ήταν η ψυχή, πρώτη στο όμορφο πείραγμα, τιμούσε τη φιλία, έδινε κέφι και κίνητρο για το καλό και το όμορφο. Πρωτίστως ήταν δυναμική και οργανωτική σε κάθε εκδήλωση που αναλάμβανε. Χαιρόταν τη ζωή και κάθε φορά προσπαθούσε να ζήσει το καλύτερο και το ξεχωριστό. Μάνα υπέροχη για τα τέσσερα παιδιά της που πάλευε μαζί με τον σύζυγό της, τον Μιχάλη, να αποκτήσουν ό,τι καλύτερο εφόδιο παρέχει η ζωή για να είναι πάντα χαμογελαστά και ευτυχισμένα.
Η φυγή της προς την αιωνιότητα μάς αφήνει ένα κενό δυσαναπλήρωτο και έναν πόνο βαρύ με δάκρυ αστέγνωτο.
Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός