Πολιτισμό που η οργανωμένη πολιτεία δεν παρείχε ποτέ, ούτε τώρα στις σημερινές συνθήκες της μεγάλης κρίσης του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και των μνημονίων που την ακολουθούν. Αυτή η κρίση που καταστρέφει όλη την μεσαία τάξη για να συνεχίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, καταστρέφει ακόμα και εκείνους που κατάφεραν μέχρι σήμερα να επιβιώσουν με μεγάλο κόστος.
Ο πολιτισμός αυτός περιλαμβάνει την ψυχή του καλλιτέχνη που καταθέτει κάθε βράδυ τραγουδώντας τραγούδια, που εκφράζουν τον ίδιο αλλά και αυτούς που καταλαβαίνουν αυτά τα τραγούδια και τραγουδάνε μαζί του, «όχι για να ξεχωρίσουν από τον κόσμο, αδελφέ μου, αλλά για να ενώσουν τον κόσμο» ,χωρίς να αλλάζει το πρόγραμμα με ένα πιο εύπεπτο ρεπερτόριο ώστε να έχει περισσότερους πελάτες..
Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκης, ο Μάνος Λοίζος, ο Σταύρος Ξαρχάκος,, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Τσιτσάνης, ο Βαμβακάρης, ο Καλδάρας, αλλά και ο Άσιμος, ο Τσακνής, ο Μαχαιρίτσας,, ο Παπάζογλου και οι λαικοί Κεφαλλονίτες δημιουργοί είναι μερικοί από τους μουσικούς έργα των οποίων τραγουδάει ο Διονύσης. Ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Γκάτσος,, ο Βάρναλης , ο Λόρκα, ο Νερούντα, ο Καββαδίας, που εξαιρετικά ερμηνεύει, είναι μερικοί από τους ποιητές που εκφράζουν αυτόν τον πολιτισμό.
Τα εξαιρετικά αφιερώματα στην κλασική μουσική, την τζάζ, το ρεμπέτικο, την λατινοαμερικάνικη μουσική, την μουσική της ελληνόφωνης Ιταλίας, τα Δημοτικά, τις Καντάδες, αλλά και τις δικές του μουσικές δημιουργίες, που εκφράζουν την αγάπη του για την Κεφαλλονιά , μας έφεραν κοντά στα διάφορα είδη μουσικής , και μέσα από την πολυπλοκότητα της ύπαρξης τους, γίναμε πλουσιότεροι. πνευματικά.
Αυτός ο πολιτισμός συνδυάζεται άριστα με μια στάση ζωής, που βάζει στο προσκήνιο τον αγώνα για πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά όπως η Δημοκρατία, η Ειρήνη, η Αλληλεγγύη, η Αξιοπρέπεια και η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Οι αγώνες αυτοί πολλές φορές ήταν ντυμένοι μουσικά από τον Διονύση που έδινε έτσι το δικό του παρόν.
Όλα αυτά είναι ο Αστραίος, και όλα αυτά δεν μπορούν να χαθούν, όσο δεν χάνονται οι άνθρωποι που τα δημιουργούν. Πιστεύω πως η ανάγκη όσων ανθρώπων συγκινούνται ακόμα από αυτά ,και θέλουν να συνεχίσουν να ομορφαίνουν τη ζωή τους, δεν πρόκειται να εκλείψει, ιδιαίτερα στη σημερινή πολιτιστική ένδεια. Απλά αλλάζει μορφές.
΄Ετσι, ίσως ήλθε η στιγμή να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας για υψηλό πολιτισμό , και να οργανώσουμε σε άλλη βάση την ανάγκη της ψυχής μας ,όπως έκαναν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που εξακολουθούν να αγωνίζονται, και εκπέμπουν με πολύ πενιχρά μέσα που έχουν στη διάθεση τους, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία της ενημέρωσης, όπως οι απολυμένοι δημοσιογράφοι της Ελευθεροτυπίας , που έφτιαξαν μια νέα εφημερίδα, την εφημερίδα των Συντακτών, που λειτουργεί σε άλλη βάση, στηρι γμένη στην αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση, όπως πολλοί εργαζόμενοι που αναλαμβάνουν τα εργοστάσια που κλείνουν, δουλεύοντας σε συνεταιριστική βάση αντιπαλεύοντας το τέρας της ανεργίας..
Μέσα από αυτήν την προσπάθεια, μπορούμε να δώσουμε την δυνατότητα στον Διονύση να συνεχίσει να τραγουδάει τους καημούς μας και να μας συντροφεύει στους αγώνες μας για καλλίτερη ζωή.
ΕΥΑΝΘΙΑ ΓΑΙΤΑΝΙΔΟΥ
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 9/10/2014