Αναλυτικά, η συνέντευξη έχει ως εξής:
ΕΡ. Τώρα ένα κεντρικό θέμα στα ευρωπαϊκά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι αν καταστεί δυνατή η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Θα μπορούσατε να αποσαφηνίσετε την κατάσταση; Ποια είναι η στάση του κόμματος σχετικά την αποχώρηση από το ευρώ και επιστροφή της δραχμής;
ΑΠ. Πλέον, σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι, προβλέποντας τη βέβαιη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ την ερχόμενη Κυριακή, ομολογούν ο ένας μετά τον άλλον ότι δεν υπάρχει διαδικασία αποπομπής μιας χώρας από τη ζώνη του ευρώ (ΟΝΕ) και ότι όλοι είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν τα αιτήματα που θα θέσει η νέα ελληνική κυβέρνηση.
Πολλοί μάλιστα συζητούν την αναγκαιότητα αλλαγής των πολιτικών της λιτότητας και διευθέτησης του ζητήματος του χρέους με μια Ευρωπαϊκή Διάσκεψη γι’αυτό, που δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα, ώστε να προκύψει μια νέα Συμφωνία για το χρέος, κατά τα πρότυπα της Συμφωνίας του Λονδίνου το 1953 για τη Γερμανία.
Κανέναν άλλωστε δεν συμφέρει η αποχώρηση μιας χώρας από την ΟΝΕ, πράγμα που θα δείξει ότι το ευρώ είναι τρωτό και αδύναμο. Η ίδια η κα Μέρκελ έχει ομολογήσει ότι αν έφευγε μια χώρα από την ΟΝΕ, τότε θα άρχιζε το «ξήλωμα» της ευρωζώνης. Και όπως λένε διαπρεπείς γερμανοί οικονομολόγοι και έγκυρα think tank, «η Γερμανία δεν θα θελήσει ποτέ να σφάξει την κότα που της κάνει τα χρυσά αυγά».
Η διαπραγμάτευση
ΕΡ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ξεκινήσει νέες συνομιλίες για το χρέος. Τα στελέχη του κόμματος λένε ότι δεν αποκλείονται μονομερείς ενέργειες και ότι όπλο της Ελλάδας είναι η στάση πληρωμών. Ποια είναι η θέση σας;
ΑΠ. Το ζήτημα του χρέους και της Δανειακής Σύμβασης έχει ήδη τεθεί, όχι μόνον από την Ελλάδα. Ως προς τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της χώρας, αυτές είναι εξασφαλισμένες. Για τις μεσομακροπρόθεσμες υποχρεώσεις της προσβλέπουμε, όπως είπα παραπάνω, στην επαναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης και του χρέους.
Η νέα συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει:
-Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής του αξίας, ώστε να γίνει βιώσιμο.
-«Ρήτρα ανάπτυξης» για την αποπληρωμή του υπολοίπου ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού που είναι σήμερα προϊόν άγριας και καταστροφικής λιτότητας.
-Περίοδο χάριτος, δηλαδή μορατόριουμ στην εξυπηρέτησή του ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για την ανάπτυξη.
Έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι η επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική θα τροποποιηθεί και ότι οι ευρωπαϊκές δομές έχουν κάθε θεσμικό και οικονομικό συμφέρον να μην προξενήσουν -έστω και προσωρινές- αναστατώσεις στο ήδη επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα, αφού όλες σχεδόν οι χώρες της ΕΕ εισέρχονται σε περίοδο οικονομικής επιβράδυνσης και αντιπληθωρισμού.
Οι ιδιωτικοποιήσεις
ΕΡ. Τι θα συμβεί με τα σχέδια ιδιωτικοποίησης των λιμένων στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη, των σιδηροδρόμων, των αεροδρομίων και του Ελληνικού, της εταιρείας ΔΕΣΦΑ; Θα ακυρωθούν οι όποιες ιδιωτικοποιήσεις έγιναν;
ΑΠ. Το Μνημόνιο υποβάθμισε, απαξίωσε και κατακερμάτισε τις κρατικές δομές, σκορπίζοντας τα σπουδαιότερα στοιχεία του διαχρονικού υλικού και άυλου εθνικού πλούτου και των κοινωφελών εγκαταστάσεων και δικτύων στους αγοραίους ανέμους με διαδικασίες ρευστοποίησης.
