Μαύρισαν την υγεία μας,
το μέλλον, την παιδεία.
Μας κόβουν το δικαίωμα
να βρούμε εργασία.
Μαύρισαν τον υπάλληλο
τον τίμιο, τον εργάτη,
και όλους όσους μπήκανε
στης τρόικας το μάτι.
Μαύρισαν μαγαζάτορες
κι άλλους μικρομεσαίους.
Αλλοίμονο! Επιλέξαμε
πολιτικούς χυδαίους.
Μαύρισαν τ’ ασφαλιστικά
κι άλλα πολλά ταμεία
-λεφτά του εργαζόμενου-.
Μεγάλη ατιμία!
Μαύρισαν δίχως σεβασμό
τα γηρατειά τα δόλια.
Χωρίς ντροπή τους άφησαν
με άδεια πορτοφόλια.
Μαύρισαν ανελέητα
τα άτυχα τα νιάτα.
Πράξη πανούργα, άτιμη.
Τα θέλουνε φευγάτα.
Μαύρισαν την Ελλάδα μας
και τη Δημοκρατία
που την χρησιμοποίησαν
να βγουν στην εξουσία.
Μαύρισαν και τα ιερά
όλα τα όσιά μας.
Με μαεστρία έβαλαν
το μαύρο στη καρδιά μας.
Το μαύρο στις οθόνες μας
διόλου είν’ τυχαίο.
Μας λεν εμμέσως πλην σαφώς
πως: «φθάνει το μοιραίο».
Κι εμείς θα περιμένουμε
με χέρια σταυρωμένα;
Να έρθει η καταστροφή,
να ‘ν’ όλα τελειωμένα;
Γι’ αυτό θα πρέπει πάραυτα
να ανασκουμπωθούμε
να σώσουμε ό,τι απέμεινε.
Όλοι ν’ αγωνιστούμε.
Αν πάμε πάλι σ’ εκλογές
και κάνουνε το λάθος
στις κάλπες να προσφύγουμε
με ζήλο και με πάθος.
Και οφθαλμό αντ’ οφθαλμού
-αλλ’ όχι με τα μαχαίρια-,
το «μαύρο» να τους ρίξουμε
και με τα δυο μας χέρια.
Το Ζιζάνιο τ’ Αργοστολιού για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ και τον ΤΗΛΕΒΟΑ