Ἒκτοτε τά περί τό ποδόσφαιρον θέματα ἐξελίχθησαν ἁλματωδῶς, ὂχι μόνον εἰς Κύπρον ἀλλά καί διεθνῶς. Λαμβάνοντες ὑπ’ ὂψιν τήν σημερινήν ἐπικρατοῦσαν ποδοσφαιρικήν πραγματικότητα, ἰδίως εἰς τά θέματα τῆς ἀναπτυχθείσης μεγάλης ἀνταγωνιστικότητος μεταξύ τῶν ὁμάδων καί τοῦ φυσικῷ τῷ τρόπῳ δημιουργουμένου μεγάλου φανατισμοῦ μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῶν διαφόρων ὁμάδων, τόν ὁποῖον δυστυχῶς ἐκμεταλλεύονται πάντοτε ἀνάγωγοι χούλιγκανς πρός πρόκλησιν παντός εἲδους ταραχῶν καί ζημιῶν, θεωρῶ ὃτι πρέπει νά ληφθῶσι πολύ σοβαρῶς ὑπό μελέτην ὑπό τῶν δύο Ὀργανισμῶν, αἱ κάτωθι καταστάσεις καί ἀδυναμίαι τοῦ σημερινοῦ Ποδοσφαίρου καί νά καταβληθῶσιν ἐν πάσῃ εἰλικρινείᾳ μεταξύ τῶν δύο συμβληθησομένων μερῶν ὃλαι αἱ δέουσαι προσπάθειαι καί ταὐτοχρόνως νά ὑπάρξωσιν αὐστηρόταται διατάξεις πρός ἀποφυγήν δημιουργίας σοβαρωτάτων νέων παρεξηγήσεων καί ἐντάσεων μεταξύ τῶν δύο κοινοτήτων.
Ἐν ἂλλοις λόγοις, θά πρέπῃ νά ἀποφευχθῇ ἡ δημιουργία μελλοντικῶς οἱωνδήποτε νέων προστριβῶν λόγῳ ποδοσφαίρου μεταξύ τῶν δύο κοινοτήτων, δηλ. ὃ,τι μέ μεγάλας προσπαθείας θά ἐπιτυγχάνωσιν διά τήν ἐπανένωσιν τῆς Νήσου μας εἰς τό πολιτικόν πεδίον ὁ Πρόεδρος Ἀναστασιάδης καί ὁ νεοεκλεγείς προοδευτικός ἡγέτης τῶν Τουρκοκυπρίων, κ. Ἀκιντζί, νά ἐξανεμίζωνται λόγῳ χουλιγκανισμοῦ εἰς τά ποδοσφαιρικά γήπεδα ὑπό κάποιων ἀνεγκεφάλων, ὡς λέγονται οὗτοι, ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν.
Τά σοβαρά λοιπόν ἀρνητικά σημεῖα τῆς ὃλης προσπαθείας, τά ὁποῖα ὁ γράφων θίγει εἰς τό παρόν ἂρθρον πρός τιθάσσευσιν τῶν hooligans καί ἀποφυγήν τῶν ἐντάσεων μεταξύ τῶν δύο κοινοτήτων λόγῳ ποδοσφαίρου, οὓτως ὣστε νά ὑπάρξῃ ἓν ὑφ’ ὃλας τάς ἀπόψεις ἐπιτυχές καί εὐοίωνον μέλλον εἰς τήν, ὡς εὐελπιστοῦμεν, ἐπανενωθησομένην Κύπρον μας καί τοῦ Ποδοσφαίρου της, εἶναι τά κάτωθι:
Α) Εἶναι γνωστά εἰς ὃλους τά παντός εἲδους ἒκτροπα καί αἱ δημιουργούμεναι ἐξάρσεις τῶν παθῶν, πού ἀναπτύσσονται κατά τήν διάρκειαν καί μετά ἀπό πλείστας ποδοσφαιρικάς συναντήσεις μεταξύ τῶν ἰδικῶν μας Ἑλληνοκυπριακῶν ὁμάδων. Μάλιστα τά πάθη καί τά ἒκτροπα δέν περιορίζονται μόνον εἰς τά γήπεδα, ἀλλά ἐπεκτείνονται καί ἐκτός τούτων διά πετρο- καί ροπαλο-πολέμων, καύσεως αὐτοκινήτων καί λεωφορείων, θραύσεως βιτρινῶν καταστημάτων, ἐπιθέσεων εἰς τά οἰκήματα τῶν Συλλόγων, τραυματισμῶν καί ἂλλων πολλῶν βανδαλισμῶν.