Αυτό έγινε για να συγκεντρωθούν συγκεκριμένα ποσά για την πληρωμή του χρέους, που όμως, λόγω της ραγδαίας υποτίμησης της αξίας της δημόσιας περιουσίας, δεν συγκεντρώθηκαν ποτέ. Αποτέλεσμα αυτής της διάλυσης είναι το ελληνικό κράτος να οδεύει ταχέως προς την κατηγορία του αποτυχημένου κράτους (κράτους «παρία»-«rogue») που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες του κοινωνικού και εθνικού χώρου.
Η πορεία αυτή πρέπει να μεταστραφεί και να αρχίσει η ταχεία ανασυγκρότηση των στοιχείων της κρατικής οντότητας. Κανένα κράτος στην εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να σταθεί και να διαφυλάξει την εθνική και πολιτιστική ταυτότητά του και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πολιτών του, αν είναι έρμαιο του κερδοσκοπικού κεφαλαίου.
Η Ελλάδα, όπως και η Ρωσία
Εσείς στη Ρωσία γνωρίσατε την πορεία διάλυσης της κρατικής οντότητας (περίοδος Γιέλτσιν) και της ανασυγκρότησης (περίοδος Πούτιν) κι έτσι τώρα η μεγάλη χώρα σας αρχίζει να ξαναπαίζει τον ιστορικό της ρόλο. Την ίδια πορεία ανασυγκρότησης θα ακολουθήσει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και θα επαναφέρει υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο όλα τα απαραίτητα για τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας στοιχεία.
Το ΤΑΙΠΕΔ, η θεσμική αυτή και εθνική ντροπή που έγινε κατά το παράδειγμα της «Τρόιχαντ», θα καταργηθεί άμεσα και τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχει θα μεταφερθούν στους δημόσιους φορείς από τους οποίους τα αφαίρεσε εν μια νυκτί. Όλες οι συμβάσεις εκποίησης του δημόσιου πλούτου θα ελεγχθούν από πλευράς νομιμότητας και σκοπιμότητας και θα αποδοθούν οι ανάλογες ευθύνες.
Οι Τράπεζες
ΕΡ. Σκοπεύετε να πραγματοποιήσετε την εθνικοποίηση του τραπεζικού τομέα;
ΑΠ. Ούτως ή άλλως, οι τέσσερις λεγόμενες «συστημικές» Τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με χρήματα του ελληνικού λαού (40 δις ευρώ) που υπολογίζονται στο δημόσιο χρέος! Η νομική και υλική πλειονότητα των μετοχών ανήκει στο Ελληνικό Ταμείο Χρηματοδοτικής Στήριξης, δηλαδή στο κράτος.
Το μόνο που υπολείπεται είναι ο κύριος μέτοχος (το Ελληνικό Δημόσιο) να ασκήσει τα μετοχικά του δικαιώματα και να αναλάβει αμέσως ή εμμέσως τη διοίκηση των Τραπεζών, ώστε να διευκολυνθεί η νέα κυβέρνηση στην εφαρμογή του κατεπείγοντος προγράμματός της για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την ανάκτηση της εργασίας, την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, καθώς και να σχεδιάσει το μεσομακροπρόθεσμο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας.
Κράτος διαφάνειας
ΕΡ. Ποιές αλλαγές θα επιθυμούσατε να κρατήσει στην εσωτερική πολιτική; Ποιες μεταρρυθμίσεις δεν θέλετε να περάσετε και τι να ακυρώσετε;
ΑΠ. Θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα επιτελικό αλλά και πλήρες κράτος, διαφανές, αποτελεσματικό, συμμετοχικό και με προσωπική ευθύνη κάθε λειτουργού του για τις υποθέσεις που χειρίζεται. Θα το εξορθολογήσουμε με αντιγραφειοκρατικές μεθόδους, με πλήρη μηχανογράφηση και ηλεκτρονική διακυβέρνηση μέχρι και την τελευταία Υπηρεσία. Θα πατάξουμε την αδιαφάνεια, τη συναλλαγή και τη διαφθορά γιατί το κύριο χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους ήταν ότι καθ’όλη την προηγούμενη περίοδο ήταν έρμαιο των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.
