ΤΙ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ;

Κατά πρῶτον ἂς ἀναφερθῶμεν εἰς τό Τουρκικόν Ἐρευνητικόν πλοῖον «Πιρί Ρεΐς» διά νά ἲδωμεν ἀπό ποῦ προέρχεται τό ὂνομα αὐτό καί τί ἢ μᾶλλον ποῖον ἀκριβῶς ἂτομον ἐκπροσωπεῖ τοῦτο: Ὁ Πιρί Ρεΐς (1470 -1554) ἦτο διαβόητος Τοῦρκος πειρατής καί ἀνεψιός τοῦ ἐπίσης ἀδιστάκτου πειρατοῦ Κεμάλ Ρεΐς. Ὁ αἱμοδιψής πειρατής Κεμάλ Ρεΐς εἰς μέν τό Αἰγαῖον ἒλαβε μέρος εἰς τήν κατάκτησιν τῆς Εὐβοίας καί εἰς τήν λεηλασίαν τῶν νήσων:Ἂνδρου, Κυκλάδων, Κῶ, Σύμης, Λέρου, Μήλου, Νισύρου καί Τήλου. Εἰς δέ τό Τυρρηνικόν Πέλαγος (Ἰταλίαν) ἐλεηλάτησε τήν Σαρδηνίαν, Καλαβρίαν, φθάσας μέχρι καί τήν Γένουαν.

Ὁ ἀνεψιός τοῦ αἱμοδιψοῦς αὐτοῦ Τούρκου πειρατοῦ, ὁ Πιρί Ρεΐς, ἠκολούθει πάντοτε τόν θεῖόν του ἀπό πολύ νεαρᾶς ἡλικίας εἰς ὃλας τάς πειρατείας του, ἒμαθε δέ ἀπό αὐτόν πολύ ἐνωρίς τήν τέχνην τῶν πειρατικῶν ἐπιδρομῶν καί τοῦ κουρσεύματος. Ταὐτοχρόνως εἰδικεύθη εἰς τήν τέχνην τῆς ναυσιπλοΐας καί τήν χρῆσιν τῶν ναυτικῶν ὀργάνων. Τό 1526 ἐσχεδίασε ἓνα ἀναλυτικόν χάρτην τῆς Μεσογείου, τόν ὁποῖον ὠνόμασε «Βιβλίον Ναυσιπλοΐας», ὡς καί δύο παγκοσμίους χάρτας. Λόγῳ τῶν πειρατικῶν ἐπιτυχιῶν του ἡ Ὀθωμανική Αὐλή τόν προσήγγισε καί τόν ἐνέταξεν εἰς τόν Τουρκικόν Στόλον μέ τόν βαθμόν τοῦ Ναυάρχου. Ὁ Πιρί Ρεΐς τό 1549 κατέλαβε τό Ἂντεν ἀπό τήν Πορτογαλλίαν λαβών δι’ αὐτό τούς τίτλους τοῦ ναυάρχου τῶν Ἰνδιῶν καί τῆς Αἰγύπτου. Περιπέσας ὃμως εἰς τήν δυσμένειαν τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐλῆς ἐπεριθωριοποιήθη.

Τά ἀνωτέρω ὃσον ἀφορᾷ τήν προέλευσιν τοῦ ὀνόματος τοῦ πρώτου Τουρκικοῦ Ἐρευνητικοῦ πλοίου, τό ὁποῖον ὡς ἂλλοτε ὁ περιβότητος Πιρί Ρεΐς περιέπεσεν ἐν τέλει εἰς δυσμένειαν καί παρεμερίσθη, ἒτσι καί τό πλοῖον τό φέρον τό ὂνομα του ὑπερεκεράσθη ὑπό τοῦ νεωτέρου ἐρευνητικοῦ πλοίου τῶν Τούρκων, τοῦ KHAIR-EL-DIN (ΧΑΪΡΕΛΝΤΙΝ) BARBAROSSA. Ποῖος ὃμως ἦτο ὁ ἂνθρωπος αὐτός τόν ὁποῖον ἐπίσης τόσον μεγάλως ἐτίμησεν ἡ Τουρκική Κυβέρνησις, ὣστε νά δώσῃ τώρα τό ὂνομά του εἰς τό νέον Ἐρευνητικόν σκάφος τῆς Τουρκίας;

