Σύμφωνα με την έκθεση που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο, είναι οδυνηρές οι επιπτώσεις της υποχρηματοδότησης στην εκπαίδευση, με το πρόβλημα να εστιάζεται κυρίως στην προσχολική εκπαίδευση, οι υποδομές της οποίας δεν καλύπτουν το σύνολο των αναγκών των νηπίων. Επίσης, στο σύνολο των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παρουσιάζονται σοβαρότατα προβλήματα και ελλείψεις, τόσο σε κτίρια όσο και σε χώρους εστίασης, εργαστηριακές υποδομές, χώρους πολλαπλών δραστηριοτήτων, αλλά και σε κατάλληλο διαδακτικό εξοπλισμό.
«Βρισκόμαστε προ των πυλών μιας πανεθνικής εκπαιδευτικής τραγωδίας χωρίς ιστορικό προηγούμενο τις τελευταίες δεκαετίες» κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου οι ερευνητές του ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ στα συμπεράσματα της έκθεσης και υπογραμμίζουν ότι το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό.
«Είναι η εφαρμογή ηλίθιε…» του Μνημονίου!!!
Αυτή η φράση που χρησιμοποίησε ο Β. Σόιμπλε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο Νταβός παρουσία του Α. Τσίπρα αποτελεί την παράφραση μιας προεκλογικής ατάκας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον: «It’s economy stupid» («Είναι η οικονομία ηλίθιε»).Ο εμπνευστής της φράσης ήταν ο πολιτικός σχολιαστής και επικοινωνιολόγος James Carville.
Για την Εθνική μας τραγωδία που διαπιστώνεται σήμερα ευθύνεται κατά τη γνώμη μου ο διαρκής προσανατολισμός μας προς τις αρχές της Παγκοσμιοποίησης.Η σύγχρονη τάση συστηματικής ενοποίησης όλου του κόσμου στον πλανήτη μας, που έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή στην οικονομία ,στο εμπόριο, στις επικοινωνίες και την πληροφορική, στις συγκοινωνίες, στον τουρισμό και φυσικά στην Εκπαίδευση. Η τάση αυτή, το νέο σύστημα της παγκόσμιας ανάπτυξης και συνεργασίας, δεν γνωρίζει ή δεν θέλει να διακρίνει εθνικά και κρατικά σύνορα και συστήματα, ούτε φυλές, θρησκείες, πολιτισμούς, ιστορίες και παραδόσεις. Γιαυτό εκλαμβάνεται από το ένα μέρος ως ισοπέδωση της εθνικής ταυτότητας και υπόστασης των λαών, που εξυπηρετεί μόνο τους πάσης φύσεως πλανητάρχες της εξουσίας και της οικονομίας και από το άλλο μέρος ως μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης όλων των λαών, χωρίς μίση και πάθη ανάμεσά τους και τελικά ως αδήριτη ανάγκη συμβίωσης και εκσυγχρονισμού. Όσο πιο αισθητή όμως γίνεται η κυριαρχική παρουσία της Παγκοσμιοποίησης στη ζωή των λαών της Γης, τόσο πιο έντονη κάνει την παρουσία του ένα ρεύμα Αντι-παγκοσμιοποίησης, που ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως από τους αναλυτές και εκδηλώνεται ως διεθνής «λαϊκή» διαμαρτυρία κατά της οικονομικής ολιγαρχίας και των βαρόνων της πληροφόρησης, οι οποίοι δεν στοχεύουν πουθενά αλλού παρά στο να κάνουν τους ολίγους πλούσιους πλουσιότερους και τα δισεκατομμύρια των φτωχών φτωχότερους…
Μήπως ήρθε η ώρα να συμφωνήσουμε πως είναι η Παγκοσμιοποίηση …Ηλίθιε (κ. Σόιμπλε);
Αθανάσιος Κατσίμπελης
Δάσκαλος, Μ.Εd – Νομικός
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 23.1.2016