Νίκος Χαριζάνος (1969)
«… Όσο να τραγουδήσω στον αιθέρα
το θησαυρό που νιώθω μέσα μου … »(2015)
Παγκόσμια πρεμιέρα
Φλάουτο και Τσέλο
Νίκος Χαριζάνος
«… Ωδή σε έναν Ποιητή … » (2015)
(Ωδή σε ένα ποιητή)
Παγκόσμια πρεμιέρα
ΣόλοΤσέλο
Wilfrido Terrazas (1974)
«… Τα φώτα της Ζακύνθου… » (2015)
Παγκόσμια πρεμιέρα
Φλάουτο και Τσέλο
Κώστας Μαντζώρος (1960)
Intermezzo για τη«.. γυναίκα της Ζάκυνθος…» (2015)
Παγκόσμια πρεμιέρα
Σόλο Μπάσο Φλάουτο
Θάνος Χρυσάκης (1971)
«…Μήτε το Κύμα / Né dall’onde …» (2013)
Μπάσο Φλάουτο και Τσέλο
Πως λέγεται “emoticon” στα Eλληνικά;
Αυτοσχεδιασμός Natalia Pérez Turner-WilfridoTerrazas
———————————————-
Ναταλία Pérez Turner, Tσελίστα
Wilfrido Terrazas, φλαουτίστας *
* Becario del Programa de Creadores Escénicos del FONCA, 2014-2016.
Proyecto apoyado por el Fondo Nacional para la Cultura y las Artes , Mexico
Το έργο τουWilfrido Terrazas επιχορήγείται από το FONCA (Εθνικό Ταμείο του Μεξικού για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες).
Η Ναταλία Pérez Turner γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού το 1969. Ανήκει στους πλέον περιζήτητους Τσελίστες στο Μεξικό, παίζει σύγχρονη μουσική, αυτοσχεδιάζει, συνεργάζεται ως μουσικός φιλοξενούμενος στα τοπικά τζαζ και ροκ συγκροτήματα. Εργάζεται επίσης ως συνεργάτης με ποιητές, χορευτές, καλλιτέχνες, παίζοντας στο θέατρο, τόσο ως τσελίστας
όσο και ως συνθέτης μουσικής για τη σκηνή, για ταινίες ή video art.
Η επιχορήγηση της από την FONCA (Εθνικό Ταμείο του Μεξικού για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες)κατά την περίοδο 2005-2006 επέτρεψε να παίξει σόλο τσέλο σε σημαντικά μουσεία τέχνης και της επέτρεψε να εξερευνήσετε το σύγχρονο σόλο βιολοντσέλο ρεπερτορίου, καθώς και να έρθει σε επαφή με αναγνωρισμένους συνθέτες του Μεξικού, ώστε έγινε μια πολύ δραστήρια τσελίστας στη σύγχρονη Μεξικανική μουσική σκηνή, σε στενή συνεργασία με συνθέτες, στην καταγραφή και την πρεμιέρα της μουσικής τους, συμπεριλαμβανομένων πολλών συνθέσεων που έχουν γραφτεί ειδικά γι ‘αυτήν.
Η Ναταλία έχει παίξει σε πολλά φεστιβάλ στο Μεξικό ως σολίστ ή σε διαφορετικά σύνολα και έχει εμφανισθεί στους πιο σημαντικούς χώρους της χώρας. Έχει ταξιδέψει για να παίξει στο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι με τον ποιητή Rocío Ceron, στο Rencontres du Papier Theatre in Champagne Papier στη Γαλλία, για τους οποίους έγραψε η ίδια και επίσης εκτέλεσε τη μουσική, στο Maison du Mexique στο Παρίσι. Εχει περιοδεύσει με άλλα σύνολα και παιχνίδια στη Δανία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ.
Είναι μέλος του Generación Espontánea και έχει δημιουργήσει ντουέτο με τον φλαουτίστα Wilfrido Terrazas.
Παίζει τακτικά διαφορετικά σύνολα και κινείται με άνεση μεταξύ της κλασικής και σύγχρονης μουσικής, του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού και της ροκ μουσικής.
Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο,στο Μουσικό Σχολείο Ollin Yoliztli, και CIEM στην Πόλη του Μεξικού, πήρε πτυχίο BA ως εκτελεστής Τσέλο στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, ΗΠΑ. Επίσης πήγε στοGuildhall School of Music στο Λονδίνο για περαιτέρω σπουδές.
——————————-
Ο Wilfrido Terrazas (Camargo, 1974) είναι Μεξικανός φλαουτίστας, αυτοσχεδιαστής και συνθέτης, που η καριέρα του αριθμεί πάνω από 25 χρόνια έντονης δραστηριότητας. Η πρόσφατη δουλειά του έχει επικεντρωθεί, κυρίως, στην εξεύρεση σημείων σύγκλισης μεταξύ καθιερωμένης και αυτοσχεδιαστικής μουσικής, όπου εξερευνεί διαφορετικές προσεγγίσεις. Είναι ιδρυτικό μέλος του Herald of the Mexico City ,Generación Espontánea από το 2006. Ως μουσικός έχει κάνει πάνω από 250 παγκόσμιες πρεμιέρες, και είναι μέλος του Liminar από το 2012. Ως συνθέτης, το κύριο ενδιαφέρον του είναι να διερευνήσει διάφορους τρόπους διαλόγου ανάμεσα στη σύνθεση, αυτοσχεδιασμό και την απόδοση και έχει γράψει περίπου 40 έργα για διάφορα μουσικά όργανα.
Ο Wilfrido είναι επίσης ένας αφοσιωμένος δάσκαλος. Διδάσκει φλάουτο στο Κονσερβατόριο de las Rosas στη Μορέλια και πειραματική μουσική στο Escuela Superior de Música στην Πόλη του Μεξικού. Δίνει, επίσης, εργαστήρια σε όλο το Μεξικό. Έχει δώσει συναυλίες και έχει συμμετοχές σε έργα στην Αργεντινή, Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βενεζουέλα, και σε πάνω από 30 πόλεις στο Μεξικό. Έχει λάβει στήριξη από FONCA, UNAM, CONACYT, Omi Διεθνές Κέντρο Τεχνών, Atlantic Center for the Arts και από το Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού. Συμμετείχε στην ηχογράφηση περισσότερων από 20 άλμπουμ, στις τρεις ως σολίστ. Η Τσελίστα Natalia Pérez Turner, ο κιθαρίστας José Manuel Αλκαντάρα, ο καλλιτέχνης Γιαίρ López, ο ποιητής Nuria Manzur είναι, μεταξύ πολλών άλλων, συχνά οι συνεργάτες του.Ο Wilfrido επιμελείται επίσης τη σειρά συναυλιών αυτοσχεδιασμού Ελ Aracle στην Πόλη του Μεξικού.
Ο Wilfrido Terrazas σπούδασε μουσική αρχικά στην Μπάχα -Καλιφόρνια και στην Καλιφόρνια. Αργότερα αποφοίτησε από το Κονσερβατόριο de las Rosas. Μεταξύ των πλέον σημαντικών δασκάλων του είναι ο Damian Bursill-Hall, ο Τομ Corona, ο Τζον Fonville,ο Roscoe Mitchell,ο Guillermo Πορτίγιο και ο Germán Romero.
Ο Wilfrido μεγάλωσε στη Ensenada, και ζει στην Πόλη του Μεξικού από το 2003.
