Στα 1827, η κατάσταση ήταν απελπιστική στην Ελλάδα. Οι Τούρκοι πολιορκούσαν την ακρόπολη της Αθήνας, ο Αιγύπτιος Ιμπραήμ βρισκόταν στην Πελοπόννησο και οι Έλληνες ερίζανε μεταξύ τους. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, ξεκίνησε τις εργασίες της η Γ’ εθνοσυνέλευση, στην Τροιζήνα. Η πιο σημαντική της απόφαση πάρθηκε στις 2 Απριλίου 1827: Εξέλεξε τον Ιωάννη Καποδίστρια κυβερνήτη της Ελλάδας. Η πρόταση έφτασε στον αποδέκτη της, όταν πια είχε καταστραφεί ο τουρκικός στόλος στο Ναβαρίνο και η αποχώρηση των Τουρκοαιγυπτίων από την Πελοπόννησο ήταν ζήτημα χρόνου. Ο Καποδίστριας δέχτηκε με συγκίνηση.
Έφτασε στο Ναύπλιο, προσωρινή πρωτεύουσα, στις 6 Ιανουαρίου 1828, βρίσκοντας την Ελλάδα υπό διάλυση. Έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά αρχής γενομένης της διάλυσης του Συντάγματος. Πέντε μέρες αργότερα, μετέφερε την πρωτεύουσα στην Αίγινα. Διόρισε μια 27μελή κυβέρνηση και μια γραμματεία με πρώτο πρόεδρο τον ιστορικό Σπυρίδωνα Τρικούπη. Ως τα 1830, είχε απαλλάξει τη χώρα από τους Τούρκους και είχε πετύχει τη διεθνή αναγνώριση της ανεξαρτησίας της. Το όνειρό του, να πετύχει σύνορα στη γραμμή Άρτας – Βόλου, θα γινόταν πραγματικότητα μετά το θάνατό του.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ – History Report