Η αλήθεια είναι ότι είναι μία από τις μεταρρυθμίσεις που δεν περπάτησε καθόλου. Υπάρχουν πολύ μεγάλες κοινωνικές αντιστάσεις, γιατί ο κόσμος δεν έχει ενημερωθεί σωστά. Οι αποκρατικοποιήσεις σημαίνουν δημιουργία θέσεων εργασίας και τελικά δημιουργία πλούτου. Ολοι έχουμε καταλάβει ότι χωρίς μεγάλες επενδύσεις, ασχέτως ποιος τις κάνει, δηλαδή αν είναι Ελληνας ή ξένος, δεν μπορούν να απορροφηθούν άνεργοι. Πρέπει να γίνουν επενδύσεις στον τουρισμό, στην πρωτογενή παραγωγή, στη βιομηχανία τροφίμων, στην ενέργεια, στα απορρίμματα. Χωρίς μεγάλες επενδύσεις δεν μπορεί να έχει προοπτική ο άνεργος.
Από την άλλη μεριά, ο κάθε επενδυτής θέλει να πετύχει ό,τι καλύτερο γι’ αυτόν από πλευράς απόδοσης κεφαλαίου. Κάθε χώρα πρέπει να μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες προκειμένου να υποδεχθεί τις επενδύσεις με περιβαλλοντική ευαισθησία και με τέτοιο τρόπο, ώστε να ωφελήσει τη δική της κοινωνία. Δεν είναι εναλλακτική λύση να λέμε ότι δεν θέλουμε επενδύσεις επειδή φοβόμαστε μήπως λειτουργήσει εις βάρος μας. Στο χέρι μας είναι πώς θα κάνουμε μια διαπραγμάτευση. Πήγαινε παζάρεψέ την! Ο άλλος μπορεί να θέλει να σου πουλήσει ακριβά, εσύ είσαι υποχρεωμένος να διαπραγματευθείς.
Υπάρχει διάθεση για το παζάρι για το οποίο μιλάτε;
Υπάρχει αναγκαιότητα. Οι άνθρωποι της αγοράς έχουμε μάθει ότι όλο το παιχνίδι είναι «πάρε – δώσε», ξέρουμε ότι αυτά τα δύο πρέπει να είναι ισορροπημένα, γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει διάρκεια. Το κράτος πρέπει να παίζει ελεγκτικό και ταυτόχρονα ρυθμιστικό ρόλο για να προστατεύσει τον πολίτη από τις πλείστες όσες αυθαιρεσίες. Αν στην Ελλάδα έχουμε δει κακά δείγματα επιχειρηματικότητας, δεν φταίει η επιχειρηματικότητα, αλλά η κρίση του κρατισμού. Το παν είναι η διαφάνεια και η ισοτιμία. Βεβαίως, όταν διοικείς είσαι στρατηγός και ο άλλος πρέπει να ακολουθήσει τις εντολές σου, αλλά όταν σχεδιάζεις τη μάχη τη σχεδιάζεις μαζί με τους άλλους.
Σε ποιους τομείς των αποκρατικοποιήσεων βλέπετε καθυστερήσεις;
Ο,τι έχει σχέση με τον τουρισμό και την ανάπτυξη του τουρισμού θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν πολλά νομικά προβλήματα. Αυτά θα πρέπει να τα λύσουμε. Πρέπει να επιταχυνθεί η εκμετάλλευση λιμανιών, αεροδρομίων και περιοχών που είναι «φιλέτα». Για παράδειγμα, στο λιμάνι της Κεφαλονιάς βλέπεις μια ταβερνούλα, ένα μικρό καφενεδάκι, κάτι παραγκοκατασκευές, έναν κλειδαρά, έναν σιδερά και έναν μανάβη. Αυτά είναι, βέβαια, ιδιοκτησίες ανθρώπων, όμως οι ιδιοκτήτες σήμερα φυτοζωούν. Τελειώσαμε. Οι δυνατότητές μας έχουν εξαντληθεί. Τα λεφτά δεν μπορούμε πια να τα ανακυκλώσουμε οι Ελληνες μεταξύ μας, γιατί δεν υπάρχουν. Πρέπει να έρθουν επενδυτές, χωρίς όμως να αυθαιρετήσουν και χωρίς να βιάσουν την Ελλάδα. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να διαχειριστούμε τις ξένες επενδύσεις, γιατί αλλιώς θα μείνουμε στην απομόνωση. Υπάρχει όντως γκρίνια για καθυστερήσεις.
