Αντίθετα, η Άγκυρα και το τουρκικό προξενείο, μετά και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, μπορούν να ισχυρίζονται ότι οι μειονοτικοί ψηφίζουν με βάση την καθοδήγηση της «μητέρας πατρίδας», ως ενιαίο συμπαγές «πράγμα» άλλωστε, όπως τους έχει αποκαλέσει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χριστόπουλος προκαλώντας σάλο πριν από λίγο καιρό.
Η «μητέρα πατρίδα» Τουρκία, διά του προξενείου που διατηρεί, ξόδεψε πολύ (όπως λένε οι γνωρίζοντες) χρήμα προκειμένου να οργανώσει και να επιτύχει την ενιαία πολιτική έκφραση των μειονοτικών. Αυτό εξ άλλου δείχνουν και οι αριθμοί:
● Στη Ροδόπη το («τουρκικό») Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (DEB) συγκέντρωνε το 41,68% (με 25.857 ψήφους) με το δεύτερο κόμμα, τη Ν.Δ., να παίρνει 16,41% (με 10.182 ψήφους) και το τρίτο, τον ΣΥΡΙΖΑ, να παίρνει 10,83% (με 6.178 ψήφους).
● Στην Ξάνθη το DEB ήρθε επίσης πρώτο με 25,89% (15.378 ψήφους), η Ν.Δ. δεύτερη με 17,59% (10.447 ψήφους) και τρίτο τον ΣΥΡΙΖΑ με 17,11% (10.164 ψήφους).
Το εν λόγω κόμμα αποτελεί τη συνέχεια του κόμματος που ιδρύθηκε από τον Αχμέτ Σαδίκ και έχει σήμερα πρόεδρο τον Μουσταφά Αλή Τσαούς. Βασικός πολιτικός στόχος του DEB είναι να προβληθεί ως ο μοναδικός και αυθεντικός εκφραστής της «τουρκικής ταυτότητας» της μουσουλμανικής μειονότητας.
Στο σημείο αυτό καλό είναι να υποσημειώσουμε ότι, όπως είναι γνωστό, η μουσουλμανική μειονότητα κάθε άλλο παρά είναι ομοιογενής, καθώς στους κόλπους της υπάρχουν Ρομά και Πομάκοι.
Με τους Ρομά, ας μην το ξεχνάμε, ατυχέστατα «έπαιξε» προεκλογικά και ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγοντας αρχικά τη Σαμπιχά Σουλεϊμάν (κατά δήλωσή της «Ελληνίδα μουσουλμάνα Ρομά») και στη συνέχεια πετώντας την από το ψηφοδέλτιο, αφού η αξιωματική αντιπολίτευση υπέκυψε στους εκβιασμούς κάποιων στελεχών του που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι και κάποιων στελεχών του (Χριστόπουλος, για παράδειγμα) των οποίων οι θέσεις περί ομοιογένειας του μουσουλμανικού στοιχείου συμπίπτουν με αυτές της Άγκυρας!
Ο πολιτικός αστιγματισμός του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να επιβεβαιώσει τη χρόνια μυωπία και τα καιροσκοπικά – μικροεκλογικά κριτήρια με τα οποία το ελληνικό πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες τη μειονότητα. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής καταγράφηκε ευκρινέστατα στην κάλπη…
Πώς θα αξιοποιηθεί από την Άγκυρα αυτή η καταγραφή εύκολα μπορεί κάποιος να το υποθέσει, αν λάβει υπόψη:
● Το δημογραφικό δυναμικό των μουσουλμάνων.
● Τους χαμηλούς δείκτες γεννητικότητας και τη μετανάστευση των χριστιανών.
● Την επιτυχία της Άγκυρας να ενσωματώσει κάτω από την ομπρέλα της «τουρκικής συνείδησης» το μεγαλύτερο μέρος των Ρομά και των Πομάκων.
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κάποιος τη δεδομένη οικονομική αδυναμία της χώρας, καθώς και την απροθυμία των πολιτικών δυνάμεων και του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσουν με κάποιον μακροχρόνιο σχεδιασμού μακρού χρονικού ορίζοντα το πρόβλημα, τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι αυτονόητο…
Εκτός αν κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η συμμετοχή της χώρας στις ευρωατλαντικές δομές (Ε.Ε. – ΝΑΤΟ) την εξασφαλίζουν από τέτοιου είδους περιπέτειες…
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 27.5.2014, Β. Λορεντζάτος