“Τα Φραγκάτα”
Με συνέχεια και συνέπεια ο εκδότης Νίκος Γερασίμου Γαρμπής βγάζει από το 1995 την πολυσέλιδη ομώνυμη εφημερίδα για το χωριό του, τα Φραγκάτα. Η εφημερίδα, κυκλοφορεί σε 1500 αντίτυπα και πέρα από τα νέα που φιλοξενεί, προσφέρει στους αναγνώστες της πολλά ιστορικά στοιχεία για την περιοχή, τα περισσότερα από τα οποία είναι άγνωστα. Λόγω της επαγγελματικής ενασχόλησης του εκδότη, αλλά και λόγω της ενασχόλησης πολλών από τους κατοίκους των Φραγκάτων με την γεωργία, ο ίδιος φροντίζει να έχει η εφημερίδα του σελίδα αφιερωμένη στον αγρότη. Πέρα όμως από αυτήν, πολλά ποιήματα σατιρικά, ρίμνες φραγκάτικες, παράθεση γενεαλογικών δένδρων οικογενειών από τα Φραγκάτα, αναδρομές σε δημοσιεύματα παλαιότερων εφημερίδων αναφορικά πάντα με την εν λόγω περιοχή, ιστορικές μελέτες (είδαμε κείμενα του πρ. Ιωάννη Μεσολωρά, του Διονύση Γ. Γαρμπή), νέα του τοπικού συλλόγου, αλλά και αθλητικές πληροφορίες κοσμούν τις σελίδες της τόσο επιμελημένης κι ενδιαφέρουσας εφημερίδας, μιας εφημερίδας που είναι σίγουρα για αρχειοθέτηση.
“Η βοή της Πυλάρου”
Άλλη μια εφημερίδα, συλλόγου αυτή τη φορά, που αξίζει να αρχειοθετηθεί είναι «Η βοή της Πυλάρου». Μια εφημερίδα που κυκλοφορεί σε τριμηνιαία βάση από την Ένωση των απανταχού Πυλαρέων της Κεφαλλονιάς. Παρουσιάζει αναλυτικά τα νέα και τις δράσεις του συλλόγου των Πυλαρινών, άρθρα μελών του, αποσπάσματα από βιβλία συγγραφέων, αναλύσεις βιβλίων, σύγχρονα θέματα όπως αναπτυξιακά προγράμματα για την διάσωση των παλιών ορεινών οικισμών στα νησιά του Ιονίου (καθώς εμπεριέχονται τα περισσότερα από τα χωριά της Πυλάρου σε αυτόν τον χαρακτηρισμό), αλλά και διάφορες ειδήσεις από την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη. Την τόσο προσεγμένη έκδοση κάνει ο Παναγής Καλλιακούδης, ενώ μέσα είδαμε κείμενα δικά του, του Νίκου Θωμά, της Εύης Ζερβού – Καλλιακούδη, της Κατερίνας Καλλιακούδη, της Πηνελόπης Κουγιανού, του Γεράσιμου Κουγιανού, της Χαράς Πρεβεδώρου, αλλά και της γνωστής και αγαπημένης σε όλους μας Θιακιάς λόγιας Ρίτας Τσιντήλη-Βλησμά αλλά και του απόδημου Γαβριήλ Παναγιωσούλη.
Να ευχηθούμε στα δύσκολα αυτά χρόνια ο έντυπος τύπος, και μάλιστα αυτός που είναι ποιοτικός, να διατηρηθεί, για να διατηρηθεί μέσα στον ιντερνετικό κόσμο η … τόσο ιδιαίτερη μυρωδιά του χαρτιού και του μελανιού. Πρέπει όμως σε αυτό να συμβάλλουμε όλοι μας, ο καθένας από τη δική του σκοπιά και με τη δική του δύναμη.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ Κεφαλλονιάς – Ιθάκης