Η σημασία της μικρομεσαίων και συνεταιριστικών επιχειρήσεων είναι πολύ ευρύτερη της οικονομικής τους εμβέλειας και των θέσεων απασχόλησης που διασφαλίζουν. Η σημασία τους αναφέρεται στην άρρηκτη σχέση οικονομικής και πολιτικής δημοκρατίας. Η επιβίωση και ακμή τους συνυφαίνεται με την επιβίωση και ακμή της οικονομικής και πολιτικής δημοκρατίας.
Η σύντομη παρέμβαση μου δεν αποτελεί ούτε ρομαντική ούτε ουτοπική φυγή. Δεν αποτελεί άρνηση της κρίσης που ζούμε και που οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αδυνατούν η αρνούνται να αντιμετωπίσουν. Αντίθετα η παρέμβαση μου είναι ριζωμένη σε μια πανίσχυρη ευρωπαϊκή πραγματικότητα και παράδοση που το ολιγοπώλιο των εμπορευματοποιημένων Μέσων Μαζικής Διαμόρφωσης της κοινής γνώμης αποσιωπά όταν δεν την υποτιμά και δεν την απαξιώνει.
Αναφέρομαι στο πανίσχυρο Τραπεζικό Ευρωπαϊκό Συνεταιριστικό Σύστημα, στο σύστημα των καταναλωτικών και αγροτικών συνεταιρισμών.
Η παγκόσμια συνεταιριστική εμπειρία αποτελεί την μόνη πρακτική που συνδυάζει ή μπορεί να συνδυάζει οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή και συμμετοχή. Το Συνεταιριστικό Τραπεζικό σύστημα μέσα στη λαίλαπα της πρόσφατης τραπεζικής κρίσης ανεδείχθη πέραν πάσης συγκρίσεως υγιέστερο, ασφαλέστερο, για τα μέλη, τους πελάτες του και την κοινωνία, από το τραπεζικό σύστημα της οικονομίας της αγοράς.
Η αντοχή του Συνεταιριστικού Τραπεζικού συστήματος, η ανταγωνιστικότητα του, η ατρωσία του από τις κρίσεις των τοξικών ομολόγων, η φιλική προς τον πελάτη, αποδεδειγμένα μη τοκογλυφική συμπεριφορά, η αποχή του από τις πρακτικές ξεπλύματος και διακίνησης μαύρου χρήματος όσο και τις πρακτικές του τύπου «Καζίνο Καπιταλισμού» το έχουν καταστήσει καθοριστικής σημασίας συντελεστή σταθερότητας στο τραπεζικό σύστημα και σταθερό αξιόπιστο συμπαραστάτη της μικρομεσαίας ευρωπαϊκής επιχείρησης.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το Συνεταιριστικό Τραπεζικό σύστημα διατηρεί ένα 20% των καταθέσεων και των δανείων.
Στην αγροτική παραγωγή, για παράδειγμα.
Η συνεταιριστική οικονομία στην Ολλανδία ελέγχει το 83% της Αγροτικής παραγωγής και στην Ιταλία το 53%
Στις Τραπεζικές Εργασίες
Το Γαλλικό Συνεταιριστικό Σύστημα ελέγχει το 50% των τραπεζικών εργασιών. Στη Γερμανία, το συνεταιριστικό Τραπεζικό σύστημα διαθέτει 1200 τοπικές πιστωτικές τράπεζες, 30.000.000 πελάτες, 12.000.000 μέλη και 190.000 υπαλλήλους. Σε αλλεπάλληλες εκθέσεις του ΔΝΤ το 2007, της DOUCHE BANK τo 2009, του οίκου αξιολόγησης FITCH, οι συνεταιριστικές τράπεζες απέσπασαν τις καλύτερες δυνατές αξιολογήσεις.
Στις 20 Ιουνίου του τρέχοντος έτους, η Ιταλική Banca Di Credito Cooperativo (Πιστωτική Συνεταιριστική Τράπεζα) γιόρτασε τα 130ά γενέθλια της στη Ρώμη. Ιδρύθηκε ως ο πρώτος φορέας αγροτικής πίστης στην Ιταλία. Στις 21 Ιουνίου στο Τρέντο, διοργανώθηκε το 4ο διεθνές Workshop αφιερωμένο στη Συνεταιριστική χρηματοδότηση (Cooperative Finance) για τη βιώσιμη ανάπτυξη με τη συμπαράσταση και τη στήριξη της Ομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνεταιριστικών Τραπεζών (E.A.C.B. European Association of Cooperative Banks), ιδρυθείσης από το 1970. Η παράδοση παραμένει πανίσχυρη.
Στο καταναλωτικό συνεταιριστικό κίνημα
Ένα σημαντικό Ιταλικό παραδειγμα είναι το COOP ITALY.
Tο COOP ITALY διαθέτει την μεγαλύτερη αλυσίδα Super Markets στην Ιταλία. Διαθέτει 7.500.000 μέλη 57.000 υπαλλήλους και δημιουργεί τζίρο 13 δις ευρώ ετησίως. Ακόμα και στις υπηρεσίες υγείας το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο συνεταιριστικό σύστημα έχει καλές πρακτικές και παραδείγματα
Συμπερασματικά
Η ανάγκη περιφερειακής διακρατικής συνεργασίας για τη διάχυση και την αξιοποίηση της υπάρχουσας Συνεταιριστικής γνώσης και εμπειρίας είναι προφανής. Στην κατεύθυνση αυτή, νομίζω ότι πρέπει να μας απασχολήσει η όσο το δυνατόν ευρύτερη και βαθύτερη συνεργασία των ευρωπαϊκών συνεταιριστικών κινημάτων, και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Οι κίνδυνοι που απειλούν την ευρωπαϊκή μεσαία τάξη και την ευρωπαϊκή μεσαία επιχείρηση απειλούν την οικονομική δημοκρατία και το θεμέλιο την πολιτική δημοκρατία. Η κατάργηση του κοινωνικού κράτους, του κράτους πρόνοιας, οδηγεί την Ευρώπη σε κοινωνική και πολιτική Αστικοποίηση, όταν η Ασία επελαύνει οικονομικά και τεχνολογικά. Η Ευρωπαϊκή συνεταιριστική εμπειρία και ιστορία μπορεί να αξιοποιηθεί, μπορεί να δώσει διέξοδο αναγέννησης της ισότιμης και υπεύθυνης δημοκρατικής συμμετοχής, και συνοχής τόσο στις τοπικές κοινωνίες όσο και στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 5.7.2013, Γιώργος Σκλαβούνος