Οι άνδρες αντιτάσσουν γενναία αντιαεροπορική άμυνα, όμως τα χτυπήματα των γερμανικών είναι θανατηφόρα. Ο σημαιοφόρος Σιμιτζόπουλος με την ομοχειρία των ΕΡΛΙΚΟΝ ανατινάσσονται. Η υψωμένη σημαία του γίνεται το σάβανο των νεκρών μας.
Σε αυτήν την όντως τραγική στιγμή, υπήρξε και το επικό μεγαλείο των διασωθέντων στις βάρκες και στη θάλασσα, στο κέλευσμα του Σημαιοφόρου Δελλαγραμμάτικα. Ζητωκραυγάζουν «Ζήτω η ΟΛΓΑ». Ήταν ο ύστατος χαιρετισμός με το Εύ Θνήσκειν του Αντιτορπιλικού μας και των ανδρών του.
Ήταν μια εκδήλωση κουράγιου και ψυχικού μεγαλείου μιας εθνικής αξιοπρέπειας που ανέβασε αυτούς τους άνδρες στο ψηλό σκαλοπάτι του ψυχικού τους ηρωισμού.
Στο ημερολόγιο Γέφυρας του Αντιτορπιλικού μας γράφηκε αυτήν την ημέρα ένα άλλο φύλλο πορείας για τις θάλασσες της αιωνιότητας, για να διαφυλάξουν την ιστορία και την δόξα του Ναυτικού μας.
Και ο Κυβερνήτης τους Πλωτάρχης Γεώργιος Μπλέσσας «Ο πρωταθλητής της Γέφυρας» όπως τον ονόμασε ο Άγγλος αξιωματικός Conelly, ο «πατέρας των πληρωμάτων του» θα γίνει το σήμα του καθήκοντος και της υπέρτατης θυσίας για την πατρίδα την Ελλάδα.
Διονύσης Αρβανιτάκης, 25.9.2014, για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