BRICS ΡΩΣΟΕΛΛΗΙΚΕΣ ΣΧΣΕΙΣ
Οι πολίτες θα πληρώνουν τους φόρους τους ανάλογα με τις πραγματικές τους δυνατότητες. Οι χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι και μικροεισοδηματίες θα έχουν υψηλό αφορολόγητο όριο. Θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ (ουσιαστικά δηλαδή, δήμευση της ακίνητης περιουσίας) και θα αντικατασταθεί από έναν δίκαιο φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας με υψηλό αφορολόγητο όριο.
Η κυριότερη όμως μεταβολή θα είναι η ανασύνταξη της Πολιτείας με την Αναθεώρηση του Συντάγματος στα όρια της Συντακτικής Συνέλευσης. Θα ενισχυθεί ο ρόλος του Κοινοβουλίου έναντι της εκτελεστικής εξουσίας. Θα καθιερωθούν θεσμοί συμμετοχικής δημοκρατίας (τοπικά, περιφερειακά και εθνικά δημοψηφίσματα), ακόμη και για την ακύρωση ή τροποποίηση των ήδη ψηφισμένων νόμων.
Θα προστατευθούν τα δημόσια αγαθά, οι κοινόχρηστοι χώροι, οι κοινωφελείς εγκαταστάσεις έναντι κάθε προσπάθειας εκποίησής τους στο μέλλον. Θα γίνει σαφέστερη διάκριση των τριών λειτουργιών και θα περιοριστούν τα προνόμια των πολιτικών προσώπων στα απολύτως απαραίτητα κ.λπ.
Λεφτά υπάρχουν;
ΕΡ.Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αυξήσει τον κατώτατο μισθό σε 751 ευρώ. Λεφτά υπάρχουν; Που θα βρεθούν τα χρήματα;
ΑΠ. Η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, που θα γίνει στον ιδιωτικό τομέα, ταυτόχρονα με την επαναθέσπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της Διαιτησίας κ.λπ., έχει αποδειχθεί από έγκυρη μελέτη ότι θα πετύχει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ρυθμό ανάπτυξης με την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης και θα δημιουργήσει αρκετές χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Η συντριπτική πλειονότητα των εργοδοτικών οργανώσεων (και κυρίως ο κλάδος των μικρομεσαίων όπου εργάζεται η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων), ουδέποτε είχε ζητήσει την κατάργηση του κατώτατου μισθού. Αυτό ήταν απαίτηση της Τρόϊκας των δανειστών και των λίγων μεγάλων πολυκαταστημάτων, μεγάλων εταιριών και των Τραπεζών. Επομένως οι συνέπειες για την ελληνική οικονομία θα είναι ευεργετικές.
Οι συντάξεις των Ομογενών
ΕΡ. Ο Σαμαράς τώρα εγγυάται την επαναφορά των συντάξεων για τους υπερήλικες ομογενείς Πόντιους και Βορειοηπειρώτες. Αυτές τις συντάξεις η Νέα Δημοκρατία κατήργησε το 2012. Ποια είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα αυτό;
BRICS Απολογισμός των σχέσεων Ρωσίας – Ελλάδας – Κύπρου για το 2014, και οι προοπτικές το 2015
ΑΠ. Πρόκειται για προεκλογικό ισχυρισμό αφού -όπως λέτε κι εσείς- είναι ο ίδιος που προ δύο ετών τις είχε καταργήσει. Ασφαλώς και θα επαναφερθούν οι συντάξεις στους υπερήλικες ομογενείς, γιατί η πατρίδα πρέπει να μαζεύει τα παιδιά της και να φροντίζει για τα αξιοπρεπή τους γεράματα. Στα αισιόδοξα ή απελπισμένα βλέμματα των απόμαχων της δουλειάς ζωγραφίζεται το ευοίωνο ή δυσοίωνο μέλλον της οικονομίας και της πατρίδας.