Ὁ Χαϊρελντίν Μπαρμπαρόσσα, (ἂλλως καί Χιζίρ-Ρεΐς), ἦτο ἀδελφός τοῦ Ἀρούτζ (ἂλλως καί Χορούκ) Μπαρμπαρόσσα, ὑπῆρξαν δέ καί οἱ δύο ἀδελφοί αἱμοδιψεῖς πειραταί καί κουρσάροι, πού ἐνέσπειραν σφαγάς καί ἐρημίαν ἀπ’ ὃπου ἐπαιρνοῦσαν. Ὁ μέν Χαϊρελντίν εἶχεν ὡς περιοχήν δράσεώς του τό Ἰόνιον καί τό Αἰγαῖον, ὁ δέ Ἀρούτζ τήν Δυτικήν Μεσόγειον. Μετά τό 1504 ἣνωσαν τάς δυνάμεις των καταστάντες πανίσχυροι πειραταί. Τό ὂνομά Μπαρμπαρόσσα, ἢτοι Κοκκινογένης (Redbeard), τούς τό ἒδωσαν οἱ Ἱσπανοί ἀπό τήν κοκκίνην γενειάδα κυρίως τοῦ Ἀρούτζ. Οἱ χριστιανικοί πληθυσμοί εἰς τήν Ἀνατολήν καί τήν Δύσιν εἶχον πικροτάτας ἐμπειρίας ἀπό τούς ἀδελφούς Μπαρμπαρόσσα, οἱ ὁποῖοι συνέδεσαν τό ὂνομά των «μέ τήν καταστροφήν καί τόν θάνατον». Οἱ ἀδελφοί Μπαρμπαρόσσα κατέλαβον τό Ἀλγέριον καί τό ἀνεκήρυξαν εἰς Ἀνεξάρτητον Πειρατικόν Κράτος.

Ἂς ἲδωμεν ὃμως εἰδικῶς τά «κατορθώματα» τοῦ Χαϊρελντίν Μπαρμπαρόσσα, τοῦ ὁποίου τό ὂνομα φέρει τό τελευταῖον Τουρκικόν Ἐρευνητικόν σκάφος:

– Τό 1537 ἐπετέθη εἰς τό Ἰόνιον καί συγκεκριμένως εἰς τήν Κέρκυραν καί κατέκαυσε 140 χωρία καί ἣρπασεν ὡς σκλάβους 1200 κατοίκους. Τήν Κέρκυραν ἠκολούθησαν οἱ Παξοί, ἡ Πάργα, ἡ Κεφαλληνία καί ἡ Ζάκυνθος.

– Τό ἲδιον ἒτος ἐπετέθη εἰς τά Κύθηρα. Ἡ νῆσος ἠρημώθη τελείως παραμείνασα ἂνευ κατοίκων, ἢτοι τελείως ἀκατοίκητος, ἐπί 7 ὁλόκληρα ἒτη μέχρι τό 1544!

– Μετά ἢρχισε τάς πειρατικάς ἐπιθέσεις του εἰς τό Αἰγαῖον ἀρχίσας ἀπό τήν Αἲγιναν, τήν Κέαν καί τήν Κύθνον. Εἰς τήν Αἲγιναν ἠχμαλώτισε 4800 κατοίκους καί ἀπό τήν Κύθνον ἂλλας 2000. Ἠκολούθησεν ἡ Σύρος, ἐνῷ τήν Πάρον ἐλεηλάτησεν ἀγρίως αἰχμαλωτίσας 6000 ἂνδρας! Ὡς ἀναφέρεται «ὃσοι ἀπό αὐτούς δέν ἐκτελέστηκαν, κατέληξαν κωπηλάτες στίς ὀθωμανικές γαλέρες».

– Ἑπόμενος στόχος του ἡ Νάξος καί μετέπειτα αἱ Σποράδες Νῆσοι. Κατέστρεψε τήν Σκόπελον, ὃπου καί ἐδῶ ἠχμαλώτισε 3800 νησιώτας. Ἠκολούθησαν μετά ἡ Σκύρος, ἡ Τῆνος, ἡ Ἂνδρος, ἡ Ἀστυπάλαια, ἡ Ἀμοργός καί ἡ Κάρπαθος.

