Οι Ευέλπιδες δεν υπακούουν και διαμηνύουν στον φρούραρχο μέσω του απεσταλμένου Συνταγματάρχη – επιτελάρχη του: «Είμαστε έτοιμοι για κάθε θυσία χάριν της πατρίδος». Ο επιτελάρχης δεν κατορθώνει να ηρεμήσει τα πνεύματα και να επιβάλει την τάξη! Ο Καβράκος υποχωρεί και ανακαλεί την διαταγή του.
Με νεώτερη διαταγή του αναθέτει την διοίκηση της Σχολής στο Υπολοχαγό Νικ. Λυγιδάκη. Οι πρωτοετείς με την σημαία του επικεφαλής, τον διαθέσιμο οπλισμό τους αναχωρούν για το μεγάλο επικίνδυνο ταξίδι τους με επιτεταγμένα οχήματα.
Η φάλαγγα ακολουθεί το δρομολόγιο Χιλιομόδι-Νεμέα – Άργος – Αχλαδόκαμπος και φθάνει στην Τρίπολη. Στη διαδρομή πυροβολούνται από JU87 STUKA ευτυχώς χωρίς ζημιές και απώλειες. Άλλη μια προσπάθεια του Καβράκου να τους σταματήσει στην Τρίπολη αποτυγχάνει και το ταξίδι συνεχίζεται προς Σπάρτη και Γύθειο.
Στις 29 Απριλίου παρά τις γερμανικές ανακοινώσεις από τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών περί καταστροφής, φθάνουν στα Χανιά, στο Κολομπάρι, και στρατοπεδεύουν γύρω από τη Μονή Γωνιάς Κισσάμου.
Οι Ευέλπιδες ονομάζονται Ανθυπασπιστές και εξακολουθούν την εκπαίδευσή τους μέχρι την γερμανική επιδρομή της 21ης Μαΐου 1941. Διοικητής αναλαμβάνει ο Αντισυνταγματάρχης (Π2) Λουκάς Κίτσος. Υποδιοικητής ο Λοχαγός (Π2) Αθαν. Ρογκάκος παλαίμαχος του οχυρού ΛΙΣΣΕ. Διοικητής 1ου Λόχου Ευελπίδων ο Λοχαγός (Π2) Σ. Κωνσταντόπουλος και του 2ου Λόχου ο Υπολοχαγός (Π2) Η. Ευθυμιόπουλος.
Με αυτή την σύνθεση με ελάχιστο οπλισμό και πυρομαχικά, χωρίς πολεμική πείρα, αλλά με τον νεανικό ενθουσιασμό τους και τη δίψα τους να πολεμήσουν για την πατρίδα, δεν λύγισαν μπροστά στον εχθρό και την υπεροπλία του. Στάθηκαν παλληκάρια και αντιμετώπισαν το Σύνταγμα Εφόδου των αλεξιπτωτιστών με γενναιότητα. Κάποτε όμως αναγκάστηκαν κι αυτοί να υποχωρήσουν πιεζόμενοι από τη ραγδαία εξέλιξη των επιχειρήσεων εις βάρος των ελληνικών και συμμαχικών δυνάμεων, και καταδιώχθηκαν και από την γερμανική αεροπορία. Από διάφορα δύσβατα ορεινά δρομολόγια χωρίς πολεμοφόδια και τρόφιμα φθάνουν στον Ομαλό, στα Λευκά Όρη, περνάνε τους Λάκκους, τον Μεσσαλά και από τον Θέρισο στο χωριό Ραμή και τάσσονται αμυντικά.
Τελικά, στις 29 Μαΐου στον αυχένα Σφακίων όπου βρίσκονται, ο Υποδιοικητής Ρογκάκος, αναγκαζόμενος από τα γεγονότα, διατάσσει «τους ζυγούς λύσατε». Οι Ευέλπιδες διασκορπίζονται. Άλλοι καταφεύγουν στα βουνά. Άλλοι αιχμαλωτίζονται. Άλλοι καταφέρνουν να γυρίσουν στις εστίες τους. Η σημαία διασώζεται και φυλάσσεται από τον ηγούμενο της Μονής Γωνιάς.
Την Κρητική Γη πότισε το αίμα των Ευελπίδων Νικ. Ιατρούλη, Αλεξ. Ιατρίδη, Δημ. Κούτσια, Γεωργ. Κουβελίδη, Γεωργ. Μόραλη, Μιχ. Πιπέρη, Ιωάν. Παπαπαναγιώτου, Γεωργ. Παπαγεωργίου, Γεωργ. Ρέβα, Καραμπάτη Ιωάννη.
Πηγή: Στρατιωτική Ιστορία
Διονύσης Αρβανιτάκης για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ,