“Kefalonian Tempest”
Earthenware fired to 1100c (painted )
Recent research has come to light that Shakespeare had Kefalonia in mind as Prospero’s island. In the work I have placed Miranda and Prospero as if two aspects of the same individual. The framework for this imagining comes from the 1950 si-fi classic Forbidden Planet, which marries the psychoanalysis and the storyline of the Tempest. Here I have re set the story in a Renaissance period and have set the Oedipal complex of Father and daughter as it were as the Kefalonian’s resistance of outside influences. On one hand Kefalonia welcomes strangers from across a sea but unconscious creatures still lurk suspicious but never the less separate and displaced from the body of the populace.
“Κεφαλλονίτικη Τρικυμία”
Πηλός ψημένος σε 1100C(επιζωγραφισμένος)
Πρόσφατες έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι ο Σαίξπηρ είχε την Κεφαλλονιά στο μυαλό ως το νησί του Prospero . Στο έργο μου έχω τοποθετήσει την Miranda και Prospero σαν δύο όψεις του ίδιου ατόμου. Το πλαίσιο για αυτήν την φαντασία προέρχεται από το κλασικό 1950 si–fi Forbidden Planet, το οποίο παντρεύει την ψυχανάλυση και την ιστορία της . Εδώ έχω επαναρυθμίσει την ιστορία σε μια περίοδο της Αναγέννησης και έχω θέσει το Οιδιπόδειο συμπλέγμα Πατέρας και Κόρη , που το βλέπω σαν την αντίσταση του Κεφαλλονίτη σε εξωτερικές επιρροές. Από τη μια πλευρά η Κεφαλλονιά καλωσορίζει τους ξένους που έρχονται από την θάλασσα, παρά ταύτα ασυνείδητα πλάσματα ακόμα παραμονεύουν, αλλά δεν είναι περιθωριοποιημένα ή ακόμα και εκτοπισμένα από το σώμα του λαού.
“Anecdotal Life”
Polymer clay, air dried
This series of 47 small sculptures inspired from zooplankton. I have previously studied various versions of these life forms but here I have not gone back and modelled any particular forms. Instead I have as it were let the forms evolve out of a gene pool of my previous observations being like a DNA that is interacting with and environment, in this case the plastic qualities of the material with various tools I have used. The results are forms that never repeat but have certain repeating forms which come from the interaction of DNA with environment. My point is simple really. Forms of life develop consistently never ceasing. But in the current environment this process will be halted for what could be millions of years and for the first time by the actions of one the very life forms that depend of these creatures. The irony is almost beautiful.
“Ανέκδοτες μορφές Ζωής “
Πολυμερές Ακρυλικό, στεγνωμένο στον αέρα
Αυτή η σειρά των 47 μικρογλυπτών είναι εμπνευσμένα από το ζωοπλαγκτόν. Έχω μελετήσει προηγουμένως διάφορες εκδοχές αυτών των μορφών ζωής, αλλά εδώ δεν έχω αντιγράψει τη φύση για να διαμορφωθούν κάποιες ιδιαίτερες μορφές. Αντ ‘αυτού έχω αφήσει τη δημιουργία μου να εξελιχθεί σαν από μια γονιδιακή δεξαμενή των προηγούμενων παρατηρήσεων μου, σαν ένα DNA που αλληλεπιδρά με το περιβάλλον και, σε αυτή την περίπτωση, τις πλαστικές ιδιότητες του υλικού με τα διάφορα εργαλεία που έχω χρησιμοποιήσει. Τα αποτελέσματα είναι μορφές που ποτέ δεν επαναλαμβάνονται, αλλά έχουν ορισμένους επαναλαμβανόμενους μορφικούς χαρακτήρες, σαν να προέρχονται από την αλληλεπίδραση του DNA με το περιβάλλον. Ο σκοπός μου είναι απλός πραγματικά. Η ζωή ποτέ δεν παύει να αναπτύσσει με συνέπεια Μορφές. Αλλά στο σημερινό υπαρκτό περιβάλλον η διαδικασία αυτή έχει τον κίνδυνο να σταματήσει ότι θα μπορούσε να είναι εκατομμύρια χρόνια σε εξέλιξη και για πρώτη φορά εξαρτώνται αυτά τα πλάσματα από τις ενέργειες μία ς και μόνο από τις υπαρκτές μορφές ζωής .