Μέ τήν προβλεπομένην ἒνταξιν τῆς Τουρκοκυπριακῆς Ὁμοσπονδίας Ποδοσφαίρου καί μέ τό θέμα τῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς εἰς Κύπρον καί τῶν ἐκ ταύτης ἀκροτήτων νά μην ἒχῃ ἀκόμη πλήρως ἐπουλωθῆ, θά ἢρκει μία ἀθέλητος λανθασμένη ἀπόφασις ἑνός διαιτητοῦ ἢ κάποιον ἰσχυρόν «φάουλ» κατά παίκτου εἰς ἓνα κρίσιμον καί ἀμφίρροπον ἀγῶνα μεταξύ ὁμάδων τῶν δύο κοινοτήτων, ὣστε λόγῳ τοῦ δημιουργουμένου μεγάλου φανατισμοῦ καί ἐντάσεως νά δυναμιτίζωνται σοβαρώτατα ἐπεισόδια καί νά λαμβάνωσι ταῦτα ἀνεξελέγκτους διαστάσεις ἐχθρότητος μεταξύ τῶν δύο κοινοτήτων. Μάλιστα δέ νά μήν ἀποκλείηται καί τό γεγονός, ὃτι κάποιοι ἀντιτιθέμενοι πολιτικοί ἐκ τῶν δύο κοινοτήτων, θά δράττωνται ἀμέσως τῶν διδομένων «λαμπρῶν» αὐτῶν εὐκαιριῶν διά νά ὑποδαυλίζωσι καί ἀναρριπίζωσι τήν ἒχθραν καί τά πάθη μεταξύ τῶν δύο κοινοτήτων… Ἐφ’ ὃσον τά πάθη αὐτά παρουσιάζονται σήμερον σχεδόν καθημερινῶς μεταξύ τῶν Ἑλληνοκυπριακῶν ὁμάδων μας, πόσον μᾶλλον μεταξύ τῶν ὁμάδων τῶν δύο κοινοτήτων, ὃπου θά ὑπεισέρχηται καί ὁ πολύ εὐαίσθητος παράγων τῆς ἐθνικῆς διαφορετικότητός τῶν συλλόγων καί τῶν παικτῶν των.
Δύο εἰσηγήσεις πρός θεραπείαν τῆς καταστάσεως ταύτης: α) Κατά τήν ταπεινήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, διά νά μή δύναται νά γίνηται οἱαδήποτε ἐκμετάλλευσις τῆς ἐθνικῆς προελεύσεως τῶν ὁμάδων, θά πρέπῃ ἑκάστη Κυπριακή ὁμάς ὑποχρεωτικῶς νά ἒχῃ, τοὐλάχιστον αἱ πρωταγωνιστοῦσαι ὁμάδες, τοὐλάχιστον 2 ἢ 3 παίκτας ἐκ τῆς ἂλλης κοινότητος. Ἒτσι θά μειώνηται κατά πολύ ὁ ἐθνικιστικός φανατισμός καί ἡ ἐκμετάλλευσις τούτου. Καί β) Ἐπί πλέον οἱ κανόνες καί αἱ τιμωρίαι πού θά διέπωσι τό ἡνωμένον Κυπριακόν Ποδόσφαιρον, θά πρέπῃ νά γίνωσι πολύ αὐστηρότεροι τῶν νῦν ὑπαρχόντων, ἀκόμη δέ καί ἐκείνων τῶν διεθνῶς ἰσχυόντων πρός ἀποτροπήν καί τῆς παραμικρᾶς δυνατότητος ἀρνητικῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν ποδοσφαιρικῶν ἀναμετρήσεων ὡς καί τῆς ἀποφυγῆς οἱουδήποτε «ἐθνικοῦ» χουλιγκανισμοῦ ὑφ’ οἱασδήποτε πλευρᾶς. Μέχρι καί πλήρους μηδενισμοῦ καί ἀποβολῆς τῶν ὑπαιτίων ὁμάδων διά τοιαῦτα ἐπεισόδια.
Β) Τό δεύτερον πολύ ἐπικίνδυνον σημεῖον τῆς Ἐνοποιήσεως τοῦ Ποδοσφαίρου μας, πού θά ἢθελον ἐπίσης νά θίξω εἰς τό παρόν ἂρθρον, εἶναι τό ἑξῆς: Εἶναι γνωστός εἰς ὃλους ὁ μέγας ἀντίκτυπος, τόν ὁποῖον ἒχει σήμερον τό Ποδόσφαιρον διεθνῶς. Διά τοῦ Ποδοσφαίρου δύναται ἀκόμη καί μία ἂγνωστος καί ἂσημος χώρα ἢ ὁμάς της νά λάβῃ διεθνεῖς διαστάσεις, ὑπόστασιν καί ἐμβέλειαν, μάλιστα δέ ἐντός ἐλαχιστοτάτου χρόνου.
