δρόμοι θηλυκοί μες στις πόλεις,
σπάγκοι μιας τρελής σβούρας,
ο άνθρωπος, καθώς έγινε θαμώνας σας,
xάνει την πορεία του κι αυτή την αρετή που τον καταδικάζει στους στόχους.
Αψηφά την παρουσία του,
παραιτείται απ’ την εικόνα του
κι ονειρεύεται ότι τ’ αστέρια θα πορεύονται απ’ αυτόν.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 11.1.2014, Poema