Αὐτά ὑπῆρξαν τά «κατορθώματα» αὐτοῦ τοῦ αἱμοβόρου Τούρκου ἀρχιπειρατοῦ γενομένου μετέπειτα Καπουδάν Πασᾶ (ἀρχιναυάρχου) τοῦ ὀθωμανικοῦ στόλου, τοῦ ὁποίου τό εὒηχον ὂνομα «Χαϊρελντίν Μπαρμπαρόσσα» φέρει τόσον «ἀθῶα» τό σύγχρονον Ἐρευνητικόν Τουρκικόν σκάφος, τό ὁποῖον συχνάκις εἰσέρχεται εἰς τά χωρικά ὓδατα τῆς Κύπρου διά παρανόμους βεβαίως ἐξερευνήσεις τοῦ ὑποθαλασσίου πλούτου τῆς Νήσου μας.

Ἐκ τῶν ἀνωτέρω βλέπομεν ὃτι οἱ Τοῦρκοι ἒχουν δώσει εἰς τά πλοῖά των τά ὀνόματα δύο ἐκ τῶν πλέον αἱμοβόρων Τούρκων πειρατῶν τῆς ἱστορίας των τοῦ 16ου αἰῶνος. Ἐν ἂλλοις λόγοις οὐδ’ ἐπ’ ἐλάχιστον προσπαθοῦσι νά συγκαλύψωσι τήν αἱμοσταγῆ πειρατικήν παράδοσίν των καί συνεχίζωσι σήμερον τάς θαλασσίους παρανόμους ἐπεμβάσεις των τόσον εἰς τά χωρικά ὓδατα τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Αἰγαῖον, ὃσον καί εἰς τά χωρικά ὓδατα τῆς Κύπρου, προσπαθοῦντες εὐκαιρίας δοθείσης νά ὑφαρπάσωσι τόν ὑποθαλάσσιον πλοῦτον τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου καί ἂλλων χωρῶν. Οὒτε κἂν προσπαθοῦσι νά ἀποκρύψωσι τόν πραγματικόν σκοπόν καί χαρακτῆρα τῶν συγχρόνων ἐνεργειῶν των, ὃτι δηλαδή πρόκειται εἰς τήν πραγματικότητα περί πράξεων πειρατείας πρός ὑφ’ ἁρπαγήν τοῦ θαλασσίου καί τοῦ ὑποθαλασσίου πλούτου γειτονικῶν χωρῶν των, μάλιστα βροντοφωνάζουσι τούς σκοπούς των πρός ὃλας τάς κατευθύνσεις, ἀφοῦ ἒδωσαν εἰς τά λεγόμενα Ἐρευνητικά σκάφη των τά ὀνόματα τῶν πλέον περιβοήτων καί αἱμοσταγῶν Τούρκων πειρατῶν τῆς ἱστορίας των. Ἁπλῶς σήμερον ἀντεκατεστάθη ἡ ἀνατριχιαστική λέξις τοῦ παρελθόντος «Πειρατικόν» Σκάφος μέ τήν σύγχρονον ἐκμοντερνισμένην δῆθεν «ἀθώαν» λέξιν: «Ἐρευνητικόν» Σκάφος!

Ποῖα συμπεράσματα δύναται καί πρέπει νά ἐξάξῃ τις ἐκ τῶν ἀνωτέρω;

Ἀφ’ ἑνός ἐκ τῶν τρομακτικῶν ἀφηγήσεων τῶν περιβοήτων βαρβαροτήτων τῶν ἀναφερθέντων Τούρκων πειρατῶν, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα φέρουσι τά σύγχρονα Ἐρευνητικά Τουρκικά πλοῖα, καί ἀφ’ ἑτέρου ἒχοντες ὑπ’ ὂψιν τήν διεθνῶς ἀνεγνωρισμένην στρατιωτικήν ἀρχήν: Ὃτι δηλ. ἓν κράτος δέν δύναται ποτέ νά θεωρῇ ἑαυτό ἀσφαλές καί τόν χῶρόν του ἀσφαλῆ, τόσον τό ἐπί τῆς ξηρᾶς ἒδαφός του ὃσον καί τόν θαλάσσιον χῶρον ὡς καί τόν ὑποθαλάσσιον πλοῦτόν του, ἐάν δέν ἒχῃ ἒστω καί στοιχειωδῶς τά μέσα νά προστατεύσῃ ταῦτα. Ἂλλως ἓν κράτος κτίζει ἐπί ἢ ἐπικάθηται πολύ σαθρῶν καί ἀσταθῶν θεμελίων.