Ελληνορωσικές σχέσεις
ΕΡ. Στην περίπτωση του σχηματισμού της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να διατηρήσει την πολιτική των κυρώσεων κατά της Ρωσίας; Ποιές είναι οι προοπτικές των ελληνορωσικών σχέσεων;
ΑΠ. Προτιθέμεθα να ζητήσουμε την κατάργηση των κυρώσεων προς την παραδοσιακή μας φίλη και ομόδοξη Ρωσία. Είναι άλλωστε προς το συμφέρον, κυρίως της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, η άρση αυτών των καταστροφικών κυρώσεων και ο τερματισμός του ανορθόδοξου πολέμου της Ευρώπης κατά της Ρωσίας με αφορμή τη συνεχιζόμενη ουκρανική κρίση.
Η νέα Ελλάδα πρέπει να βελτιώσει με ραγδαίους ρυθμούς τη σχέση της με τη Ρωσία, όχι μόνο λόγω των στενών πληθυσμιακών, πολιτιστικών, θρησκευτικών και ιστορικών δεσμών, αλλά και διότι στη δική μας αντίληψη (που εν προκειμένω συμπίπτει με την αντίληψη του στρατηγού Ντεγκόλ), «η Ευρώπη πρέπει να ενωθεί από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια», ώστε αφενός μεν να επιβάλλει την παγκόσμια ειρήνη και αφετέρου να εδραιώσει τη δημοκρατία και τον ανθρωπιστικό πολιτισμό, αλλά και να καταργήσει τις ακρότητες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, επαναφέροντας την πολιτική λειτουργία του δημοκρατικώς δρώντος λαού επί της ανεξέλεγκτης σήμερα οικονομικής.
Πηγή: http://gr.rbth.com
ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΜΕ ΤΗΝ «ΡΩΣΙΚΗ ΦΩΤΙΑ»
Τρία είναι τα βασικά λόμπυ που επηρεάζουν σε αποφασιστικό βαθμό την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, της μοναδικής όπως ισχυρίζονται υπερδύναμης σήμερα στον πλανήτη. Το πρώτο είναι το στρατοκρατικό των πολεμικών βιομηχανιών, το δεύτερο το χρηματιστηριακό-τραπεζιτικό των Σιωνιστών και το τρίτο το αγγλοσαξονικό πετρελαϊκό. Υπάρχουν βέβαια και πολλά δευτερεύοντα που όμως σχετίζονται περισσότερο με την εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Πολλές φορές τα τρία αυτά λόμπυ έχουν διαφορετικές απόψεις για την εξωτερική πολιτική και σε αυτό το φαινόμενο οφείλεται η συχνά ανεξήγητη και επιπόλαιη για πολλούς στάση των Ηνωμένων Πολιτειών που οδηγεί σε τραγικές στρατηγικές αποτυχίες.
Σε ένα εμπεριστατωμένο και αναλυτικό άρθρο της η ρωσική εφημερίδα Pravda, στις 21 Ιανουαρίου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο :«Obama’s State of the Union: Illusions, exceptionalism, empty promises», επισημάνεται ότι στο προσωπικό περιβάλλον του πρόεδρου των ΗΠΑ οι σύμβουλοι του έχουν διαμορφώσει την άποψη, την οποία επέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στον ίδιο τον Ομπάμα, ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαδιμήρ Πούτιν επιδιώκει την ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης, μια πρόθεση που χαρακτηρίζεται θανάσιμη για τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες και την παγκόσμια ειρήνη. Η προσάρτηση της Κριμαίας με τον τρόπο με τον οποίο έγινε, προβάλλεται σαν ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και γι’ αυτό θα πρέπει να επιστρατευτεί κάθε δυνατή πίεση, ακόμα και στρατιωτική, για να σταματήσει αυτή η υποτιθέμενη πορεία της Ρωσίας. Το 2016, όπως αναφέρεται στο άρθρο της ρωσικής εφημερίδας, τελειώνει η δεύτερη θητεία του πρόεδρου Ομπάμα και ήδη έχει αρχίσει από τώρα το μεγάλο παιχνίδι της διαδοχής του. Το επίκεντρο αυτού του παιχνιδιού θα παιχτεί παρασκηνιακά στο θέμα της αντιμετώπισης της «επεκτατικής» πολιτικής της Ρωσίας και οι κύριοι επίδοξοι υποψήφιοι για την προεδρεία, όπως ο κυβερνήτης της Φλώριδας, Τζεμ Μπους, αλλά και η Χίλαρυ Κλίντον, αναμένεται να πλειοδοτήσουν στην αντιρωσική ρητορική.
Σε όλα αυτά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η στάση της Γερμανίας που υπολογίζεται σε μεγάλο βαθμό από τους διαμορφωτές αυτής της ψυχροπολεμικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ενώ τα δυο πρώτα λόμπυ, δηλαδή το στρατοκρατικό και το πετρελαϊκό είναι υπέρ της ολοκληρωτικής στροφής της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας και συνεπικουρούνται από τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης που έχουν πολλά ψυχολογικά απωθημένα από την εποχή της σοβιετικής κυριαρχίας, το τρίτο λόμπυ, δηλαδή το χρηματιστηριακό- τραπεζιτικό, όσο και αυτό ακούγεται για κάποιους παράδοξο, δεν συμφωνεί με αυτές τις θέσεις. Στην πραγματικότητα τα συμφέροντα της Γερμανίας πλήττονται από τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και μια περεταίρω σκλήρυνση της στάσης της Γερμανίας που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συνεπώς και της Ενωμένης Ευρώπης κατά της Ρωσίας, είναι δυνατό να προκαλέσει ισχυρές οικονομικές αναταράξεις που δεν θα ωφελήσουν κανένα και κυρίως την ευρωπαϊκή οικονομία. Στο σημείο αυτό η Ρωσία θα παίξει «γερό παιχνίδι» με το να επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία στους Ευρωπαίους ότι προς το συμφέρον τους είναι να μην συναινέσουν στις όποιες ψυχροπολεμικές κραυγές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Αλλά το ζήτημα σύμφωνα με την Pravda εκτός από αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, είναι και το τι θα γίνει με τις ίδιες τις ΗΠΑ που έχουν αρχίσει να κλονίζονται καθώς η κοντόφθαλμη πολιτική τις οδηγεί σε πολλαπλά αδιέξοδα. Οι ΗΠΑ, σύμφωνα με τις ρωσικές αναλύσεις που δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα, είναι μια χώρα με τεράστιες εσωτερικές συγκρουσιακές αντιθέσεις. Αντιθέσεις θρησκευτικές, φυλετικές, εδώ έχουμε το πρόσφατο παράδειγμα της εξέγερσης των νέγρων των ΗΠΑ, οικονομικές και όλα αυτά καλύπτονται επιδέξια από μια πρόσκαιρη καταναλωτική ευδαιμονία. Αυτή όμως η καταναλωτική αυτοκρατορία φαίνεται πως πλησιάζει στο τέλος της και αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στις προσπάθειες συνέχισης της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Αυτό φαίνεται πως κάποιοι έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν στην Ουάσιγκτον και εδώ οφείλεται η τελευταία παρατηρούμενη αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής με την προσέγγιση προς το Ιράν και την μερική αλλαγή της πολιτικής των ΗΠΑ σε σχέση με το συριακό, αλλά και με την αντιμετώπιση των Τζιχαντιστών.
Το πρόβλημα όμως με την Ρωσία παραμένει καθώς τα ψυχολογικά απωθημένα από την εποχή του ψυχρού πολέμου εξακολουθούν να επηρεάζουν τα κέντρα των αποφάσεων στις ΗΠΑ. Αυτό όμως είναι ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι με την φωτιά, που κανείς δεν γνωρίζει αν τελικά θα εκραγεί παρασυρόμενο και από το ιδιοτελές μίσος των χωρών της ανατολικής Ευρώπης που λαχταρούν να δουν την Ρωσία κατατεμαχισμένη, την Μόσχα πυρπολημένη και τον Ρώσο πρόεδρο στο…ικρίωμα. Αυτο το τελευταίο επιθυμούν διακαώς και οι προτεσταντικές σέχτες των ΗΠΑ.
Προς το συμφέρον των ίδιων των ΗΠΑ, όπως τονίζεται στην Μόσχα, είναι να μην ενδώσουν σε αυτές τις υστερικές φιλοπόλεμες κραυγές αλλά και προς το συμφέρον της ίδιας της ανθρωπότητας.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 22.1.2015