—————————————
‘’Τα Φώτα της Ζακύνθου’’
Έμαθα για πρώτη φορά για την ύπαρξη του Διονυσίου Σολωμού πριν από 15 χρόνια, παρακολουθώντας το αριστούργημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου« Μία αιωνιότητα και μια μέρα>>. Ήμουν γοητευμένος από την ιστορία του ποιητή και πήγα να ψάξω για την ισπανική μετάφραση του έργου του. Το μόνο που ανακάλυψα ήταν μερικά από τα ποιήματά του σε μια ανθολογία και πέρασαν μερικά χρόνια πριν καταφέρω να διαβάσω το έργο του με ένα πιο σωστό τρόπο, αν και στα αγγλικά και, εξ όσων γνωρίζω, οι ισπανόφωνοι αναγνώστες εξακολουθούν να περιμένουν να διαβάσουν το έργο του Σολωμού σε πλήρη όγκο.( Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα αλλάξει κάποια στιγμή σύντομα). Είμαι ένας άπληστος αναγνώστης της ποίησης και για πολλά χρόνια τώρα έχω διαβάσει τους περισσότερους από τους γνωστούς Έλληνες ποιητές σε μετάφραση (είμαι ένας παράξενος φιλέλληνας, που αγαπά κάθε τι Ελληνικό, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω τη γλώσσα). Οφείλω να ομολογήσω ότι στην αρχή βρήκα σκληρό να διαβάσω το έργο του Σολωμού. Περιέχει αποσπάσματα εξαιρετικής ομορφιάς, αλλά, σε γενικές γραμμές, δεν ρέει τόσο εύκολα όσο, ας πούμε, το έργο των ποιητών όπως ο Καβάφης ή ο Σεφέρης. Οι μελετητές τείνουν να συμφωνήσουν ότι η ‘’ποιητική γλώσσα’’ του Σολωμού είναι τεχνητή, ένα σπάνιο προϊόν της διαδικασίας κάποιου που έμαθε ελληνικά ως ενήλικας. Όπως είναι γνωστό, ο Σολωμός ήταν ο πρώτος ποιητής που έγραψε στη δημοτική γλώσσα, τη γλώσσα του λαού. Άκουσε το κάλεσμα, ήξερε ότι έπρεπε να το κάνει, αλλά δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό. Έπρεπε να μάθει τα πάντα καθόδόν. Αλλά δεν δημιουργήσε, λόγω της πρόκλησης, αντίγραφα ασφαλείας. Στο έργο του, μπορούμε να εντοπίσουμε μια συναρπαστική σύνθεση μεταξύ του (κυρίως) Γερμανικού Ρομαντισμού που τον ενέπνευσε, του Ιταλικού Λυρισμού της νιότης του και του Ελληνικού Πνεύματος που μάθαινε να ανακαλύπτει. Αν τα ποιήματα δεν ρέουν τόσο εύκολα μπορεί, νομίζω, να οφείλεται στο ότι είναι εμποτισμένα με τη σύγκρουση, τον πόνο της μάθησης και της δημιουργίας ενός νέου έργου από την σύγκλιση προηγουμένως άσχετων πηγών. (Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που έφυγε αφήνοντας περισσότερα από τα φιλόδοξα έργα του ημιτελή.)
Πέρα από την αμαθειά μου επί του θέματος και τις θρασσείς εικασίες μου, το έργο αυτό ανταποκρίνεται σε ένα πολύ πιο βασικό κίνητρο: Είμαι βαθιά συγκινημένος από την ισχυρή θέληση και το θάρρος του Σολωμού. Γκρέμισε τα τείχη με γυμνά χέρια του, έτσι ώστε αργότερα οι ποιητές να μπορέσουν να περπατήσουν μέσα. Τα μουσικά κομμάτια που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αυτό αναγνωρίζει, καθένα με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, να υπομείνει την παρουσία του Σολωμού στον Ελληνικό πολιτισμό. Μια παρουσία σε μεγάλο βαθμό αόρατη, αλλά αναμφισβήτητη. Μια αληθινή δύναμη στο μεγάλο κτίριο της ανθρωπότητας, πολύ ζωντανή στην σημερινή Ελλάδα.
Το έργο αυτό έγινε εφικτό χάρη στην πολύτιμη βοήθεια πολλών ανθρώπων και θεσμών, στους οποίους εκφράζω τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου: FONCA (Μεξικό), Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού (Κεφαλονιά, Sophie Kagadis και η ομάδα της ), ΚΣΥΜΕ ( Αθήνα), Kodály Ωδείο (Αθήνα), Νίκος Χαριζάνος και Μυρσίνη Πατέ, Θάνος Χρυσάκης, Κώστας Μαντζώρος, και την καλή μου φίλη και πολύ καιρό συνεργάτιδα, την καταπληκτική Ναταλία Pérez Turner.
Wilfrido Terrazas.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 19.8.2015