«Η Γερμανία οφείλει την οικονομική της ανάκαμψη στην πιο μεγάλη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ, το 1953. Θα έπρεπε να είχε μάθει από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919, τις συνέπειες που έχουν τα ανυπέρβλητα χρέη. Δεν έμαθε όμως, ούτε για συμπόνια ούτε για τις καταστροφές των δύο αυτών περιόδων της ιστορίας που υπήρξαν περίοδοι- κλειδιά » λέει ο Τζ. Στίγκλιτς.
Στο ερώτημα του δημοσιογράφου τι γνώμη έχει για το νέο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, ο κ. Στίγκλιτς απάντησε: «Αυτό που η Γερμανία επέβαλλε με το ραβδί, είναι απλά αδιανόητο. Αποτελεί επίσης μια πολύ κακή οικονομική πολιτική.
Συνεχίζουμε να προτείνουμε οικονομικά μοντέλα που είναι αντιπαραγωγικά, αναποτελεσματικά και που δημιουργούν αδικίες και ανισότητες. Το να συνεχίζουν να ζητούν από την Ελλάδα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018, δεν είναι μόνο τιμωρητικό, αλλά και πρόκειται για τυφλή ηλιθιότητα.
Η πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας το απέδειξε. Αυτό θα συνεχίσει να ενισχύει την ύφεση σε μια χώρα της οποίας το ΑΕΠ είχε μια πτώση 25% μέσα σε πέντε χρόνια» είπε ο Τζ. Στίγκλιτς και πρόσθεσε:
«Δεν γνωρίζω κανένα άλλο παράδειγμα παρόμοιας ύφεσης που να προκλήθηκε με τέτοιο σκόπιμο τρόπο και με τόσο καταστροφικές ανθρώπινες συνέπειες. Και επανερχόμαστε προσθέτοντας ένα νέο στρώμα ταπείνωσης» τόνισε.
Στο ερώτημα «τι θα πρέπει να γίνει» ο κ. Στίγκλιτς απάντησε:
«Το γνωρίζουμε και το ΔΝΤ επίσης το γνωρίζει και το παραδέχεται πλέον: Θα πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ή καλύτερα μια ελάφρυνση. Η Γερμανία όμως δεν θέλει να ακούσει ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Με τα λόγια λέει ότι θέλει να ορθοποδήσει η Ελλάδα, αγωνίζεται όμως για μια πολιτική και επιβάλλει ένα πρόγραμμα που στην πράξη θα την γονατίσει ακόμα περισσότερο. Η παρέμβαση στην εθνική κυριαρχία μιας χώρας, οι προσταγές με δικτατορικό τρόπο που της επιβάλλονται είναι πράγμα πολύ επικίνδυνο» υπογραμμίζει.
Με αναφορά στην ιστορία και στην μεταπολεμική διαγραφή του γερμανικού χρέους, ο κ. Στίγκλιτς υπογραμμίζει ότι «δεν αντλήσαμε μαθήματα από την ιστορία» και χαρακτηρίζει την ελληνική κρίση ως «ένα σήριαλ παράλογο που μας δίνει ό,τι χειρότερο από υποκρισία και έλλειψη συμπόνιας».
Σχετικά με τις πιθανές συνέπειες για την ευρωζώνη, ο οικονομολόγος εκτιμά ότι θα είναι «καταστροφικές», υπογραμμίζει ότι σε μια τέτοια ζώνη, «το κλειδί είναι η αλληλεγγύη» μέσω της οποίας μπορεί να αντιμετωπισθεί κάθε σοκ. Αναγνώρισε ότι τίποτε πλέον στην ευρωζώνη δεν θα είναι το ίδιο, θα έχουμε ένα πριν και ένα μετά του «ελληνικού προγράμματος».
Και αυτό διότι η Ευρώπη και η ευρωζώνη «δημιουργήθηκαν για να βρίσκονται οι χώρες πιο κοντά. Τώρα τους εξωθεί στο να αλληλοσπαράζονται και οι ισχυρότεροι να καταβροχθίζουν τους ασθενέστερους. Είναι η άρνηση της ίδιας της ευρωζώνης που παρακολουθήσαμε μπρος στα μάτια μας» τόνισε.
Σημείωσε στη συνέχεια ότι πρόκειται για έλλειψη «πολιτικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη, όπου η πολιτική ή είναι απούσα ή εξυπηρετεί αποκλειστικά τα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, ένας συνδυασμός που δεν δίνει ποτέ κάτι καλό» κατέληξε ο οικονομολόγος.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ
Ολυμπία Τσίπηρα
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 16.7.2015