ιδιαίτερο στοιχείο ζωγραφικούς πίνακες, που έχει φιλοτεχνήσει ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο οποίος στις ελεύθερες ώρες του βρίσκει διέξοδο στην ζωγραφική και την ποίηση.
Τα εγκαίνια του οικήματος τέλεσαν από κοινού ο Βάσος Λυσσαρίδης και ο πρόεδρος του Ιδρύματος Λεβέντη, Αναστάσιος Λεβέντης.
Σε ομιλία του ο 95χρονος βετεράνος πολιτικός, Βάσος Λυσσαρίδης, ανέφερε ότι στόχος του Ιδρύματος είναι να αποτελέσει ένα βήμα προβληματισμού και ανοικτού διαλόγου, ιδιαίτερα για τα βασικά θέματα της Κύπρου και πρωτίστως για το Κυπριακό, σε συνάρτηση με το παγκόσμιο και το περιφερειακό στίγμα.
«Για μια κοινωνία ευημερίας, ίσων ευκαιριών, κυρίως σε θέματα υγείας και παιδείας και ασφαλώς βασικός στόχος είναι η προβολή του πολιτισμικού γίγνεσθαι της πατρίδας μας», επεσήμανε.
Αναφερόμενος στο Κυπριακό ο Β. Λυσσαρίδης εξέφρασε την ελπίδα ότι «όλοι πάνω και πέρα από ιδεολογικές τοποθετήσεις θα συμβάλουμε στη δημιουργία ενός κοινού, ισχυρού μετώπου αντίστασης». Σε ώρες εθνικών κρίσεων, είπε, επιβάλλεται η προσπάθεια ανεύρεσης κοινής γραμμής και κοινής στρατηγικής και ευχήθηκε ότι «όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλοι οι αξιωματούχοι, αγαπούν την πατρίδα τους και στόχος επομένως είναι, πραγματικά, η απαλλαγή από την τουρκική κατοχή και μια Κύπρο πραγματικά ελεύθερη».
Ο Β. Λυσσαρίδης , συγκινημένος, έκλεισε την ομιλία με τους παρακάτω στίχους του:
Εγώ θα μείνω.
Και χωρίς αναπνοή και χωρίς καρδιοχτύπια
Ακόμα και απόλυτα σκελετωμένος
εγώ θα μείνω
Ενταφιασμένος ή άταφος
εγώ θα μείνω
Θα μείνω ωσότου μαρτυρήσω την λύτρωση
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα της ηρεμίας
ούτε νεκρικής ηρεμίας
εγώ θα μείνω
Θα μείνω γιατί ταυτίζομαι
Με την πολυαίωνη Ελληνική παρουσία
εγώ θα μείνω στρατιωτάκος
της συνέχειας
Ναι. Εγώ θα μείνω.
Σε χαιρετισμό του ο πρόεδρος της Βουλής , Γιαννάκης Ομήρου, εξέφρασε την βεβαιότητα ότι «το Ίδρυμα Λυσσαρίδη θα επιτελέσει τη φιλόδοξη αποστολή του καταξιώνοντας με αυτό τον τρόπο και τιμώντας τον ιδρυτή και εμπνευστή του».
Ο κ. Ομήρου επεσήμανε ότι η παρουσία, η δράση, η προσφορά και οι αγώνες του Βάσου Λυσσαρίδη δεν ανάγονται μόνο στο παρελθόν, καθώς «είναι και σήμερα παρών», όπως είπε, «γρηγορούσα και αγρυπνούσα συνείδηση του κυπριακού και του ευρύτερου ελληνισμού».
Η τελετή των εγκαινίων έληξε με τραγούδια, που ερμήνευσε ο διακεκριμένος Κύπριος βαρύτονος, Κύρος Πατσαλίδης.
