Τη δημιουργία της Ακαδημίας, έργου που ακόμη κι εμείς σήμερα αποτελούμε θραύσμα του και η σκέψη μας ενδεχομένως μια απλή ερμηνεία στη δική του.
Στα έργα του, τους Διαλόγους, μιλά με απλότητα για τις αναζητήσεις μιας ομάδας φίλων γύρω από έναν σοφό άνδρα. Χτίζει μια ζωφόρο μέσα του.
Το δαχτυλίδι του Γύγη, ο μύθος του Ηρός, το όνειρο του Σπηλαίου είναι λίγα από τα κλαδιά της αφήγησης αυτού του ουράνιου και ελεύθερου φυτού, της ανθρώπινης ψυχής, που μας δίνει αέναα τη ζωτική του πνοή. Βαδίζοντας προς το πέρασμα, όχι για να πέσει μέσα του και να αφανιστεί, αλλά για να φτάσει στο θαυμάσιο ξέφωτο που βρίσκεται η αληθινή ζωή. Μέσα στο Απολλώνιο Φως.
Με ανοιχτά τα μάτια ο Πλάτων διευρύνει με τον τρόπο του τους ορίζοντες και το βλέμμα μας, ώστε να πάψουμε να είμαστε όπως τα αργόσυρτα μυρμήγκια μπροστά στο βάρος του χρόνου. Δείχνει έναν άλλο δρόμο να είμαστε ελεύθεροι μέσα μας. Μια διάφανη αθανασία πέρα από τις ανάγκες και τα πάθη του κόσμου.
Μόνο ο έρωτας, επαναλαμβάνει κάθε στιγμή, είναι ο αληθινός ρυθμός μας. Και οφείλουμε να διασχίσουμε τον χρόνο μας ατενίζοντας προς τα εκεί. Να βαδίσουμε μαζί μέσα στην Ομορφιά.
Ο Αντώνης Πλατανιάς γεννήθηκε και μεγάλωσε γύρω από την πλατεία Διάκου στη Λαμία.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Πολιτικές Επιστήμες. Φιλοσοφία και Επικοινωνία στη Γαλλία. Στους δρόμους και στις βιβλιοθήκες του κόσμου τα υπόλοιπα.
Όπως βεβαίως και στα βλέμματα των αγαπημένων.
Ελπίζει διά βίου ότι «δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα».
Πιστεύει ακλόνητα ότι ανθίζουν εσαεί.
Το 1995 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το Άρωμα του Φοίνικα.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 22.6.2016