Η ειρωνεία – σαν αποτέλεσμα καλλιτεχνικού έργου – είναι σχεδόν όμορφη.
“Sacrifice”
Digital animation and wooden sculpture.
In this work I have tried to consider the ancient idea of sacrifice as a means to have some control over time. I was inspired by the placement of the ancient sacrificial site on Mt Ainos. No I don’t need to kill anything but I am leaving a sculpture of a lamb deep in the mountain forest near the ancient sacrificial spot so that it can rot back into the mountain. Sacrifice is all about securing time; buying space in the future by forgoing something now. I think highly significant in present terms where everything is about an overweighted present. It’s a present that lacks presence, a real sense of the present extends backwards and forwards in time. That’s all the animation needs to say, too easy. Will post with GPS coordinates when finished for the intrepid hiker.
“Θυσία”
Ψηφιακή animation και ξύλινα γλυπτά.
Σε αυτή την εργασία έχω προσπαθήσει να εξετάσω την αρχαία ιδέα της θυσίας ως μέσο ελέγχου του χρόνου. Εμπνεύστηκα από την τοποθέτηση των αρχαίων θυσιών στην περιοχή του όρους Αίνος. Όχι, δεν χρειάζεται να θυσιαστεί τίποτα, αλλά έχω αφήσει ένα γλυπτό αρνιού βαθιά μέσα στο δάσος, ψηλά στο βουνό, κοντά στο αρχαίο σημείο των θυσιών, ώστε να μπορεί να αποσυντεθεί και να γίνει μέρος του όρους. Θυσία είναι αυτό που έχει να κάνει με τη διασφάλιση του χρόνου. Κάτι σαν την αγορά χώρου στο μέλλον αντίτιμο για την παραίτηση από κάτι στο παρόν. Νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό , όσον αφορά το παρόν, όπου τα πάντα είναι σχετικά με μια υπερπλήρωση του παρόντος. Είναι ένα δώρο που δεν έχει παρουσία, είναι μια πραγματική αίσθηση της παρόντος που εκτείνεται προς τα πίσω και προς τα εμπρός στο χρόνο.
Αυτό είναι όλο το animation, πάρα πολύ απλό!
Το έργο θα δημοσιευθεί με συντεταγμένες GPS όταν τελειώσει η διαδικασία για τον (καλλιτέχνη)πεζοπόρο.
Hobart Hughes aka John E Hughes Biography
Hobart art spans performance, installation, sculpture, animation and film.
Since 1993 Hobart’s installation art practice has incorporated both animation with sculpture.
He has had works shown in MOMA, the Tate Modern and The Olympic Arts Exhibition and Sydney Perspecta. Hobart won the Chippendale Art Prize in 2015 and is currently in a residency in Kefalonin Centre For The Arts and Culture Greece.
‘Fragile Vortex’, installation Artspace (1997),
‘Collectorscope’ installation Ivan Doherty (Perspecta 1999)
‘Human Tide’ installation’ Olympic arts Festival (2000)
‘Animals in a Flooded Garden’ sculptures Boutwell Draper Galley, Redfern (2001)
‘Stations Of The Cross’ installation Sydney Town Hall (2004)
‘Out There’ sculpture Ivan Doherty (2005)
‘Approaching Intimacy’ ‘Contemporary Miniatures’ Ivan Doherty (2006)
Ruptured By Delight solo shoe of sculpture and installation Sheffer Gallery 2006
Two Monks Sydney Moving Image Collation March` 2006
Theatre of Museums Sydney Moving Image Collation April 2006
The Mind Beneath Video installation Damien Minton Gallery 2007
Epiphany Video installation Ivan Doherty Gallery 2007
Removed video shown in Tate Modern London 2009
Placed Solo sculpture exhibition Damien Minton Gallery 2008
Animals Attacking People In Animal Costumes. Damien Minton Gallery 2009
Sawmillers Art Prize 2010
Woollahra Small Sculpture Prize 2010
Traonga Zoo Artists in Residence 2011
I Was A Middle Aged Termite Cementa 13 2013
Hobart’s music clip for Mental As Anything ‘Let’s Cook’ was selected for an exhibition at the Museum Of Modern Art, New York in 1982. He directed clips for some seminal Australian bands including Laughing Clowns and the Cockroaches. In 2008 his animation Removed was screened at the Tate Modern in the Figuring Landscapes show.
Web site
www.hobarthughes.com
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 4.7.2016