πολλά λουλούδια στολισμένος ο ναός, εξωτερικά και εσωτερικά, χωρίς να λείπουν οι βιολέτες,-τα μανουσάκια- και πάνω από όλα το πλατύ χαμόγελο στα χείλη των Αζολιατών, καθώς έβλεπαν πως ο κόσμος όλο και έρχεται στην εκκλησιά για την Κυρά του χωριού τους.
Οι ψαλτικές παρέες, του Αγαθάγγελου Γιωργακάτου και του Βασίλη Καλογηρά έψαλλαν με πολύ μπρίο και φωνητικά τενορίστηκα ανοίγματα στους ψαλμούς της μεγάλης εορτής του Χριστού μας. Κόσμος αρκετός, Αζολιάτες και ευρύτερα Θηνιάτες, αλλά και από το Αργοστόλι, μέλη του ΚΑΠΗ, ο αντιδήμαρχος Βαγγέλης Κεκάτος, Δημοτικοί Σύμβουλοι, φίλοι από άλλα μέρη του νησιού και όλοι λειτουργήθηκαν μέσα στην αρχιερατική Θεία Λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου μας, κου κου Δημητρίου. Συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του ιερού ναού, π. Ανδρέας Σβορώνος, ο πανοσιολογιότατος, π. Κυπριανός Βουτσινάς και ο παλιός εφημέριος π. Κωνσταντίνος Κουμάτος.
Κάθε φορά που ακουγόταν τόσο μελωδικά τα μεγαλυνάρια της εορτής, έτρεχε ο Σωκράτης Απέργης και ο Σπυρο-Χρήστος Γασπαράτος με τα ξύλινα λευκά κοντάρια και κουνούσαν τους πολυελαίους και τα καντήλια, έτσι ώστε, μια θεία ενέργεια να απλώνεται στο χώρο με κίνηση εναρμονισμένη με την ψαλτική. Δίπλα μου σε τούτο το όμορφο της ιεράς πανήγυρης εθιμικό, βρισκόταν ο Σπύρος Αυγουστάτος, (παιδί παπά, διαόλου εγγόνι) και άρχισε να μου λέει… «Ω! ψυχή μου δόξες που έχει η Παπαντή σας!» Άκουγα μας δεν μπορούσα να μιλήσω, ήμουν δοσμένος αλλού την ώρα εκείνη. Βέβαια, τον χάρηκα τον Σπύρο γιατί πέρα από την ψαλτική του, γλώσσα δεν έβαλε μέσα, παρά να «σχολιάζει» όλα τα όμορφα και τα πανηγυρικά τση μερός, με τρόπο γνήσιο, καλοσυνάτο και κεφαλονίτικο. «Μίλα και συ, τι κοιτάς όλο προς το ιερό και κάνεις τον σταυρό σου». Και ξαφνικά εκεί που κάτι μου έλεγε, νάσου και το κόρο του Αγαθού Γιωργακάτου, έψαλλε…
«Θεοτόκε ἡ ἐλπίς, πάντων τῶν Χριστιανῶν, σκέπε φρούρει φύλαττε,
τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σε».
«Ακατάληπτον εστί, το τελούμενον εν σοί, και αγγέλοις και βροτοίς, Μητροπάρθενε αγνή».
(Είναι αδύνατο να καταλάβουν και οι άγγελοι και οι άνθρωποι αυτό που συμβαίνει και τελείται μέσα Σου, Θεοτόκε, Μητροπάρθενε και αγνή.)
Τα ψαλτικά μέρη έδωσαν και πήραν, ανέβηκαν οι φωνές, λάμπρυναν την όλη Θεία Ακολουθία της ημέρας. Φορτσάδο το «Άγιος ο Θεός», φωνητικό κέντημα το σε «Υμνούμε» με ένα ίσο, τύπου φαλτσέτο και με κατάληξη σταθερή και τονάτη. Ο Βασίλης Καλογηράς μαέστρος και χοράρχης και αυτός με απλότητα και ορθοφωνία βοηθούμενος από τους ψαλτάδες του, ανάγνωσε τον «Απόστολο» με τις απαιτούμενους αναπνοές και τα κρεσέντα του.
Έγιναν όλα τόσο καλά μέσα στο εκκλησιαστικό τυπικό και λίγο πριν την απόλυση ο Σεβασμιώτατος, κος κος Δημήτριος στάθηκε στον αρχιερατικό θρόνο και με λόγο άμεσο και εκλαϊκευμένο, έδωσε και εξήγησε το μήνυμα της μεγάλης εορτής, διδάσκοντας με τον λόγο του πως, η Υπαπαντή του Κυρίου, είναι τρόπος ζωής και πορεία φωτός για κάθε άνθρωπο, για κάθε στιγμή από παλιά έως σήμερα και στο μέλλον.
Στη διακονία της Γιορτής συνέβαλλαν και οι κοσμικοί με πρώτους τους Επιτρόπους του ναού, τους Απεργαίους, τον Γεράσιμο Νικολάου Απέργη- Μεταξά και τον Γιώργο Αποστόλη Απέργη, πρόεδρο του χωριού, και στο ιερό του ναού, τον Γεράσιμο Ξένο και τον Πέτρο Σβορώνο. Το κάλεσμα της χαράς και της σύναξης στο ναό χτυπώντας τις καμπάνες, εναλλάσσονταν κατά τη διάρκεια της εορτής από τον Γεράσιμος Ξένο, τον Παντελή Γασπαράτο και τον Σπύρο Αυγουστάτο.
Ακολούθησε ζεύκι εορταστικό για τον Μητροπολίτη και τους άλλους ιερωμένους και ψαλτάδες με πολύ κέφι και κεφαλονίτικο πείραγμα και τραγούδι. Δόθηκε η ευκαιρία στον Μητροπολίτη μας από το μπαλκόνι της Υπαπαντής να αγναντέψει τη Λευκάδα του και να χαρεί το υπέροχο Θηνιάτικο τοπίο. Περπάτησε με τη συνοδεία του προέδρου Γιώργου Απέργη και του εφημέριου, π. Ανδρέα Σβορώνου έως τον άλλο ναό του χωριού, τον Άγιο Δημήτριο για να προσκυνήσει και έπειτα να επιστρέψει οδικός στο επισκοπικό μέγαρο.
Χωριανοί και φίλοι Αζωλιάτες να έχετε την ευλογία της Υπαπαντής σας και του χρόνου και πολλούς με νερά από τους ουρανούς.
Γεράσιμος Σ. Γαλανός
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 3.2.2016