Το ευρώ τελικά κρατήθηκε στο παιχνίδι, γράφει το δημοσίευμα για να συμπληρώσει: «Έγιναν συμβιβασμοί από όλες τις πλευρές. Το Βερολίνο εγκατέλειψε την αντίσταση στις διασώσεις και οι περιφερειακές οικονομίες αποδέχτηκαν το σκληρό μείγμα λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Πάντως «η διάσωση του ευρώ έγινε, αλλά η ανανέωσή του αποδεικνύεται πολύ δυσκολότερη» σημειώνεται.
Το άρθρο στη συνέχεια αναφέρεται στον ΣΥΡΙΖΑ που «εκπροσωπεί μια σύγκρουση μεταξύ της λιτότητας και της δημοκρατίας».
«Δεν χρειάζεται να είσαι άγριος αριστεριστής για να δεις ότι τα χρέη της Ελλάδας είναι τόσο μεγάλα που δεν μπορεί να τα ξεπληρώσει και ότι η ατελείωτη λιτότητα δεν είναι η λύση. Η Αθήνα χρειάζεται ελάφρυνση από το χρέος. Η προσποίηση δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να προωθεί τα συμφέροντα των πιστωτών.
Τα προβλήματα της Ελλάδας, όμως, ήταν πάντα τόσο οικονομικά, όσο και πολιτικά… Πάνω από όλα, η Ελλάδα χρειάζεται μια μισο-ειλικρινή κυβέρνηση. Η υπόλοιπη Ευρωζώνη θα έπρεπε να χειροκροτεί την υπόσχεση του κ. Τσίπρα να πατάξει τη διαφθορά και να βελτιώσει την είσπραξη φόρων».
Αναφορά γίνεται και στη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ η οποία, όπως σημειώνουν οι FT, «έχει εμμονή με τις βραχυπρόθεσμες μεταβολές της εγχώριας κοινής γνώμης». «Η κυρία Mέρκελ είναι η πιο ισχυρή πολιτικός της Ευρώπης. Δεν έχει αντιπάλους στο εσωτερικό της χώρας της. Αντέχει να ξοδέψει λίγο από πολιτικό κεφάλαιο που μάζεψε στις τρεις συνεχόμενες εκλογικές νίκες της» προσθέτει το άρθρο.
Και οι FT καταλήγουν -μεταξύ άλλων- για την Ελλάδα: «Η Ελλάδα από την πλευρά της πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον της. Θέλει να είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία ή προτιμά να επιστρέψει στα Βαλκάνια ως ένας ακόμη πελάτης της Ρωσίας; Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρες οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό».
Πηγή: protothema
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 30.1.2015