όταν σε λίγα χρόνια η τιμή του είχε δεκαπλασιαστεί. Όμως εμείς δεν είμαστε για τέτοια. Τουλάχιστον ας σκεφτούμε τη μπόχα από το κάψιμο στις σόμπες των βερνικωμένων σανιδιών που η φτωχολογιά πριν 3-4 χρόνια αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει για να ζεσταθεί και η οποία κατακλύζοντας και τα υψηλά σαλόνια, επέβαλε την μείωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης. Αν έχουμε φαντασία μπορούμε να επινοήσουμε πολλών ειδών μπόχα, που θα τους ενοχλεί. Αλλιώς ας αρκεστούμε στην μουρμούρα , ας επιλέξουμε αυτόν που κερδίζει τις εντυπώσεις στα debate, ας παρακολουθούμε άβουλοι τους συνενόχους τους δημοσιογράφους να μας προετοιμάζουν για τις επόμενες μειώσεις συντάξεων, με την ηλίθια δικαιολογία πως δεν μπορούν να αντέξουν τα ταμεία με ένα εργαζόμενο να συντηρεί ένα συνταξιούχο. Και δεν βρίσκεται κανείς να τους πει, τι λέτε ρε μούργοι, που ήσασταν να διαμαρτυρηθείτε σαν τέταρτη εξουσία που καθήκον της είναι να ελέγχει τις άλλες, όταν διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων και κράτος τα λεηλατούσαν, με την ανοχή των υποτιθέμενων συνδικαλιστικών εκπροσώπων μας; Ακόμη και στην πρόσφατη αρπαγή των όποιων ταμειακών διαθεσίμων, σχεδόν κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε.
Μια ζωή θύματα δεν πρέπει να αντιδράσουμε στα σοβαρά κάποια στιγμή;
Το Δ.Σ.
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 13.9.2015