Οποιος παρακολουθεί τις ταραχές στην τηλεόραση, δεν θα πίστευε ότι η Νέα Υόρκη είχε εφέτος τον χαμηλότερο αριθμό δολοφονιών και άλλων σοβαρών εγκλημάτων από τότε που άρχισαν να καταγράφονται στοιχεία στη δεκαετία του 1960. Η αμερικανική μητρόπολη δεν ήταν ποτέ ασφαλέστερη – αλλά σπάνια ήταν τόσο διχασμένη και οργισμένη για τη βία και τον ρατσισμό. Αυτός ο αμερικανικός εφιάλτης ξύπνησε πάλι στη Νέα Υόρκη το Σάββατο με τη δολοφονία μιας γυναίκας στη Βαλτιμόρη, τον φόνο, εν ψυχρώ, δύο αστυνομικών στο Μπρούκλιν και την αυτοκτονία του μαύρου δολοφόνου τους.
Αυτή τη φορά, οι φυλετικές διαστάσεις και η δυναμική της βίας είναι συγκεχυμένες αλλά αποκαλυπτικές: ένας μαύρος, ο Ισμαήλ Μπρίνσλεϊ, πυροβόλησε θανάσιμα την πρώην φίλη του και μετά ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη, όπου σκότωσε έναν ασιάτη και έναν ισπανόφωνο αστυνομικό του Τμήματος Αστυνομίας της Νέας Υόρκης (NYPD), μέσα στο περιπολικό τους.
Στο μεταξύ, είχε ανεβάσει μια φωτογραφία στο Instagram με τα κίνητρά του: ένα όπλο, δίψα για εκδίκηση και αναφορές στις δολοφονίες δύο μαύρων, του Μάικλ Μπράουν και του Ερικ Γκάρνερ, από λευκούς αστυνομικούς.
Η συνέχεια έριξε και άλλο λάδι στη φωτιά. Ο λευκός επικεφαλής του συνδικαλιστικού σωματείου των αστυνομικών, Πάτρικ Λιντς, κήρυξε τον πόλεμο κατά των διαδηλωτών που διαμαρτύρονται για την αστυνομική βία.
Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μπιλ Ντε Μπλάζιο, που θα μπορούσε να απευθύνει έκκληση για ηρεμία και συμφιλίωση, έχει τόσο μικρή αξιοπιστία που αστυνομικοί του γύρισαν την πλάτη όταν έφτασε στο νοσοκομείο όπου ανακοινώθηκε ο θάνατος του Γουεντζιάν Λιου και του Ραφαέλ Ράμος.
Ο Λιντς ζήτησε από τους συναδέλφους του να υπογράψουν επιστολή που απαγορεύει στον Ντε Μπλάζιο να παραστεί στην κηδεία των αστυνομικών.
Και το βράδυ του Σαββάτου ο Λιντς μίλησε για «αίμα στα χέρια εκείνων που υποκίνησαν τη βία στον δρόμο, υπό το πρόσχημα της διαμαρτυρίας… αίμα στα σκαλιά του δημαρχείου και στο γραφείο του δημάρχου».
Ναι, οι αστυνομικοί κατηγορούν τους διαδηλωτές για τη βία. Εφτασαν στο σημείο να υπογράψουν δήλωση που λέει ότι το NYPD βρίσκεται «εν καιρώ πολέμου». Θα ενεργήσει, λοιπόν, αναλόγως;
Εχουν λάβει τέτοιες εντολές, να αντιδρούν σαν να βρίσκονται σε πόλεμο, τα 35.000 ένοπλα μέλη του μεγαλύτερου τμήματος της αστυνομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει το NYPD στους διαδηλωτές σε όλη την Αμερική, σε όσους διαμαρτύρονται κατά της αστυνομικής βίας, χωρίς βέβαια να είναι αυτοί που την προκαλούν;
Προοδευτικοί αρθρογράφοι στις ΗΠΑ συμφωνούν σε ένα πράγμα: οι αστυνομικοί της Νέας Υόρκης ανησυχούν επειδή κινδυνεύουν να χάσουν το μονοπώλιό τους στη χρήση και στην απειλή της χρήσης βίας.
Γράφουν ότι για τον Πάτρικ Λιντς, και για τους περισσότερους Αμερικανούς, η δολοφονία ενός αστυνομικού είναι απαράδεκτη. Αλλά για τον Πάτρικ Λιντς (και για πάρα πολλούς λευκούς ανθρώπους) ένας αστυνομικός που ενεργεί ως δικαστής, ένορκος και δήμιος είναι κατά κάποιον τρόπο κάτι το αποδεκτό.
«Οταν συνδυάζεις τη στρατιωτικοποίηση των οργάνων επιβολής του νόμου με την εξαφάνιση των πολιτικών ελευθεριών και ψηφίζεις νόμους που επιτρέπουν στην αστυνομία να γίνεται δικαστής και σώμα ενόρκων, τότε δεν πρέπει να σε ξαφνιάζει η βία και ο ρατσισμός» έγραψε και ο βρετανικός «Guardian». Αν επικρατήσουν απόψεις σαν του Λιντς, οι αστυνομικοί θα μετατραπούν σε στρατιώτες που θα αντιμετωπίζουν τις γειτονιές στις οποίες δρουν σαν να είναι εμπόλεμες ζώνες. Εφοδιασμένοι πλήρως με εξοπλισμό αντιμετώπισης ταραχών, υποπολυβόλα, τεθωρακισμένα και άλλα θανατηφόρα όπλα, αποστολή τους θα είναι να βρίσκονται διαρκώς σε ετοιμοπόλεμη κατάσταση.
Πολλοί ανησυχούν για αυτή την εμφάνιση του αστυνομικού-πολεμιστή και του κράτους επιτήρησης που πάνε χέρι-χέρι και είναι ενδεικτικά όχι μόνο του κρατικού ρατσισμού, αλλά και της κατάλυσης των πολιτικών ελευθεριών εν ονόματι της ασφαλείας μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Σε συνδυασμό με τα ρατσιστικά στερεότυπα, δεν είναι περίεργο που ένας μαύρος πολίτης δολοφονείται από δυνάμεις ασφαλείας κάθε 28 ώρες στις ΗΠΑ.
ΤΟΒΗΜΑ
Eστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 23.12.2014, MNM