Υλικά, σχήματα, μεγέθη, υφές, χρώματα συντίθενται ανάλογα στα έργα ζωγραφικής, γλυπτικής και κατασκευών του, εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, δίνοντας διαστάσεις ουσιαστικής κατεύθυνσης, καλλιτεχνικής δράσης και φυσιογνωμίας.
Ανοίγουν διαλόγους ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, καταθέτουν κλίμακες αξιών λόγου και τέχνης, φιλοσοφίας και εικονοποιϊας.
Σε προγενέστερες ενότητές του με τίτλους: «Νεφελογραφίες», «Σωματογραφίες», σε επιζωγραφισμένες κατασκευές ευμεγέθεις ή μικρογραφικές, καμωμένες με γεωμετρικά σχήματα, στις αρχαϊκές του ποικίλες συλλήψεις και πιο πρόσφατα σε ομάδες έργων με τίτλους «Ιδεογραφικές συλλήψεις» και «Ιδεογραφικές μορφές και συλλήψεις», ο Ευαγγελάτος βρίσκει τρόπους να συνδέσει το απώτερο παρελθόν με το σύγχρονο παρόν, να παραθέσει σύμβολα που προκύπτουν από μαθηματικούς τύπους, γράμματα και ιδεογράμματα, προσωποποιώντας φυσικούς νόμους με θεωρίες, φορμαλιστικές αισθητικές που συγκροτούν την καλλιτεχνική πρακτική του.
Οι μορφές του, πρόσωπα που παρατίθενται φασματικά, σε συνέργεια με ένα ακαθόριστο περιβάλλον, σώματα που αναδεικνύουν το ανθρώπινο κάλλος, αίρουν την ενσάρκωσή τους από αγγειογραφικά ευρήματα, από την αρχαία αγαλματοποιϊα και βέβαια τη γενναιόδωρη γραφή των αρχαίων συγγραφέων, στοιχεία που ο Ευαγγελάτος επεξεργάζεται και μεταφέρει έντεχνα στις εικόνες του, συνεργαζόμενος πάντα με ζωντανά μοντέλα.
Η μορφοποίησή τους σε επιφάνειες μουσαμά, σε πανιά, σε χαρτιά, σε ξύλα συλλεγμένα από τη φύση, που διατηρούν το φυσικό τους σχήμα, δημιουργεί αλληλουχίες ιστορικού λόγου και πράξης και μίας πνευματικής συγγένειας, που αναδύεται για να διατηρηθεί η διαχρονικότητα της ελληνικής ιστορίας.
Ο σχεδιασμός με απευθείας χρήση της χρωματικής πάστας, εκτός του ότι δημιουργεί, σε πολλές περιπτώσεις, έξεργη υφή, δίνει την αίσθηση της χαρακτικής πρακτικής και φυσικά ιδιότητες υφολογικές.
Μορφές φιλοτεχνημένες με περιγράμματα, σʼένα περιβάλλον συμπαντικό, δίνουν δυνατότητες για πολλές ερμηνείες και υποβάλλουν το θεατή να οδηγηθεί σʼένα ταξίδι χρόνου και ιστορίας.
Ο Κώστας Ευαγγελάτος δεν επαναπαύεται στις πολύχρονες επιτυχίες του. Αναζητά ενσυνείδητα νέες κατευθύνσεις, κυρίως εκφραστικές, καθώς η ανθρώπινη μορφή είναι εμβληματική, σε όλες σχεδόν τις συνθέσεις του.
Στο έργο του μπορεί κανείς να ανακαλύψει, πέρα από την προσωπική έκφραση, μια ποιητική της ίδιας της ζωής, που ξεπερνά κάθε πρόσωπο και αφήγηση, ύφος και μορφή.
Έλλη Κοκκίνη Καπλάνη
Ιστορικός, Κριτικός Τέχνης, Προϊσταμένη Πολιτιστικών Εκδηλώσεων & Εικαστικών Τεχνών
Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 13.2.2013