Ως παράδειγμα αναφέρει, ότι ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, δήλωσε στην Ουάσινγκτον πως είναι πια καιρός να διαμορφωθεί στην Ελλάδα μια αποτελεσματική είσπραξη φόρων «και προκαλεί έκπληξη που ο Τόμσεν δεν κοκκίνισε κάνοντας αυτές τις δηλώσεις, διότι αυτός και οι συνάδελφοί του αλωνίζουν στην Αθήνα από το 2010».
«Εάν όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν ήταν δυνατό να διαμορφώσει λογικά ένα συγκριτικά απλό σημείο, όπως ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, τότε η τρόικα απέτυχε τουλάχιστον το ίδιο όπως οι Έλληνες», γράφει η «Ντερ Στάνταρντ» για να αναρωτηθεί στη συνέχεια «πού ήταν λοιπόν όλοι αυτοί οι ελεγκτές», και στη συνέχεια να συμπεράνει πως «είτε δεν έλαβαν σοβαρά τους ίδιους τους όρους τους, είτε αποδέχθηκαν κάθε καθυστέρηση».
Στο σχόλιο σημειώνεται ότι, όπως και να έχει το πράγμα, θα πρέπει κανείς να παραδεχθεί ότι η βοήθεια προς την Ελλάδα πρέπει να τεθεί σε νέες βάσεις, η γενική εξαγγελία του ΔΝΤ ότι θέλει μελλοντικά να θέτει λιγότερους όρους, είναι καλή αλλά όχι αρκετά συγκεκριμένη, ενώ από το Βερολίνο δεν υπάρχει καν κάποια ένδειξη πρόθεσης για αλλαγή.
Στον κόσμο της αναπτυξιακής βοήθειας υπάρχει η χαρακτηριστική λέξη Ownership, δηλαδή ότι τα προγράμματα μπορούν να λειτουργούν μόνον εάν μια χώρα συμμετέχει στη διαμόρφωση των μέτρων και εφαρμόζει με δική της ευθύνη και ίσως αυτό θα πρέπει να συζητήσουν ΔΝΤ, Αθήνα και Βερολίνο, αναφέρει η εφημερίδα.
Όπως επισημαίνεται καταληκτικά στο σχόλιο, σε μια τόσο περίπλοκη υπόθεση όπως η κρίση στην Ελλάδα, θα πρέπει να είναι συγκρατημένοι όλοι οι από έξω με τις «πανέξυπνες» συμβουλές τους, και επιπλέον, μια περισσότερη αυτοκριτική της τρόικα μπορεί να μην έκανε μεν ηπιότερα τα μέτωπα, ωστόσο η παραδοχή ότι όλοι έχουν κάνει λάθη θα μπορούσε να είναι ο πρώτος θεμέλιος λίθος για μια προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Mιχάλης Ιγνατίου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ< 21.4.2015