χατζηνάσιος, Διονύσης Σαββόπουλος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, και άλλοι πολλοί, Κάλαντα, εγκώμια, δημοτικά τραγούδια, ντοκιμαντέρ, ταινίες (Κιαροστάμι, Ταρκόφσκι, Γιάννης Σμαραγδής κ.ά.) έργα τέχνης, πολυτροπικά κείμενα θα ανανεώσουν και εκσυγχρονίσουν το διδακτικό υλικό που θα έχουν τη νέα σχολική χρονιά, στη διάθεσή τους οι εκπαιδευτικοί σε δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, για να διδάξουν το μάθημα των Θρησκευτικών.
Το κομβικό σημείο αυτής της αλλαγής είναι ότι η ορθοδοξία, αν και θα αποτελεί την κεντρική θρησκευτική παράδοση του τόπου, θα μπαίνει σε διάλογο με τις άλλες θρησκευτικές παραδόσεις, ενώ η διδασκαλία θα γίνεται με έμφαση στη βιωματική και διερευνητική προσέγγιση.
Όπως αναφέρει ο κ.Γιαγκάζογλου, που ήταν μέλος της επιτροπής του ΙΕΠ που υπό την προεδρία του προέδρου του Ινστιτούτου Γεράσιμου Κουζέλη, οι αλλαγές είναι οι εξής:
«Πρώτον, θα είναι ένα μάθημα που υπερβαίνει την κατήχηση και την ομολογιακή ταυτολογία. Μέχρι σήμερα τα βιβλία Θρησκευτικών σε Γ’ και Δ’ δημοτικού έχουν έναν κατηχητικό τόνο. Στο γυμνάσιο, τα τρία εγχειρίδια δεν έχουν αναφορές σε άλλα θρησκεύματα. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο μαθητής θα φτάσει στη Β’ Λυκείου για να κάνει κάποια κεφάλαια για άλλες θρησκείες, όταν ένα παιδί ήδη από την Α’ δημοτικού ή και πιο μικρό, βλέπει και παρακολουθεί τον θρησκευτικά άλλον.
Δεύτερον, γίνεται εισαγωγή και εφαρμογή νέων τεχνικών μάθησης ώστε η τάξη να είναι κοινότητα μάθησης και όχι απλώς διδασκαλία μετωπική και από καθέδρας.
Τρίτον, με αυτές τις αλλαγές το μάθημα δεν καθίσταται θρησκειολογία αλλά μπαίνει σε διάλογο με τη θρησκευτική ετερότητα. Έχει θρησκειολογικές αναφορές αλλά δεν γίνεται θρησκειολογία. Θρησκειολογία σημαίνει να αφιερώνει κανείς ίσο χρόνο σε ορθοδοξία, ρωμαιοκαθολικισμό , προτεσταντισμό , ισλάμ, ιουδαϊσμό , βουδισμό κλπ. Έχουμε κέντρο την κεντρική θρησκευτική παράδοση, την ορθοδοξία, αυτή είναι η βάση μας, αυτός είναι ο δικός μας θρησκευτικός πολιτισμός είτε κανείς θρησκεύει είτε όχι. Το μάθημα δεν εξετάζει την πίστη ή την απιστία των παιδιών, είναι ένα μορφωτικό αγαθό».
Θέμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών
«Εχω την αίσθηση» λέει ο κ.Γιαγκάζογλου «ότι με την εφαρμογή των νέων ΠΣ δεν θα υπάρχει θέμα απαλλαγής. Αν κάποιος το επιθυμεί βέβαια, δεν ξέρω πώς θα το αντιμετωπίσει το υπουργείο Παιδείας. Τα νέα προγράμματα όμως, αγκαλιάζουν όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως θρησκευτικής πίστης ακόμη και τους άθεους. Η βάση του μαθήματος είναι ο διαλογικός χαρακτήρας και η συμμετοχή των παιδιών».
Χριστίνα Φλάσκου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 3.9.2016, pronews