Αποστολή του Ιδρύματος Βάσου και Βαρβάρας Λυσσαρίδη είναι η προώθηση και συνέχιση των οραμάτων και ιδεών των συνιδρυτών του , που σχέση έχουν με τη φιλανθρωπία, την καταπολέμηση της φτώχειας, της δυστυχίας και της αδικίας, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κοινωνικής δικαιοσύνης και την προώθηση της γνώσης ως μέσον εξύψωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Άλλοι στόχοι του ιδρύματος είναι η δημιουργία και ενίσχυση forums για τη προώθηση του επιστημονικού διαλόγου, των ιδεολογικών αναζητήσεων και της έρευνας, και η προώθηση των λογοτεχνικών, καλλιτεχνικών και πολιτιστικών έργων και στόχων των συνιδρυτών του, η παροχή χορηγημάτων και/ή βραβείων και/ή τιμητικών διακρίσεων σε άτομα, εκπαιδευτικά ιδρύματα, και οργανισμούς για προώθηση, ανάπτυξη, έρευνα και διδασκαλία επιστημονικών θεμάτων που έχουν σχέση με την κυπριακή κοινωνία και τη σοσιαλιστική ιδεολογία.
Για εκπλήρωση των πιο πάνω σκοπών το Ίδρυμα προωθεί ένα ευρύ φάσμα εκδόσεων και εκθέσεων, συζητήσεων, μελετών, σεμιναρίων, διαλέξεων, πολιτιστικών και άλλων εκδηλώσεων και θα αξιοποιήσει άτομα με ειδικότητα σε διάφορες επιστήμες και επαγγέλματα, εκπαιδευτικούς, πολιτικούς, μελετητές της κυπριακής και διεθνούς κοινωνίας.
Οι πόροι του Ιδρύματος προέρχονται από δωρεές και εισφορές από τους ιδρυτές, φίλους, και/ή από διάφορους ιδιωτικούς και δημόσιους και άλλους οργανισμούς, από εκδηλώσεις και από οποιαδήποτε νόμιμη πηγή η οποία δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης γεννήθηκε το 1920. Μεγάλωσε στο χωριό Λεύκαρα. Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στη συνέχεια σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν πρόεδρος της Πανσπουδαστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, που πρωτοστάτησε στις τότε μαζικές εκδηλώσεις για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Μετά το τέλος των σπουδών του επέστρεψε στην Κύπρο και έλαβε μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959).
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1960. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Οργάνωσης Αφρικανο-ασιατικής Αλληλεγγύης (AAPSO) και φιλοξένησε στην Κύπρο ηγέτες των αντιαποικιακών κινημάτων της Αφρικής (Γκαμπράλ, Νέτο, Μαρσελίνο ντος Σάντος, Όλιβερ Τάμπο, Nujome). Υπήρξε γενικός γραμματέας του ICSA (Αλληλεγγύη στους Λαούς της Νότιας Αφρικής), οργανισμού ενάντια στο απαρτχάιντ, υπέρ της απελευθέρωσης του Νέλσον Μαντέλα. Ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα ΕΔΕΚ το 1969 και παρέμεινε πρόεδρός του ως το 2002. Έκτοτε είναι επίτιμος πρόεδρος του κόμματος. Πρωτοστάτησε στην αντίσταση ενάντια στο πραξικόπημα του 1974. Γι’ αυτή τη δράση του έγινε απόπειρα δολοφονίας του. Διετέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής από το 1985-1991.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης είναι ο πιο χαρισματικός από του επιγόνους του Μακαρίου. Άριστος χειριστής της ελληνικής γλώσσας, δεινός ρήτορας, σημαντικός παραγωγός πολιτικής, δημιουργός ισχυρών συμβολισμών και εικόνας. Με ειδικές ευαισθησίες στον πολιτισμό ανέπτυξε καλές σχέσεις με ανθρώπους του πνεύματος τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Το 1996 αναγορεύθηκε επίτιμος Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος Δημότης πολλών Ελληνικών Δήμων.
Είναι παντρεμένος με την Βαρβάρα Κορνγουόλ δημοσιογράφο και συγγραφέα, που έζησε με τους αντάρτες της Μοζαμβίκης και Γουϊνέας Μπισάου και ένα από τα βιβλία που έγραψε αναφέρεται σε αυτή της την εμπειρία.
Του Αριστείδη Βικέτου
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 14.1.2015, Μιχάλης Ιγνατίου