Η τρόικα, πάντως, επιμένει κάθε φορά στο επιχείρημα των καθυστερήσεων…
Ο Γιάννης Εμίρης, ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, ο οποίος «τρέχει» το πρόγραμμα, προσφάτως έκανε μια διάψευση ότι όλα εξελίσσονται ικανοποιητικά. Πρέπει να δούμε τις επιμέρους καθυστερήσεις και πώς μπορούν να επιταχυνθούν οι αποκρατικοποιήσεις και η διαδικασία να γίνει πιο αποτελεσματική, χωρίς να χάσει τη διαφάνειά της. Η επίσημη θέση του ΤΑΙΠΕΔ -και του μέχρι πρότινος προέδρου του Tάκη Αθανασόπουλου- είναι ότι όλα βαίνουν βάσει προγράμματος. Κάποιοι λένε ότι έχουμε καθυστερήσει και κάποιοι άλλοι ότι πάμε καλά, άρα αυτό πρέπει να διερευνηθεί.
Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα των επενδύσεων που θα γίνουν;
Μέσα στον Απρίλιο ολοκληρώνονται πολύ μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες έχουν πάρει τον δρόμο τους και είναι αποφάσεις της κυβέρνησης. Το ΤΑΙΠΕΔ οφείλει να τηρήσει διαφανείς και σωστές διαδικασίες. Κι αυτό διότι πολλά πράγματα μπλοκάρονται στην απίστευτη γραφειοκρατία της Ελλάδας, η οποία κοστίζει τον χρόνο 7 δισ. περισσότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Αν δεν κόψουμε τα δεσμά της γραφειοκρατίας, με ή χωρίς επενδύσεις, θα πνιγούμε. Η γραφειοκρατία μας πίνει το αίμα σαν βδέλλα και πρέπει να τη σκοτώσουμε, διαφορετικά δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα.
Αναφορικά με τον ΟΠΑΠ, ορισμένοι από τους υποψήφιους αγοραστές διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν πλήρη πρόσβαση στο σύνολο των συμβάσεων που έχει υπογράψει η ΟΠΑΠ Α.Ε., όπως και για την επιλογή του τεχνικού παρόχου του κεντρικού συστήματος. Πώς βλέπετε αυτές τις αντιδράσεις;
Είναι το πρώτο πράγμα που θα κοιτάξω μόλις εγκατασταθώ στο Ταμείο. Εχω την αίσθηση, όμως, ότι αυτά δεν ευσταθούν, είναι οι συνήθεις διαμαρτυρίες που γίνονται μέσα στο παιχνίδι ισχύος που παίζεται. Υπάρχουν σύμβουλοι και συγκεκριμένες διαδικασίες, επομένως δεν είναι εύκολο κάποιος να αρνείται να δώσει στοιχεία. Αν ωστόσο υπάρχουν θέματα γραφειοκρατίας, θα τα δούμε. Αυτό που θέλει η κυβέρνηση είναι να επιταχυνθεί αυτή η ιστορία. Τρία πράγματα χρειάζονται: Διαφάνεια, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Να είναι επί ίσοις όροις όλοι οι διαγωνιζόμενοι και η πρόσβασή τους στην πληροφόρηση. Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτά έχουν ολοκληρωθεί, είμαστε σε ένα τελικό στάδιο που πλέον έχει ριφθεί ο κύβος. Ο δικός μου ρόλος είναι να συμβάλλω στην εξέλιξη των διαδικασιών της αξιολόγησης των προσφορών. Δεν φαντάζομαι, όμως, ότι μπορούν να γίνουν ανατροπές. Υπάρχουν μόνον επιμέρους νομικά και επιχειρηματικά ζητήματα σε σχέση με τις δεσμεύσεις που έχει η προς ιδιωτικοποίηση εταιρεία.
Πηγή: Real news
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 19.3.2013, Β. Λορεντζάτος