Η δικαιολογία που προβάλλει το Υπουργείο Πολιτισμού είναι ότι η μυστηριώδης υπόγεια αίθουσα βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο και κανείς δεν θέλει να εμπλακεί σε μια νομική μάχη με τους ιδιοκτήτες.
Ο θάλαμος ανακαλύφθηκε τυχαία, όταν δύο φίλοι παρατήρησαν στο χώρο που χτιζόταν μια οικοδομή, ένα άνοιγμα στο έδαφος, δίπλα στα θεμέλια του νέου κτιρίου. Ρίχνοντας στην τρύπα ένα αναμμένο χαρτί, είδαν ότι υπήρχαν σκάλες που οδηγούσαν βαθιά μέσα στο έδαφος. Οι δύο φίλοι κατέβηκαν τη σκάλα με τη βοήθεια κεριών. Και αυτό που είδαν τους άφησε άναυδους.
Ο υπόγειος θάλαμος με τα αγάλματα
O Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης, ένας από τους δύο φίλους που έκαναν την ανακάλυψη, περιγράφει το γεγονός: Πετάξαμε μέσα την αναμμένη εφημερίδα και οι φλόγες αποκάλυψαν την αρχή μιας σκάλας. Στο τέλος της, και σε βάθος τριών μέτρων ή λίγο περισσότερο, υπήρχε ένα δωμάτιο∙ στα δεξιά του δωματίου υπήρχε το άγαλμα μιας θεάς με ύψος περίπου 1,80 μέτρα – έναν μεγαλοπρεπές άγαλμα. Η αριστερή πλευρά του προσώπου της ήταν ημιτελής. Στη δεξιά πλευρά της θεάς υπήρχε το άγαλμα ενός λιονταριού και δίπλα το γυμνό άγαλμα του Διογένη (του ιδρυτή της κυνικής φιλοσοφίας). Πιο δίπλα υπήρχε το άγαμα της θεάς Αθηνάς. Το δωμάτιο ήταν μακρόστενο, και στις πλευρές του, δεξιά κι αριστερά, υπήρχαν πολλά ολόσωμα αγάλματα. Μετά από είκοσι μέτρα δεν υπήρχε οξυγόνο, αλλά το δωμάτιο συνεχιζόταν κι άλλο…»
O Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης μαζί με το φίλο του μέτρησε συνολικά 130 ακέραια αγάλματα.
Στο βίντεο που ακολουθεί, ο δικηγόρος του κ. Κυπαρίσση αναφέρεται στην περίεργη αυτή υπόθεση.
Υπάρχει η φήμη ότι το δωμάτιο, με τον πλάτους 4 μ. σαν σήραγγα διάδρομο, ήταν ένα από τα εργαστήρια του κορυφαίου γλύπτη, ζωγράφου και αρχιτέκτονα Φειδία, του σημαντικότερου από τους καλλιτέχνες της κλασικής εποχής.
Ο Φειδίας (490 – 430 π.Χ.), που είχε τη γενική επιστασία της ανοικοδόμησης των ναών της Ακρόπολης και πρωτίστως του Παρθενώνα, φιλοτέχνησε, μεταξύ άλλων, το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου για το σηκό του Παρθενώνα (446-438 π.Χ.), που είχε κολοσσιαίο μέγεθος (11,5 μ.) και αποτέλεσε καινοτομία στην τεχνική των λατρευτικών αγαλμάτων.
Στην Ολυμπία, ο Φειδίας φιλοτέχνησε το κολοσσιαίο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Μειλίχιου Διός, ύψους 11 μ., που ήταν τόσο μεγαλειώδες, ώστε περιελήφθη στα επτά θαύματα του κόσμου.
Άλλοι πάντως συμπεραίνουν από τον μεγάλο αριθμό των αγαλμάτων, ότι ο υπόγειος διάδρομος οδηγούσε πιθανώς σε έναν ναό.
Θα περίμενε κανείς ότι μια τόσο σημαντική ανακάλυψη θα κινητοποιούσε το Υπουργείο Πολιτισμού και την Αρχαιολογική Υπηρεσία να σπεύσουν επί τόπου για να διεξάγουν περαιτέρω έρευνες. Ευτυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν έγινε, γιατί θα ερχόταν σε αντίθεση με την ακολουθούμενη νεοελληνική πρακτική της πλήρους αδιαφορίας.
Ο Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης μίλησε με έναν δικηγόρο, ο οποίος τον συμβούλεψε να μην πει τίποτε σε κανέναν, αλλά να γράψει μια επιστολή προς το Υπουργείο Πολιτισμού με την οποία θα γνωστοποιούσε την ανακάλυψη. Έτσι και έγινε. Η πρώτη επιστολή εστάλη στο υπουργείο την 1η Μαρτίου 1988. Έκτοτε ακολούθησαν πολλές άλλες επιστολές. Χάθηκαν όμως στους λαβύρινθους του υπουργείου, καθώς με κάθε αλλαγή της κυβέρνησης γινόταν και αλλαγή υπουργού.
Αντώνης Κυριαζής
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 26.9.2014, Χαράλαμπος Μοσχόπουλος