Εικοσπέντε του Γενάρη,
πριν τελειώσει ο … κουραμπιές,
κι η Κυβέρνηση μας γδάρει,
πάει η χώρα σ’ εκλογές.
Όπως βλέπεις δεν φοβίσαν
Σαμαράς και Βενιζέλος
και τ’ ανδρείκελο δεν στήσαν
στο Προεδρικό. Και … τέλος.
Έτσι πάμε σ’ ιστορία
που σε όλους είν’ γνωστή,
μα έχει ο Έλλην ευκαιρία
για απόφαση σωστή.
Όπως θάναι παγωμένος,
με πετρέλαιο στα ύψη,
πεινασμένος, στερημένος,
πέστε μου: Τι θα ψηφίσει;
Θα ψηφίσει υπευθύνους
που τ’ αδειάζουνε την τσέπη;
Ή αστείους αρλεκίνους
να γελά όταν τους βλέπει;
Θα ψηφίσει αυτούς που φτιάχνουν
πλουτοκράτορες και κάστες;
Ή τους ψεύτες όπου το’ χουν,
να το παίζουνε προστάτες;
Θα ψηφίσει να του κόψουν
το μισθό; Τη σύνταξή του;
Θα ψηφίσει να του διώξουν,
μετανάστη το παιδί του;
Θα ψηφίσει φτώχεια να’ χει,
εξαθλίωση, ανεργία;
Και να σκάσει από τ’ άγχη,
θλίψη και μελαγχολία;
Θα ψηφίσει τους αχρείους
που ‘ναι χρόνια στο κουρμπέτι;
Όπου παίζουν τους αγίους,
να ‘χουνε γεμάτη τσέπη;
Όχι πια στους μιζαδόρους
λαοπλάνους, αλαζόνες.
Ο λαός βάζει τους όρους
και τους τρίζει τους σιαγώνες.
Θα ψηφίσει μπας και εύρει
το κουράγιο, την ελπίδα.
Πίστη, σιγουριά, να ξέρει
πως τον νοιάζετ’ η Πατρίδα.
Το Ζιζάνιο τ’ Αργοστολιού για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 13.1.2015