Εἶναι ὡς ἐκ τούτου ἓν ἀποτελεσματικώτατον μέσον εἰς τό πεδίον τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς προπαγάνδας καί εἰς τάς χεῖρας μιᾶς ἐπεκτατικῆς χώρας, ὡς εἶναι δυστυχῶς ἡ Τουρκία, τό Κυπριακόν Ποδόσφαιρον νά γίνῃ ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως πρός ἲδιον πολιτικόν συμφέρον καί σκοπούς μιᾶς ἐμπλεκομένης χώρας. Καί ἐξηγῶ τοῦτο εὐκρινέστερον: Μία χώρα, π.χ. ἡ Τουρκία, δυνατόν νά θελήσῃ εἰς κάποιαν στιγμήν πάσῃ θυσίᾳ νά ἐνισχύσῃ τάς τουρκικάς ὁμάδας Ποδοσφαίρου τῆς Κύπρου μέ ἀρίστους παίκτας της ἐκ Τουρκίας, οὓτως ὣστε αἱ ὁμάδες αὗται καθιστάμεναι κατά πολύ ἰσχυρότεραι τῶν Ἑλληνοκυπριακῶν καί ἒχουσαι ἀπεριόριστα οἰκονομικά μέσα εἰς τήν διάθεσίν των ἐκ τῆς μητρός των χώρας, νά δύνανται νά νικῶσι τάς Ἑλληνοκυπριακάς ὁμάδας ἀποκτοῦσαι οὓτω αὐτομάτως μίαν διεθνῆ προβολήν διά τήν «τουρκικότητα» καί τό Τουρκικόν στοιχεῖον καί παράγοντα ἐν Κύπρῳ. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον «νομίμως» θά διευκολύνηται μεγάλως ἡ ἐπί τῆς Νήσου γνωστή ἐπεκτατική πολιτική τῆς Τουρκίας. Ὡς ἐκ τούτου δέ τό θέμα αὐτό πρέπει νά μελετηθῇ μετ’ἰδιαιτέρας προσοχῆς.
Μία Εἰσήγησις πρός θεραπείαν τούτου: Πρός ἀποφυγήν τοῦ πολύ σοβαροῦ κινδύνου αὐτοῦ πρέπει, κατά τήν ἂποψιν τοῦ γράφοντος, νά καταφύγωμεν εἰς τό Σχέδιον τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, τό ὁποῖον προέβλεπεν, ὡς ἐνθυμοῦμαι, ἀναφερόμενον εἰς τό θέμα τῶν ἐκ Τουρκίας ἐποίκων/ἀλλοδαπῶν νά μή δύνανται οὗτοι νά ὑπερβαίνωσι τό 4% – 5% τοῦ γηγενοῦς πληθυσμοῦ τῆς Νήσου. Κάτι ἀνάλογον θά πρέπῃ νά ἐφαρμοσθῆ καί διά τούς παίκτας τῶν ὁμάδων, δηλ. μία ὁμάς νά μή δύναται νά ἒχῃ π.χ. πέραν τῶν 2 παικτῶν της προερχομένων ἐκ τῆς μητρός χώρας.
Εἶναι αὐτονόητον ὃτι πρός ἐπίβλεψιν καί ἐφαρμογήν τῶν ἀνωτέρω θεραπειῶν, θά πρέπῃ νά ὑπάρξῃ μία αὐστηροτάτη Ἀρχή Ἐπιβλέψεως τῆς ΟΥΕΦΑ, τῶν Η.Ε. καί τῆς Ε.Ε., οὓτως ὣστε νά ἀποφεύγηται ἡ οἱαδήποτε ἐκμετάλλευσις πρός ἲδιον ὂφελος ὑπό μιᾶς πλευρᾶς τῆς ἐπανενώσεως τοῦ Κυπριακοῦ Ποδοσφαίρου καί Ἀθλητισμοῦ ἐν γένει.
Κλείων ἐπιθυμῶ νά τονίσω ὃτι τάς ὡς ἂνω παρατηρήσεις τάς ἐκφράζει ὁ γράφων ὡς ἁπλοῦς σκεπτόμενος πολίτης, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ μέ θέρμην τήν Ἐπανένωσιν ἐπί ὑγιῶν βάσεων τοῦ Κυπριακοῦ Ποδοσφαίρου, ὡς βεβαίως καί ὃλης τῆς Κύπρου μας, ὃμως ταὐτοχρόνως θά ἢθελε νά ἐπισύρῃ τήν προσοχήν τῶν ἁρμοδίων εἰς ὑπάρχοντας πολύ σοβαρούς ἐλλοχεύοντας κινδύνους εἰς τήν ὃλην προσπάθειαν ἐν σχέσει πρός τό Ποδόσφαιρον, οἱ ὁποῖοι ἐάν δέν ἀντιμετωπισθῶσιν ὀρθῶς ἐξ ἀρχῆς δύνανται νά ἐπιφέρωσιν πολύ μεγαλύτερον κακόν τοῦ ὑπάρχοντος εἰς τήν ταλαιπωρημένην Πατρίδα μας.
Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,
Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 26.5.2015