Ἐκ τῶν δύο ἀνωτέρω θέσεων ὁρμώμενοι ὀφείλομεν νά ἐξετάσωμεν καί τό προσφάτως ἀναφυέν θέμα, ὡς δημοσιεύεται εἰς τόν Τύπον καί τά ΜΜΕ, καί τό ὁποῖον ἀπασχολεῖ μεγάλως τόν πολιτικόν κόσμον τῆς Κύπρου, δηλ. τῆς ἀγορᾶς ἢ μή ὑπό τοῦ Κυπριακοῦ Ναυτικοῦ τῶν δύο προταθεισῶν εἰς ἡμᾶς πυραυλακάτων.

Λαμβάνων πάντα τά ἀνωτέρω ὑπ’ ὂψιν ἡ αὐστηρῶς προσωπική ἂποψις τοῦ γράφοντος εἶναι ὃτι ἀνεξαρτήτως τῆς δυσκολωτάτης οἰκονομικῆς δυσπραγίας εἰς τήν ὁποίαν εὑρίσκεται ὁ τόπος καί τῆς ἐλλείψεως πόρων πρός ἀνακούφισιν τῶν πολυπληθῶν πασχόντων καί ἀνέργων συνανθρώπων μας, ἢτοι ἐν μέσῳ καί παρ’ ὃλην τήν οἰκονομικήν κρίσιν, ἡ ὁποία μαστίζει ὃλους ἡμᾶς τούς Κυπρίους, τό Κράτος ὀφείλει καί ἒχει πρώτιστον καθῆκον νά προστατεύσῃ κατά τό δυνατόν τήν ἐπικράτειάν του, τόσον τήν ἐδαφικήν ὃσον καί τήν θαλασσίαν καί τήν ὑποθαλασσίαν τοιαύτας.

Δι’ αὐτόν καί μόνον τόν λόγον θά πρέπῃ, ἢ, ὀρθώτερον, ἒχει ὑποχρέωσιν τό Κυπριακόν Κράτος νά χωρήσῃ εἰς τήν ἀγοράν τῶν 2 (δύο) προταθέντων πολεμικῶν σκαφῶν διά μίαν πρώτην καί ἒστω ἒν τινι μέτρῳ προστασίαν τοῦ θαλασσίου καί ὑποθαλασσίου χώρου τῆς ἐπικρατείας του, νοουμένου βεβαίως ὃτι ἒχει καλῶς μελετηθῆ ἡ πραγματική ἀξία τῶν ὑπό ἀγοράν πολεμικῶν πλοίων καί ἐπί πλέον προέβη εἰς ἐνδελεχῆ διαπραγμάτευσιν τῶν ὃρων ἀγορᾶς καί ἀποπληρωμῆς των, οὓτως ὣστε ἡ ἀγορά αὓτη νά ἀποκλείῃ ἐπί πλέον ἐπικινδύνους καταστάσεις διά τήν οἰκονομίαν τῆς Νήσου.

Δέν πρέπει νά λησμονῶμεν τάς κάτωθι ῥήσεις καί συμβουλάς τῶν ἀρχαίων: Εἰς τόν Κριτίαν ὁ Πλάτων λέγει: «Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἂλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερον ἐστίν ἡ πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον .….. καί σέβεσθαι δεῖ καί μᾶλλον ὑπείκειν καί θωπαύειν πατρίδα χαλεπαίνουσαν ἢ πατέρα» (Μετάφρασις τελευταίου μέρους τῆς ῥήσεως: ………. καί πρέπει νά τήν σέβηται ὁ πολίτης καί περισσότερον νά τήν ὑπακούῃ καί νά περιποιῆται τήν πατρίδα, ὃταν αὓτη εὐρίσκηται εἰς δυσκολίας (παρά) ἀντί πρός τόν πατέρα του).

Ἐπίσης ὁ Κικέρων μᾶς λέγει: « Curae de salute patriae optimae sunt » (Αἱ φροντίδες διά τήν σωτηρίαν τῆς πατρίδος εἶναι ἂρισται). Καί ἀκόμη ὁ Εὐριπίδης συμβουλεύει: «Οἰκτρός τις αἰών πατρίδος ἐκλιπεῖν ὃρους» (Ἀξιοθρήνητος εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου, σάν ἀφήνη ἐγκαταλελειμμένα τά σύνορα τῆς πατρίδος).

Εὐχαριστῶν διά τήν φιλοξενίαν,

Λάμπης Γ. Κωνσταντινίδης – Λευκωσία

* Ἡ Τουρκική λέξις Reis (Ρεΐς) σημαίνει: ὁ ἀρχηγός, ὁ καθοδηγητής.

Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 23.1.2014