Απιδιές χρυσοκίτρινες
Αγριοτριαντάφυλλα
Μέσα στη λίμνη αποκρεμιούνται,
Κύκνοι εσείς με τη χάρη σας,
Και μεθυσμένοι από φιλήματα
Το κεφάλι βουτάτε
Στ’ αγιασμένο νηφάλιο νερό.
Οϊμέ πού θα βρω τα λουλούδια,
Χειμώνα καιρό, πού θα βρω
Τη λιακάδα
Και τον ίσκιο της γης;
Αμίλητοι στέκουν οι τοίχοι
Και παγεροί, στον αγέρα χτυπούν
Οι ανεμοδείχτες.
Ποίημα από την έκδοση Μεταφράσεις του Ζήσιμου Λορεντζάτου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 21.1.2015, Poema