Για τον καλλιτέχνη και το ετήσιο Ημερολόγιο του μίλησε αρχικά ο εκδότης και υπεύθυνος των εκδηλώσεων του Polis Art ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΙΑΚΩΒΟΥ και ακολούθησαν με αισθητικές και κριτικές προσεγγίσεις τους η ΑΝΝΙΤΑ ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΗ, Ιστορικός Τέχνης και
η ΣΟΦΙΑ ΜΩΡΑΙΤΗ, Δρ. Φιλοσοφίας.
Η Αννίτα Πατσουράκη ανέφερε μεταξύ άλλων: “Τα έργα που έχουν χαραχθεί πρόκειται για πορτραίτα φυσικών προσώπων, γυναικεία και αντρικά, φανταστικά και υπαρκτά.
Πρόσωπα σε μετωπική και πλάγια απόδοση, με ρεαλιστικά χαρακτηριστικά, πρόσωπα ενεστώτα, ανθρώπων της ζωής μας που χάθηκαν σε μια στιγμή, στο πέρασμα του χρόνου όπως το κύμα θα τα σβήσει και θα τα συμπαρασύρει μαζί του στο βυθό της θάλασσας, αφημένα στη λήθη.
Πρόσωπα που έχουν χαραχθεί για να καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνεια της παραλίας και αγκαλιάζονται στοργικά από το κάλλος του φυσικού τοπίου, της φιλόξενης Κεφαλλονίτικης γης. Συχνά διακοσμούνται από σύμβολα, σπείρες, ανθέμια, εμπνευσμένα αρχιτεκτονικά μοτίβα της τοπικής παραδοσιακής Επτανησιακής τεχνοτροπίας, αλλά και γεωμετρικές συνθέσεις μόνες ή σε αρμονία συμμετρική με τη σκιά του σώματος και σε συμβολική διάταξη μεταξύ τους.
Τα σχέδια του καλλιτέχνη αναγνωρίσιμα από την έντονη σχεδιαστική τους δύναμη και την πυκνή γραφή, με σύμβολα ιδεογραφικά και στοιχεία που διαχρονικά χρησιμοποιεί και στη ζωγραφική του διατηρούν την ισορροπία, την ταυτότητα των πορτραίτων, τη λεπτότητα των γεωμετρικών γραμμών και το μέτρο της σύνθεσης στις φόρμες. Τα κρυφά μοτίβα που αναδεικνύονται μέσα από την παρατήρηση και την αναγωγή της φαντασίας σε πρόσωπα γνωστά και άλλοτε υπερρεαλιστικά, που κυριεύουν την ψυχή σου, διαθέτουν περιγραφικά στοιχεία αξιοθαύμαστης ακρίβειας.
Έντονη, σύνθετη γραφή και ταυτόχρονα λιτή και συνεπής, φίνα και επεξεργασμένη εμπλέκεται σε μινιμαλιστικές μορφές και φόρμες παραστατικές.
Το σχέδιο αποδίδεται με το φτερό γλάρου, χαράσσεται αρμονικά και ενιαία στην άμμο της παραλίας, που γίνεται ο καμβάς, η επιφάνεια εργασίας για τον καλλιτέχνη. Το χάραγμα αφήνει ίχνη. Η άμμος ξεσηκώνεται δημιουργώντας ένα φυσικό πλαίσιο στην εγχάρακτη γραμμή.
Το παιχνίδισμα φωτός-σκιάς βρίσκεται σε μελετημένο αυτοσχεδιασμό και αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού διαφοροποιείται σε κάθε χρονική στιγμή.
Ο εκάστοτε μήνας αποτελεί ένα σύμβολο εικόνας και προσδιορίζεται από διαφορετικά μηνύματα. Αισιόδοξα, κοιτάζει ευθέως το θεατή, ο Ιανουάριος!
Η ιδιοσυστασία του Κώστα Ευαγγελάτου συνθέτει ένα πλούσιο έργο που άλλοτε αλληγορικό και συμβολικό, εμπνευσμένο από την ανθρώπινη παρουσία και επικεντρωμένο στον ψυχισμό του, αναφέρεται με λυρική διάθεση στο συναισθηματικό του κόσμο.
Συνεχίζει τις διαδρομές στην αναζήτηση των ψυχικών οδών και στις διακλαδώσεις του νου. Με περιπετειώδες, ανήσυχο και ταυτόχρονα ευαίσθητο και παιχνιδιάρικο πνεύμα εκφράζει σθεναρά τις απόψεις του.”
Στη συνέχεια η δρ.Σοφία Μωραίτη επεσήμανε:
Οι αμμογραφίες προϋποθέτουν αμμουδιά και θάλασσα. Πού αλλού, αν όχι στην Κεφαλονιά, το νησί καταγωγής του δημιουργού. Το νησί της βίλλας Ροδόπη, όπου κάθε καλοκαίρι διοργανώνει σημαντικές καλλιτεχνικές και ποιητικές εκδηλώσεις. Ο Ελύτης έλεγε ότι «η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό. Εγώ, γράφει ο Ελύτης, τον έχω δει από καταμεσής της θάλασσας.». Ο Κώστας Ευαγγελάτος ατενίζει τη θάλασσα του νησιού του από την παραλία του και κάτω από τον ουρανό του εμπνέεται και δημιουργεί, δημιουργεί ζωγραφική και ποίηση στην αμμουδιά και προσλαμβάνει τα μηνύματα από το μπλε της θάλασσας και το θαλασσί του ουρανού . Γράφει για το νησί της έμπνευσής του τον Ύμνο στην Κεφαλονιά :
Σε αισθάνομαι για φάρο στην ακτή της αλλαγής…/ Σε θαυμάζω που υφαίνεις ρηξικέλευθες μορφές…/ Χαίρε σμαραγδί λιμάνι αποδήμων φυλαχτό / Χαίρε πέτρωμα σελήνης με ασήμι στο βυθό / Ταξιδεύεις και φωτίζεις τα θολόπλευστα στενά / μες’ του «είναι» το μεδούλι λατρευτή Κεφαλονιά!
Άμμος, θάλασσα, νησί. Σχέδια επάνω στην άμμο που χαλάει η ήρεμη ή η φουρτουνιασμένη θάλασσα. Κάθε σελίδα του Ημερολογίου παραπέμπει σε ποίηση ελληνική και παγκόσμια : στο Les feuilles mortes του Jacques Prévert : « Et la mer efface sur le sable / les pas des amants désunis » Η θάλασσα σβήνει επάνω στην άμμο / τα βήματα των χωρισμένων εραστών, ή στον Άρη Αλεξάνδρου: «Κοίτα που η θάλασσα ανακατεύει συνεχώς ουρανό και φύκια πασχίζοντας να βρει το σωστό της χρώμα» για να αναφέρω δύο τυχαίες επιλογές.
Οι μορφές, γυναικείες και ανδρικές, του ημερολογίου είναι, για να θυμηθούμε πάλι την ποίηση του Κ.Ε, «Άφαντα πρόσωπα ληφθέντων ονομάτων / άγνωστες γλώσσες και σφοδρές επιθυμίες /λαθρεπιβάτες στο ταξίδι του ονείρου / βαραίνουν την αυλαία του απείρου / που ανελέητα φωτίζεται και σβήνει». Η ανθρώπινη μορφή παρούσα κάθε μήνα του Ημερολογίου αναπόσπαστο μέρος της φύσης και της ζωής. Στο Ημερολόγιο του Κ.Ε. δεν διέκρινα τη ρήξη, τη διάσπαση. Υπάρχει αντίθετα, η συμπόρευση, η ηρεμία, η πορεία της γνώσης, η δημιουργία, η αναζήτηση της λέξης που δεν είναι παρούσα, αλλά την εννοείς, η αναζήτηση του συγκεκριμένου στίχου της ποίησής του που σου θυμίζει το σχέδιό του. Είναι το συναίσθημα που έχει βρει τη σκέψη του και αυτή με τη σειρά της έχει βρει τις λέξεις. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσαμε να πούμε και για τη ζωγραφική : είναι το συναίσθημα που έχει βρει τη μορφή και το σχήμα του, την απεικόνισή του. Γράφει πάλι ο Κ.Ε. : «Αυστηρή μούσα / αλιεύει ναρκίσσους / απολιθώνει όνειρα / συνθέτει σήματα φωτός» και αλλού «Σμίλη φασμάτων / στην ακμή του νου / ανάγλυφα σμιλεύει / συνευρέσεις με την Τέχνη». Πρόσωπα, κύκλοι, καμπύλες, ευθείες και παραλληλόγραμμα, σκιές, ο κύκλος ζωής και ο χρόνος.-
Η παρουσίαση του εικαστικού συλλεκτικού Ημερολογίου του 2016 είχε μουσική επένδυση συνθέσεις του Νίκου Γαρμπή- Nicofilimon, εμπνευσμένη από ποιήματα του Κώστα Ευαγγελάτου και ολοκληρώθηκε με κέρασμα τις παραδοσιακές μάντολες της “Βοσκοπούλας”!!
Καλή Χρονιά!!
Polis Art Café, Πεσμαζόγλου 5 (Αίθριο Στοάς του Βιβλίου, Αρσάκειο, Αθήνα)
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 10.1.2016